İnansaydım,
Bir ömür beklerdim gelmeni…
ve inan,saydım,
Bir ömür geçti beni sevmeyeli…
Ölmem sana acı verecek olsaydı eğer, o zaman ölmezdim.
Aman Tanrım! Gün batmadan öleceğim doğru mu? İdam edilecek kişinin ben olduğum doğru mu? Dışardan gelen o boğuk çığlıklar,şimdiden rıhtımlarda neşeyle toplanan o insan kalabalığı,kışlalarında hazırlanan o jandarmalar,siyah cübbeli o rahip,elleri kanlı o adamlar,bütün bunlar benim için mi?Demek burada kımıldayan ,soluk alan,tıpkı herhangi bir masa gibi bu masanın yanında oturan,belkide başka bir yerde olması gereken ,dokunan ,hisseden ve giysilerinde hâlâ kıvrım oluşan ben öleceğim!
