Ralph orada, karanlıkta yatarken, toplumun dışına atıldığını anladı.
"Aklım başımdaydı da ondan."
Sayfa 229 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
”Esen meltemlerin, bağırıp çağırmaların, yüksek dağa yandan vuran güneş ışınlarının arasında dostluğun, birlikte bir serüveni yaşamanın, hoşnut olmanın,o gözle görülmeyen garip aydınlığı,o büyüleyici havası, bir kez daha sardı iki çocuğu da.”
"Her şey iyiydi eskiden; güler yüzlü ve dostçaydı her şey."
Sayfa 135 - İş Bankası
Hangisi daha iyi? Sizler gibi yüzü boyalı bir vahşi sürü olmak mı, yoksa Ralph gibi akıllı olmak mı?
Hangisi daha iyi? Kurallar yapıp anlaşmak mı, yoksa ava çıkıp öldürmek mi?
Hangisi daha iyi? Düzen ve kurtuluş mu, yoksa ava çıkıp her şeyi berbat etmek mi?
Sayfa 221 - DomuzcukKitabı okudu
...Yüzlerini gizleyen boyaların, onlara vahşi olmak özgürlüğünü bağışladığını öyle iyi anlıyorlardı ki!
Sayfa 212Kitabı okudu
"...Korkunun olmadığını da biliyorum."
Domuzcuk durakladı.
"Ancak..."
Ralph, tedirginlik içinde kıpırdandı.
"Ancak ne?"
"Ancak insanlardan korkmadığımız sürece."
Sayfa 99Kitabı okudu
"Çünkü biz gideceğimiz yere varamadık..."
“Kendi başımızın çaresine bakmak zorundayız öyleyse.”
Her şey iyiydi eskiden; güler yüzlü ve dostçaydı her şey.
Sayfa 135
Çenelerini kapayıp oturmaları zamanının geldiğini artık anlamalı bazı kişiler.
Sayfa 121
Ah insanların düşünebilecek vakti olsa…
Birinden korkunca ondan nefret edersiniz ama boyuna da düşünüp durursunuz onu. Kendi kendinizi aldatırsınız; aslında kötü değildir dersiniz. Ama onu görünce , tıpkı nefes darlığına tutulmuş gibi olursunuz, soluk alamazsınız.
Korku sizlere zarar vermez, düşlerin zarar veremediği gibi.
Ayrı ayrı yaşantıları, ayrı ayrı duyguları olan iki kıta gibiydiler; düzgün bir ilişki kurulamıyordu aralarında.
Neyiz biz? İnsan mı? Yoksa hayvan mı? Yoksa vahşiler mi?
Sayfa 108