İbrahim Ethem Hazretleri, tâcı tahtı terk ediyor,🚶 Seneler sonra Kendi YAPTIRDIĞI camide yatsı Namazı kılıyor🕌, Dışarıda kar var🏔️, hava çok soğuk❄️, "Şurada kıvrılayım da sabah olunca giderim” diye düşünüyor🥶, Caminin bekçisi geliyor...
Bekçi: “Ne yapıyorsun burada?” diyor...
İbrahim Ethem: “Müsaade et şurada yatayım, Sabah Namazından sonra
birinin ölmesi ölüm değildir tek başına, birinin yaşayıp da yaşadığını bilmemesidir ölüm, birinin ölmek isteyip ölememesidir. pek çok şeydir ölüm; onu yaşamımızdan çıkarıp atmanın bir yolu yoktur. ölüm de doğum gibi içimizdedir her gün ve bizler kimsenin gözünün yaşına bakmayız doğa gibi. doğa ölümün de doğumun da üstünde sürdürür yaşamını yas tutmadan, paylaşmasız - acı ve sevinç yalnızca birbirinden değişik renklerdir o yabancı için bize bakan.
Fırsat Eşitliği ve Sevgi Sunma Açlığı
Her bir bireye işkence eden korkuları hiçbir yasa, hiçbir servet, hiçbir ilaç eşitleyemez ve nihayetinde bu korkulardır insanın nasıl bir hayata sahip olduğunu tayin eden; eğer başarı, bu bir sürü korkuya ve insanın kendi yetersizliklerinin rahatsız edici varlığına karşı kazanılan zaferlere bağlıysa, fırsat eşitliği denen şey boş bir vaat olmaktan öteye gidemez.
Kaygıların adaletsiz dağıtımı, sevginin adaletsiz dağıtımıyla daha da derinleşir ve sevgi, özel hayatın yarattığı bir şeydir.
İnsanlar sevgiye fazlasıyla aç, yalnızca sevgi görmeye değil sevgi sunma fırsatlarına da o kadar açlar ki, bu sevgiyi hiç tanımadıkları ünlülere sunuyor ve karşılık görmemekten de hiç yakınmıyorlar.
Özel hayat, sevginin büyütülüp beslendiği bir yuva olduğunda, eşitliğe ulaşmak adına vazgeçilmez bir katalizördür.
Sayfa 262
