Temmuz 2018 Deneme/Hikaye Etkinliği
Yazar: 
Roquentin
Hikaye Adı : Umutsuzluğa Mektup
Link: #31576830
Müzik Parçası : Sessiz Veda
Melih Kibar - Sessiz Veda
youtu.be/rsUwajVpDSI
Son umudum sende anlıyor musun ?
Uzun yıllardır görüşmüyoruz ama kalbimin en derinliklerinde hep sen vardın Füsun. Belki geç gelen bir
Gerçek Tedbir Budur
Hepimiz çocuklarımızdan şikâyet ederiz. Hatta böyle giderse herkes şikâyetçi görünüyor. Fakat hiçbirimiz kendi hatalarına bakmaz. “Zamane çocuğu” der geçer. “Zamane çocuğu” ne demekse öyle garip bir ucubedir ki, yapılan gayri meşru işleri bile meşrulaştırmaktadır. Hacı hoca bile çocuğunun işlediği haramlar karşısında “Ne yapalım zamane çocuğu”
Annabel Lee şiirinden esinlenip kendi yazdığım hikayem
"Artık ömrünün son anlarında olan bir adamım ben. Bu satırları yazıyorum ki bu evde yarım kalan aşk hikayem unutulmasın. Benim adım Ozan. 68 yaşındayım. Sonunda sevdiğimle kavuşmama az kaldı.
Sıcak bir haziran gününde, sevdiğimle aynı anda doğdum. Aynı anda inletti göğü ağlamalarımız. Sevdiğim, Sevda'm yan komşumuzdu. O da benim gibi
Aramakmış oysa sevmek
Ahmet Kaya'nın "Acılara Tutunmak" şarkisi beni hep etkilemiştir.
Zaman zaman bir şeylere tutunmak isteriz istemsizce. Kimimiz bir sevgili, kimimiz oyun, kimimiz dine tutunuruz yaşamımızı anlamlandirmak için. İnsan boş duramıyor. Yaşamak için bir seylere tutunma ihtiyacı oluyor. Ve bu ihtiyacın ne olduğunu istemsizce sürekli