“Bu yağmurlu havalar, beni de sana hatırlatmıyor mu?”
Ahmet Hamdi Tanpınar
Sen yokken ben bardağı bile mutfağa götüremiyorum. Tırnaklarımı bile kesemiyorum, bilesin bunu.
Bizim ne büyük bir mutluluğumuz, ne kocaman aşkımız var; başka kişilerin düzenimizi bozmalarına izin vermemeliyiz.
Okur Takip Önerileri
seni düşündüm bütün gün, bütün gece.
Her şey seni bekliyor
her şey gelmeni
İçeri girmeni
Senin elinin değmesini
Gözünün dokunmasını,
ve her şey tekrarlıyor
Seni nice sevdiğimi.
Çiçekler, çiçekler, su verdim bu sabah çiçeklere,
O gülün yüzü gülmüyor sensiz.
O köklensin diye pencerede suya koyduğun devetabanı
Hepten hüzünlü bugünlerde
Gür ve coşkun bir günışığı dadanmış pencereye
Masada tabaklar neşesiz
Koridor ıssız
Banyoda havlular yalnız
Mutfak dersen derbeder ve pis
Çiti orda duruyor, ekmek kutusu boş Vantilatör soluksuz
Halılar tozlu
Giysilerim gardropda ve şurda burda Memo’nun oyuncak sepeti uykularda Mavi gece lâmbası hevessiz
Kapı diyor ki açın beni kapayın beni Perdeler gömlek değiştiren yılanlar gibi
Radyo desen sessiz
Tabure sandalyelerden çekiniyor
Hayatımız geçiyor gözlerimin önünden
Çıkıp gitmelerimiz, su içmelerimiz, öpüştüklerimiz
"Ağlarım aklıma geldikçe gülüştüklerimiz."
Sevgilim ben şimdi büyük bir kentte
seni düşünmekteyim
Elimde uçuk mavi bir kalem
cebimde iki paket sigara
Sevmek ne uzun kelime!
Derin deniz mavisi.
Ne zaman geleceksin?
Kendimi bütün hayatını bir duvarı kazarak geçirmiş ama sonunda diğer tarafa çıkmayı başardığında kendini başka bir hücrede bulmuş bir mahkum gibi hissediyordum.
.. sözcükleri bana kurşun gibi gelmişti, normal hızının yüzde biri kadar hızlı kurşunlar. O kadar yavaşlardı ki her birinin vücuduma girip kalbimi parçaladığını hissetmiştim.
Her an kötü bir şey olacağını düşünmek ve beklemek, kötülüğün kendisiyle baş etmekten çok daha zordu.
.. ben her şeyden çok kelimelerden korkuyorum. Onlardan istediğim her anlamı çıkarabiliyor, onları kendi amaçlarıma göre çarpıtabiliyor, onlarla kendimi suçlayıp hırpalayabiliyor, onları içki içmek, dünyaya öfkelenmek, dünyaya sırtımı dönmek için kullanabiliyorum.
Kimse ekleyemez geceleri birbirine. Bir gecenin kişisi, aynı kişisi, benzemez başka bir gecede kendine.
Şimdi zor yoldan öğrendim ki bazı şiirlerde kafiye olmazmış .
