Eğer denge kurulursa , öğretme ve öğrenme hayatın birbirinden farklı iki ayrı gerçeği değil, tek bir gerçeği haline gelir. İnsan öğretirken öğrenir ve böylece öğrencilik ve öğretmenlik dalga dalga birbirini izler.
Kişinin ilk olarak kendini değerli görüp, yaşamında kendisi olarak özgürce var olmaya adanmış olması; ikinci olarak da öğretmenliği içinde yaşadığı toplumun ve insanlık için kutsal bir " dava " olarak görmesi gerekir.