"Tek Tanrıça Sensin, Hakikat ve Zafer Sen'sin! Senin alnında gülümser ölümsüzlük, senin dudaklarında alevlenir yaşama tutkusu ve senin yanağında kızarır sevginin tüm gizemli ve utangaç yanları."
Sayfa 17Kitabı okudu
Sevginle acımanla utançtan kurtulurum
Rezaletin alnıma vurduğu damga biter
Arkamdan iyi, kötü demişler ne umurum?
Sen kötülüğü ört de iyiliği öv, yeter
Benim tüm dünyam sensin: ancak senin dilinden
Duymaya can atarım övgümü ve yergimi
Senden başka kimsem yok, sırf seni dinlerim ben.
Bir sen değiştirirsin doğru yanlış bilgimi
En derin uçurumun dibine fırlatırım.
Varlığıma kaygılar veren her yaban sesi
Kim kınasa kim övse yılan gibi sağırım
Bak, dinle, nasıl hiçe sayıyorum herkesi
Can evime kuruldun, hem de ne kadar güçlü
Bence dünyada senden başka her varlık ölü
Sayfa 112Kitabı okudu
112
Sevginle acımanla, utançtan kurtulurum, Rezaletin alnıma vurduğu damga biter;
Arkamdan iyi, kötü demişler, ne umurum?
Sen kötülüğü ört de iyiliği öv, yeter. Benim tüm dünyam sensin: ancak senin dilinden
Duymaya can atarım övgümü ve yergimi; Senden başka kimsem yok, sırf seni dinlerim ben,
Bir sen değiştirirsin doğru yanlış bilgimi. En derin uçurumun dibine fırlatırım Varlığıma kaygılar veren her yaban sesi; Kim kınasa kim övse yılan gibi sağırım. Bak, dinle, nasıl hiçe sayıyorum herkesi: Can evime kuruldun, hem de ne kadar güçlü;
Bence dünyada senden başka her varlık ölü.
Sayfa 112Kitabı okudu
Koçero - Vatan Şiiri
keklik serer palazını tenha kayalıklara
uçurur korkusunu
kara diken savurur tohumunu
kurtulur korkusundan
orda bir dağ
orda bir tas
Benim tüm dünyam sensin: ancak senin dilinden
Duymaya can atarım övgümü ve yergimi;
Senden başka kimsem yok, sırf seni dinlerim ben,
Bir sen değiştirirsin doğru yanlış bilgimi.
En derin uçurumun dibine fırlatırım
Varlığıma kaygılar veren her yaban sesi;
Kim kınasa kim övse yılan gibi sağırım.
Bak, dinle, nasıl hiçe sayıyorum herkesi.
Sayfa 112Kitabı okudu
Dert yükledim sepeti, Kurtulamam ebedi,
Sensin bunun sebebi, Yaktın beni kaderim.
Sayende hiç gülmedim, Şefkat nedir bilmedim,
Hep süründüm ölmedim, Yaktın beni kaderim.
Oy oy kaderim, Sayende de kederim,
Bende cehennemlerin yaktın beni kaderim.
Sonunda dert küpüne, Döndürdün beni yine,
Ateş döktün içime, Yaktın beni kaderim.
Sevginin büyüğü ilan, Ben sevdim oldu yılan,
Yine benim yıkılan, Yaktın beni kaderim.
Yüzünden vicdansızlar, Güldü ben ağlıyorken,
Perişanım perişan, Yaktın beni kaderim.
Ölüler yaşlanmazmış
Yalan
Sensin canımda çırpınan zaman.
Bir gün ben de Senin kış bahçende—
Sevmek başka nedir Ömür Hanım...
Gün bitti
Beydağları akşam misafirim
Ölümden konuşuyoruz
Puhu, yılan, karınca...
Kırmızı KediKitabı okudu
eklemek ve beklemek
günü güne
ve dağları koyarken aramıza
teklemektedir yorulan ruh
sevgi belli belirsiz
ve arsız bir mesafeden
bir yılan gibi boynuna doğru
emeklemektedir.
