- Məni bağışla, Yarqunat
- Get, Yarməd, get.. elə zənn edirdim ki nə vaxtsa həyatıma isti günəş kimi doğacaqsan. Sən demə sən soyuq günəşsənmiş. Ömrümə doğmayan, mənə xoşbəxtlik bəxş etməyən soyuq günəş..
Kim nə deyir-desin, insanı yaş qədər heç nə dəyişə bilməz. Yaşın üstünə gələn hər bir yaşda insan həm yaxşı, həm də pis mənada nəsə qazanır, nəsə itirir və nəticədə mütləq dəyişir.
"Sən düz danışmırsan, Nilufər xanım. Sevdiyin insanın sənə bağışladığı cansız əşyaları özündən uzaqlaşdırmaqla xatirəsini uzaqlaşdırmaq olmur. Sevgi də, sevdiyinin xatirəsi də insanın ürəyində qalır.."