Narsizm
İş dünyası yaşanan son krizden bir ders çıkarıp yalnızca bugün kazanacağı miktara odaklanan bakış açısını bir kenara bırakmazsa narsizm virüsü doğuştan getirdiğimiz bir karakter özelliği gibi olacaktır. Belki de o zaman narsizm bir sorun olmaktan da çıkacaktır kim bilir?
Sayfa 304 - PinhanKitabı okudu
Sır Taşıyan Sabır Taşı
Türk'ün yurdu Anadolu üzerinde yaşayan herkesi bağrımıza bastık,
Kimi bağrımıza bastıysak bağrımızı deşti
Dünyada insanlık konusun da kim Türk'e eşti?
Tanrının yaşattığı ibrete karşı çıkacaksınız?
Cumhurbaşkanına Açık Mektup
Sayın Cumhurbaşkanı bu size üçüncü e-mektubum.
Nasıl bir ibret ile karşı karşıya olduğunuzu umarım idrak etmiş durumdasınız.
Bu sır ve ibretin bir parçası olarak iyilik adına bunu yapmak durumundayım.
Bu noktaya ülkeyi siz getirdiniz.
Bütün silahlar bize döndürülmüş. İçeride milyonlarca sığınmacı veya göçmen bu yurdun, ulusun, devletin ve
Dünyanın Bütün Çiçekleri
"Bana çiçek getirin, dünyanın bütün çiçeklerini buraya getirin!" Köy Öğretmeni Şefik Sınığ'ın son sözleri.
Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum
Bütün çiçekleri getirin buraya,
Öğrencilerimi getirin, getirin buraya,
Kaya diplerinde açmış çiğdemlere benzer
Bütün köy çocuklarını getirin buraya,
Son bir ders vereceğim onlara,
Son
Sayfa 297
Defterimden birkaç yazı
Bazen insan yazmak istiyor. Artık yazmak, okumak, çizmek, oynamak her şey elektronik. O yüzden yazmayı, okumayı ve eskisi gibi oyun oynamayı özledim. Küçükken okulda hoca söyler biz yazardık, ellerimizde derman kalmazdı. Yazmak güzel bir eylem ama ders notu yazmaktan nefret ederdim ki hala daha sevdiğim söylenemez. Ben herkesin yazması gerektiğini düşünüyorum. Ellerimizin kalem tutmayı unutmaması gerekiyor. Halbuki yazmamız gereken çok şey var. Hiçbirimiz yazar değiliz belki ama hepimiz kendi hayatımızda başrole sahibiz.
Şu an bile yazarken ellerimin ağrıdığını hissediyorum. O kadar unutmuşuz ki yazmayı, kalem tutmayı…
En son ne zaman elinize bir kalem kağıt alıp duygu ve düşüncelerinizi yazdınız ?
Bahse varım çoğumuzun ilk uçurtma uçurduğu zaman kadar olmuştur. Sahiden neden uçurtma uçurmuyoruz ? Ben en son 8 yaşında uçurdum. Bunun bir yaşı mı var ? Varsa eğer bunu kim belirledi ? Eğer böyle bir kural yoksa neden bunca zaman bir kez olsun uçurtma uçurmadık ? Bilmiyoruz…
Hepimizin bir hayatı var. Dinimiz, kültürümüz, ailemiz, arkadaşlarımız, sorumluluklarımız var. Yaşıyor ve nefes alıyorken hepimizin yazacağı muhakkak çok şey vardır. Kiminin mutluluk dolu, kiminin hüzün dolu, kiminin hayallerle dolu…
Her şey, tıpkı çiçek gibi bir devran içre yaşar, çiçeklerini verdiginde, artık solacak demektir. Büyük medeniyetler de aynı şeyi ders vermiştir bize, zira her medeniyet kemaline erişir erişmez zevale başlamıştır.
Bu gerçek, zevalin hakikatini anlamayan ehli dünyanın hali için de bir ibrettir. Dahası, bu insanlar bu dünyaya hak etmediği bir kıymet verirler. Nihayet dünya çiçeği solmaya yüz tutunca da her defasında acıyla irkilir, sonun eriştiğine bir türlü inanmak istemezler.
Zeval: Son, bitim, yok olmak
Sayfa 105Kitabı okuyor
