Büyük usta Yaşar Kemal ♡ Doğa betimlememeleri muazzam
YAŞAR KEMAL: Faulkner’den başka bir de Şolohov var, o da büyük bir destancı bence, benziyorlar ikisi de birbirlerine, duayı bütün ayrıntılarıyla Homeros gibi veriyor oda…
BEN: Dur, bu önemli: Doğayı bütün ayrıntılarıyla vermek ne demek?
Bunu biraz daha kesince betimleyebilir misin?
YAŞAR KEMAL: Bana öyle geliyor ki, Homeros, doğayı, doğanın olaylarını, devinimini insanoğluna çarptığı gibi vermiş. Karacaoğlan da öyle: “evrim evrim giden turnalar…” Homerosda öyle diyor aşağı yukarı…
BEN: Peki doğada insana çarpan şey nedir?
YAŞAR KEMAL: Bunlar doğayı yaşarken, doğanın en ayrıntısına giderler. Şolohov’un bir yaprağı, bir karıncayı, bir çiy tanesini anlatması da Homeros gibi…
Sayfa 171Kitabı okudu
Solomon, "Yok, bunları kabul edemem," diyerek masadakileri telaşla keseye yerleştirip Hızır'ın eline tutuşturdu. "Sende kalması daha hayırlı. Kim bilir, suyun sırrı, toprağın sırrı, ikisi arasında balçıkta yoğrulan insanın sırrı, Adem'in ve oğullarının sırrı... Seni sonsuza dek muhafaza edeceğime... Canımı uğrunda vereceğime... Ama emaneti ehline teslim etmeden ölmeyeceğime sırrın ve sırrın sahibinin hürmetine bir kez daha yemin ederim diyenlerdeniz biz Hızır. Bunların sende kalmasında da bir sebep var elbet."
Hızır şaşkınlıkla Solomon'un yüzüne bakıyordu. Bu sözlere bir mana verememişti. "Dediklerinden pek bir şey anlamadım ama eyvallah Usta," diyerek ona sarıldı ve dükkândan çıktı.
Sayfa 38Kitabı okudu
"Solomon Usta, emanetçi bizdik. Hızır ise emanetin sahibi olacak. Mantığına uyarak bir sonuca varıyorsun; ama görüyorum ki, yanlış bir mantıkla yanlış sonuca varıyorsun. Zaman ve yer bana karşı oldu. Ne acıdır ki bana düşman oldu soyum. Oysa elimden geleni yapmaya çalıştım. Kader böyleymiş. İnsanoğlu her arzu ettiğine erişemiyor, var bunda da bir hayır elbet. Hepsi geçmişte kaldı.
Sayfa 45Kitabı okudu
Unutma Hızır. Derviş'in dediklerini iyi belle. Temiz bir kâğıt her zaman hikmete gebedir. Allah Kalem suresinde ne diyordu?"
Hızır, acısını içine gömmeye çalışarak gözlerini kapattı. Ağlamamak için kendini zor tutuyordu. Buna rağmen gözlerinden istemsizce yaşlar gelmeye başladı. Kucağında yatan Solomon'dan ayrılma vaktinin geldiğini anlamıştı. Yazgısı kendini belli etmişti. "Kaleme ve onun yazdıklarına and olsun! Anlamazlar, der usta," diyebildi zorlanarak.
Solomon'un gücü tükenmek üzereydi.
"Evet, kâğıda ve kaleme and olsun. And olsun ki zafer hikmetin peşinden gidenlerin olacak. Sen göreceksin. Ama ben tükendim Hızır. Buraya kadarmış."
Sayfa 200Kitabı okudu
