Oysa -ta o zaman; onu ilk gördüğün ama kavrayamadığı zaman (-birden gözüne çarptığı ama anlaşılamadığı zaman- sen anlayacak; o da, belki, anlaşılacak durumda, değildiniz...), anlayabilseydin(iz): ne olağanüstü, ne muhteşem, ne harika bir şey olabilirdi yaşamın -ama olamadı--belki de (-herhalde) olamazdı: senin de, onun da, bütün geçirdiklerinizi, bütün yaşadıklarınızı geçirmeniz, yaşamanız gerekliydi... Ancak bugün -şimdi, böyle -olabilirdi--oldu, işte...
✍🏻| 
Oruç Aruoba
Bismillahi'r-rahmâni'r-rahîm
Hz. Ali'den rivayet edilen "Eğer yazmak isteseydim besmelenin 'bâ'sı hakkında deve yükü kitap yazardım." sözünü seneler önce duymuştum ve Besmele ile ilgili kitap okumak şimdi nasip oldu.
Ne yaparsak yapalım ilk adımı doğru atarsak, muhtemel ile kuvvetlidir ki diğer adımlarda doğru gelir. Peygamber Efendimiz (SAV), Sahabe Efendilerimize ilk önce iman ve tevhid dersini vermiş, ondan sonra cihana yayılan bu din bize yol göstermiştir.
Hacı Bektaş Veli de Peygamberimizin izinden giderek, Anadolu’da yeni müslüman olan Türk Topluluklarına ve Gayri Müslim topluluklara Besmelenin tefsiri ile Allah (cc) tanımlarını sağlamıştır.
Bir solukta okuyacağınız bu kitabı bir an önce edinin ve okuyun derim. Kısa ama hepimiz için faydalı bir kitap.
Kitaba başlarken tereddütlerim vardı. Ancak teknik açıdan çok temiz bir dil kullanılmış , çok saygı uyandıran bir uslüp kitabın sonuna kadar sizlere eşlik ediyor. Konusu bakımından ise ağır bir imtihana tutulmuş genç bir yüreğin müşküller arasında gitmesi ve aklıyla kalbi arasında kalması konu edinilmiş. Kitabı okurken farkettiğim bir husus şu oldu ; bu dönemin insanı olarak hayatı ,ilişkileri ve duygularıda hızlı yaşamaya başlamışız. Sabretmeye tahammülümüz kalmamış. Eskinin sevdaları asıl sevdaymış. Aylarca haber alamasanda bir yerlerde onun senin beklediğini bilirmişsin. Şimdi ise her duygu ışık hızıyla yaşanılır olmuş ve tabii olarak sahteleşmişiz… Kitabı tavsiye ederim. Keyifli okumalar dilerim. 
Mehmed Niyazi 
İki Dünya Arasında
bu sokaklar bir parçanı taşıyor artık. içinde tarifi olmayan bir hisle dışarı atıyorsun kendini. vardığın yer hep aynı. aynı sokak, aynı sokak lambası. aynı acı. kapıların yüzüne çarpılmasına alışıksın aslında ama bu kez çok canın yandı. dedin kendine "geç git kızım, burası sana cehennem olacak. burası ev denen bir mezar oldu sana. git kızım.
