İnsanın Fabrika Ayarları (^^)
Farklı zamanlarda okuduğum ve gerçekten farkındalık kazandığım bir üçleme...
İFA: İnsanın Fabrika Ayarları - 1. Kitap
İFA: İnsanın Fabrika Ayarları 2. Kitap
İFA: İnsanın Fabrika Ayarları 3. Kitap
Böyle kişisel gelişim kitabı olarak düşünmeyin diye bu incelemeyi yazma ihtiyacı duydum. Çünkü yazarımız 
Sinan Canan' ın böyle bir kaygısı yok!
( Herhangi bir sponsorluk almadım :^)
Birinci kitap homo sapiensleri yani bizleri, bizim
Sınırları zorlamak sorulmayan, sorulması yasaklanan soruları sorabilme cesareti ister. Cesaret varsa ödülü de büyük olacaktır.
Sayfa 526Kitabı okudu
"Sen doğan gereği şehvetlisin, vanilya ilişkilerle asla tam olarak tatmin olmayacak birisin. Kabul et ya da etme ama sen her şeyi denemek, sınırları zorlamak isteyen birisin. Eğer birlikte olsaydık bedenine yapmak istediğim her şeyi yapmama izin vereceğini biliyorum. Ve bundan acayip hoşlanırdın."
İnsan kendini yok sayabilmeli... mi? Buna gücümüz yeter mi? Varsaymak peki, silik sınırları zorlamak değil mi?
Sayfa 170Kitabı okudu
cesaret ister
Sınırları zorlamak sorulmayan, sorulması yasaklanan soruları sorabilme cesareti ister. O cesaret varsa ödülü de büyük olacaktır.
"Kelimelerinin ağırlığı kalbimi eziyordu."
Sayfa 283
Öfke bana ancak hayal edebileceğim bir cesaret vermişti.
Sayfa 282
“ Selam, bebeğim. Uygun olduğunda beni ara. Seni - Seviyorum. “Senin sesini duymaya ihtiyacım var.”
Sayfa 280
Gözlerim çılgın gibi etrafı kolaçan ediyor, tehlikeyi
görmeye çalışıyordu.
Sayfa 262
Noah'nın elleri her yerdeydi, saçlarım, yüzüm, sırtım ve Tanrım, göğüslerimde. Benim ellerimde aynı açgözlü lükle onun görkemli bedeninde dolaşıyordu. Çok da uzun
olmayan baştan çıkarıcı opucukleriyle kendimden geçtikten sonra, aklımı başımdan alıp sırtımın yay gibi gerilmesine lerime kadar öpmeye devam etti.
Elleri kasıklarıma doğru kayarak dünyamı ve damarla- nmda dolaşan kanı ateşe verdiğinde, istemeden inledim ve adını fısıldadım. Noah beni yatağa doğru yavaşça geri ya- tırdı ve saçlarım her yanıma yayıldılar.
Kulak mememi emerken, "Kokunu seviyorum," diye fi- şıldadı. "Bu kadar güzel olmanı seviyorum."
Noah'nın dudaklarını yeniden kendi dudaklarımla bir- leştirdim ve birbirimizle uyumlu bir ritimle hareket eder- ken bacağımı onun bacağına sardım. Çılgın öpücüklerimiz arasında fısıldadım, "Seni seviyorum." Çünkü seviyordum. Noah beni dinliyordu. Beni güldürüyor ve kendimi özel hissettiriyordu. Güçlü, sıcak ve ilgili ve... her şeydi. Onu seviyordum. Onu daha önce hayatımda hiç kimseyi sevme- diğim kadar seviyordum.
Sayfa 247
Hiç tereddüt etmeden aramızdaki mesafeyi geçerek dudaklarımı onunkilere istekli bir şekilde bastırdım.
Sayfa 247
Yepyeni duygular ve onu yakınım da tutma ihtiyacı bütün bedenimi esir alıyordu.
Sayfa 247