[Sevgi sırrını birbirlerine susarak anlatırlar.]
Ol şâir-i kem-yâb benim kim Galib
Mazmunlarımı anlamamak ayb olmaz
Yektâ güher-i gayb-ı hüviyyettir hep
Gavvâs-ı hıred behre-ver-î gayb olmaz
Ben ki Galib, benzeri az bulunan bir şairim
Şiirlerimdeki gizli manaları anlamamak ayıp değildir
Hepsi Hakk tecellisinin gayb âleminde
kıymetli kabuğunun içinde tek bulunan incilerdir.
Akıl dalgıcı gayb âlemine nüfuz edip onlardan faydalanamaz.
Sayfa 96Kitabı okudu
[Yarabbi, bu ne bekleyiştir; bu ne biçim zamandır ki geçmek bilmez. ]
[Birkaç gececik her şeyden vazgeç; lütfet de sonunu düşün.]
Hastayım,ümmîd-i sıhhat çeşm-i bimârındadır
Bir devâsız derde oldum mübtelâ sevdim seni...
[Sevgili nedir, cennet ne; bunu bilselerdi hiç kimse bugünü yarına vermezdi.]
ŞEYH GALİB'TE İNSAN TELAKKİSİ
Şeyh Galib klasik edebiyatımızın son büyük şairi olarak kabul edilir. Hayatı boyunca Mevlevi kültürü içerisinde bulunmuş ve nihayetinde Galata Mevlevihanesi’nin postnişinliğini de yapmıştır. Ehl-i tarik bir şair olmasının yanında III. Selim’le olan dostluğu bakımından da dikkat çeken bir isimdir.
SABAH ÜLKESİ: kültür, sanat, felsefe dergisi,
Efsûn-ı nigâhından sahrâlara düşmüşsün
Dîvâne misin ey dil benden haberin yok mu
(Ey gönül, onun bakışındaki büyü yüzünden sahralara düşmüşsün; deli misin sen, benden haberin yok mu?)
Dilsîr-i felâketsin her gîce hayâliyle
Gâlib aceb ol mâhın gönlünde yerin yok mu
(Galib, her gece, onun hayâliyle gönlün felâketle dopdolu; yoksa o Ay yüzlünün gönlünde yerin yok mu?)
Sayfa 92 - MEBKitabı okudu
Tedbîrini terk eyle takdîr Hudâ’nındır
Sen yoksun o benlikler hep vehm ü gümânındır
Birden bire bul aşkı bu tuhfe bulanındır
Devrân olalı devrân erbâb‐ı safânındır
Âşıkda keder neyler gam halk‐ı cihânındır
Koyma kadehi elden söz pîr‐i mugânındır
Nice tabur dağıdır ol yosmanın
Saç dağıdup eğmesi kalpâğını
Sayfa 90 - MEBKitabı okudu