Hayatın boyunca kadınları esirge, onları yürekten sev; sakın onlarla gönül eğleme...
Sayfa 212 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Sen güldüğün zaman içimde çiçekler açar.
Kaçacak bir delik arar kara düşüncelerim.
Vahşi kısraklarca ürkekliğin,
Kirpiklerime asılır kalır,
Yalnızlığım utanıp kaçar.
Sen güldüğün zaman içimde çiçekler açar.
Unuturum bütün dertlerimi.
Bir merasim alayı ile
Aklımdan sevinçler geçer.
Gözlerim ışıl ışıl
Dünyama yıldızlar saçar.
Sen güldüğün zaman içimde çiçekler açar.
Gönlümün postacısından
İyi, güzel haberler ulaşır yüreğime.
Gönül postacım der ki:
Sev, sev, yine sev.
İçinden sevgiyi hiç eksik etme.
Aşk sevdikçe yaşar.
Sen güldüğün zaman içimde çiçekler açar.
Ümit Yaşar Oğuzcan
"Aklım beni çıldırtırcasına durmadan çalışıyor. Sürekli bir şeyleri analiz ediyor. Anlatıyor, susmuyor, hep daha fazlasını söylüyor. Şimdi ortada bir sürü şey var. Bir de duygularım var. Aklımdan da yoğun bir şekilde bütün bedenimi saran duygularım var. Aklım ve duygularım dans ediyor. Bazen ahenk bozuluyor. Koordinasyon, ritim,
Ey gönül.! Dikkat et, âhir zaman bu.
Nefsine uyup da sûrete aldanma!..
İblisin bile mâşallah dediği kullar var.
Seveceksen sev vefâ nedir,
Takvâ nedir bileni;
İçinde Cennet saklayan virâne kullar var.!
▪︎ Hz. Mevlânâ (k.s)
Hayatın boyunca kadınları esirge, onlaeı yürekten sev, sakın onlarla gönül eğleme...
Sayfa 212 - Kültür YayınlarıKitabı okudu
Melekleri ürkütmeden sev..
Ey gönül! Şimdi sorarım sana, hangi aşk daha büyüktür?
Anlatılarak dile düşen mi, anlatılmayıp yürek deşen mi?
𝘚̧𝘦𝘮𝘴-𝘪 𝘛𝘦𝘣𝘳𝘪𝘻𝘪~
Amin amin amin
Ey göklerin mâliki,
Ey varlığın efendisi,
Ey kalbin hâkimi,
Ey zerrenin kürrenin alimi;
Bizi bize bırakma.
Bizi yolundan ayırma.
Bizi sevdanla kuşat.
Bizi senli eyle.
Bizi aşkınla beze.
Bizi hatırlayanlardan eyle.
Bizi kazananlardan eyle.
Bizi kul olanlardan eyle.
Bizi sırra erişenlerden eyle.
Bizi ahlakınla ahlaklananlardan eyle.
Bizi sevdiğine benzeyenlerden eyle.
Bizi güzel iz bırakanlardan eyle.
Bizi gönül yapanlardan eyle.
Bizi hayırda koşturanlardan eyle.
Bizi huzur olanlardan eyle.
Bizi nefsini ıslah edenlerden eyle.
Bizi hakka, hakkıyla varanlardan eyle.
Sev bizi,
Sevdir bizi,
Sevindir bizi.
Cuma hürmetine gönülden lisana akıttığın kelâmı ömrümüze nakş eyle...
Az ye, az konuş, az uyu. Halkın içine fazla girme hizmetini bitirince hemen kenara çekil. Yalnızlığa alış, tek başına kalmayı sev. Kalp huzurunu her şeye tercih et. Herkese şefkat gözüyle bak. Kimseyi küçük görme. Halkla çekişme. Kimseden nefsin için bir şey isteme. Kimseyi kendine hizmet için çağırma. Dünyaya ve dünya ehline gönül bağlama. Gönlün daima mahzun, gözün yaşlı olsun.
{ Pir Abdulkadir Geylani (ks) }
Ey Gönül ..
Dikkat et ahir zaman bu!
Nefsine uyup da sûrete aldanma!
İblisin bile maşallah dediği kullar var.
Seveceksen sev vefa nedir, takva nedir bileni!
İçinde Cennet saklayan virane kullar var..!
.... 
Mevlana Celaleddin-i Rumi
Dil virüp şevḳ ile dört ḳaşlı bir âfet güzele
Geh rubâʽî diyelüm gâhi baḳalum ġazele
Reʼy-i tedbîr idemez levḥ-i ḳażâyı taġyîr
Rabṭ-ı ḳalb eyle hemân ḥükm-i Ḥakîm-i ezele
[Genç, baştan çıkarıcı bir güzele şevkle gönül verip
gâh rubai söyleyelim gâh gazel terennüm edelim.
Kaderde var olanı tedbir almak değiştiremez,
bu yüzden hemen ezelî olan Allah’ın hükmüne bütün kalbinle bağlan.]
Ey Gönül! Dikkat et âhir zaman bu! Nefsine uyup da sûrete aldanma! İblisin bile mâşallah dediği kullar var. Seveceksen sev vefâ nedir, takvâ nedir bileni! İçinde Cennet saklayan virane kullar var.
(Hazreti Mevlâna)
ARAPÇADA "ışk" hâlinde olan ve "sevme, eğilim duyma, bağlanma, yönelme" gibi anlamlara gelen kelime, dilimizde "aşk" halinde yer bulmuş ve nice gönüller yakmıştır.
Türkçe karşılığı "sevmek" kökünden türeyen "sevi" kelimesi olarak verilir.
Orta Türkçedeyse sevgiyi ifade eden iki sözcük daha vardır: "Üdig" ve "amrak."
"Üdig" daha çok "sevk ve aşk heyecanı, sevgili ve vatan için duyulan aşk"ı açıklar. "Amrak" ise daha sonralan "rahat, sakin" anlamlarında kullanılmıştır. "Amrak gönül" dendiğinde "arı gönül, sıcak gönül" anlamları ortaya çıkmaktadır.
"Sevda" kökünün de bazılarının zannettiği gibi "sev-" köküyle alakası yok. Arapçada "kara şey, kara safra, melankoli" gibi anlamlara gelen "savda" sözcüğünden dilimize geçmiştir. Kâbe'de bulunan "kara taş" olan "Hacerü'l-esved"deki "esved" de aynı kökten gelmektedir.
Sayfa 102Kitabı okudu
