eylül sabahının serinliğini
Yaprakların serinliğini
Ciğerlerime dolduruyorum
Sessizlik ve serinlik
Birleşiyor
Yıkanmış güvercinler
Ve çok uzakta bir tren sesi
Her zaman yeniden başlamak duygusu
Doğuyor içimde
Her uyanışımda
Düşmanlarımı bağışlıyorum
Daha çok seviyorum dostlarımı
Her uyanışımda
Eylül sabahının serinliğini
Yaprakların serinliğini
Yüreğime dolduruyorum
Hayat hiç mavi yerinden vurmadı...
Çünkü ben maviyi beyazı koruyan masumiyet olarak tanırım.
Karanlığı görünür kılan bir renktir mavi, öyle bilirim... sürükleyendir, bitmeyendir.
Mavi olarak anlatmalıyım herşeyi...
Kaldırın başınızı gökyüzüne, görmek istediğinizi değil, gördüğünüzü söyleyin bana!
Yaşamın ta kendisidir mavi.
Belkide sadece bu yüzden ölmeye değil, yaşamaya mahkum edilmiştir.
Maviyi soruyordun, gözlerimden yüzüme yayılan maviyi mi?
Bir renk değildir, mavi huydur bende ve benim yetinmezliğimdir ve herkesin yetinmezliğidir.
Belki denecektir ki bir süre ve denenecektir bir akşamüstünü düşünmek bir akşamüstünü düşünmekten başka nedir ki, gönül gözüm görendedir, derinler mavidir...
Çok şükür aşığım.
Bana öyle geliyor ki bir tek insana, yüz milyonlarca insana,
bir tek ağaca, bütün ormana,
tek bir düşünceye, bir çok düşünceye ve fikre aşık olmadan yaşamak,
yaşamak değildir.
Tohuma, toprağa, denize inan.
İnsana inan hepsinden önce.
Kuruyan dalın, sönen yıldızın, sakat hayvanın duy kederini.
Hepsinden önce de insanın.
Sevindirsin seni cümlesi nimetlerin, sevindirsin seni karanlık ve aydınlık, sevindirsin seni dört mevsim.
Ama hepsinden önce sevindirsin seni insan
Okur Takip Önerileri
Hepimiz korkağız. Korktuğumuz için severiz; korktuğumuz için yaşarız; korku yüzünden öldürürüz.
En kötüsü kısa sıkıntılardan korkarız.
"Ben , toplumdaki değerlerin ikiyüzlülüğünü , sahteliğini , gülünçlüğünü göreli beri , gülünç olmayan tek tutamağı arıyorum: Gerçek sevgiyi!"
Melek önce çıplak hale büründü , sonra üzerinde nurdan bir elbise belirdi. Gözle bakılamayacak bir nurdu bu. Sesi sanki kendisinin değilmiş de cennetten geliyormuşcasına gür çıkmaya başladı. Melek:
-Şunu öğrendim ki, insan kendi çabasıyla değil sevgiyle yaşar, dedi.
