Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
tuğba
tuğba
@sonbaharinyabancisi
ruhun şarkı söylerse hayat seni mutlaka dansa kaldırır
51 kütüphaneci puanı
1937 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
"Önce yaşat, sonra öldür beni. İçimde öldüğüne emin olana kadar bu eylemi sürekli tekrarla. Bakalım işe yarıyor mu?"
Temmuz ayının okuduğum en güzel kitabı olduğunu düşündüğüm kitapla geldim bugün. Bu kadar sevmemin hakkını umarım bu incelemeyi okuduktan sonra kitabı okumaya karar vermenizle karşılarım. Kitabı ne kadar sevdiğimden
"Akhilleus gittikten sonra yaşamaya devam etmeye niyetim yoktu."
Adını duyup uzun bir zamandır okuyamadığım bir kitaptı. O kadar duygularla dolu hissediyorum ki ne yazsam bilmiyorum.
Konusundan başlayayım.. Patroklos, ününü kaybetmeye yakın bir kralın pek sevilmeyen oğludur. Yaptığı bir hata yüzünden sürgün edilerek başka bir kralın sarayına gönderilir. Orada tanıştığı prens Akhilleus'la hayatı değişir.
Arkadaşlıktan başlayan bu ilişki ilerlerken duygusal bir bağ kurmaya kadar ilerler. İkisi de birbirleri için her şeyi yapmaya hazırlarken Troya Savaşı patlak verir. Savaştan her ne kadar kaçınsalar da ikisi de kendini savaş meydanında bulur.
(Patroklos'un savaşçı yeteneğinin neredeyse hiç olmadığını da belirtmek isterim. Akhilleus da Tanrıların kehanetlerinde yer alacak kadar destansı bir savaşçı.)
Hani derler ya, çok gülen çok ağlar diye. Kitabın başlarında ne kadar güldüysem, mutlu olduysam sonunda da o kadar üzüldüm, ağladım.
Her şeyleri o kadar mükemmeldi ki böyle bir sonu hak etmiyorlardı. Kesinlikle okumanız gereken bir kitap, şiddetle tavsiye ediyorum.
Bir şarkı söyle, Akhilleus ve Patroklos için`
Bu yağmurlar sizin için mi yağıyor, Nil?
"Sevmesinler seni. Sevemezler seni. Bilmezler seni sevmeyi, beceremezler."
Beyza Aksoy adını duyduğumdan beri ilgimi çeken kitabıydı, Siyah Kuğu. Okumadan bile seveceğime emindim ve okuduktan sonra da bu fikrim değişmedi. Kitaba, verdiği havaya ve karakterlere bayıldım.
Konusuna gelirsem, Nil Han adı gibi kısa ve öz bir kızdır. Ama bu yüzeyselliğin altında gizli bir sır yatmaktadır. Küçüklüğünde yaşadığı bir olay yüzünden hava olaylarını yönetebiliyordur. Kendini üzgün hissettiğinde havanın kontrolünü kaybedip yağmurlar yağdırıyordur.
Tüm bunların yanı sıra uzun yıllardır kendisini farketmesini istediği biri vardır. Pamir Yelkıran. Nil'in tabiriyle ise Kalpkıran.
Pamir'in hayatına bir şekilde dahil olmasıyla olaylar başlar.
Pamir Yelkıran.. Beyza Aksoy karakterleri her zaman diğer karakterlerden farklı hissettiriyor bana. Hepsinin bana yakın gelen bir yanları oluyor. Kalbimizi kırmasına rağmen Nil'de ben de Yelkıran'dan vazgeçmedik. Siz de bu kitabı okumaktan vazgeçmeyin.
Okur Takip Önerileri
"Hekate'nin Kızları; büyünün karanlık çocukları."
Uzun zamandır okumayı planladığım ama ertelediğim bir seriydi. Harry Potter'dan etkilenerek yazılması ve fantastik bir dünyaya sahip oluşu yüzünden dikkatimi çekmişti. Fazla ertelemeden okumama seviniyorum, bu büyülü dünyanın içine girmeyi ertelemek olmazdı çünkü.
Konusuna gelirsem; Erin yaşıtlarına göre büyücülükle va cadıcılıkla daha fazla ilgilenen bir kızdır. Kitaplarda okuduğu dünyalara ait olmak istersen bir gün isteği gerçekleşir. Gerçekliğine inanmasa da Vhartlox Cadıcılık Akademisinden bir kabul mektubu gelmiştir kendisine.
Akademi'ye gitmeyi kabul ettiğinde ise kendini engelleyemediği olaylar zincirinin arasında bulur. Çünkü büyü gücünün normalden fazla olduğunu farkeden tek kişi kendisi değildir.
Fazla uzatmadan önce değinmek istediğim bir karakter var. İan.
Aşırı soft ve beyefendi tavırlarıyla ortaya çıktığı ilk andan beri beni kendisine bağladı. Gri gözlü olması bile kendini sevdirmesi için yetiyor, bence. Umarım ilerleyen kitaplarda onu ve Constantine'yi daha fazla görürüz.
Araya fazla zaman katmadan ikincisini okumayı planlıyorum. Tek dileğim ilk kitaptaki gibi her şeyin çok hızlı anlatılmaması. Yavaş ve oturan bir kurgu okumak daha hoşuma giderdi.
"Bazen kendi hikayemizin kötüsü olurduk."
Fantastik dünyasını buram buram hissettiğimiz serinin 2. kitabının incelemesiyle geldim bugün. Kitaba o kadar aşık oldum ki 3. kitabının çıkması için gün bile sayabilirim. Binnur'a ve yazım diline bir kere daha aşık oldum.
İlk incelemede serinin ana konusunu anlattığımdan bu incelemede bu kitapta olanlardan bahsedeceğim. Kitapta yetişkin içerik de var bu arada.
Mahinev'in geçmişteki detayları yavaş yavaş açığa çıkarmasıyla devam ediyoruz kitaba. Gücünü ve geçmişini keşfederken düşmanlarıyla savaşıyor. (Anlatmak istediğim o kadar çok şey var ki ama spoi olmasından korktuğumdan susuyorum.)
Gücünü fark eden tek kişi kendisi olmadığı için gücüne sahip olmak isteyen insanlarla savaşta buluyor kendini. Bir yandan da Efken'in geçmişiyle boğuşmasını izliyor.
Tasarımıyla konusuyla her şeyiyle yeniden aşık oldum kitaba. Sonu o kadar heyecanlı bitti ki ne desem azdır. 3. kitaba kadar Efken'i de Mahinev'i de çok özleyeceğim. Serinin çok uzun ve tamamlanmamış olmasından korkmadan alıp okumanızı şiddetle tavsiye ederim.
"Hikâyeler her anlatıldıklarında biraz değişirler."
Gerek kapağıyla gerek fantastik konusuyla dikkatimi çektiği için aldığım bir kitaptı. Keşke 2. kitabı çıktığı zaman alsaydım dedirtti çünkü yazar öyle bir son yazıp bıraktı ki ne düşünsem bilemedim. Hiçbir şey düşündüğüm gibi gitmedi, yazar hep bir adım önümdeydi.
Konusuna değinirsem, cadı olan ikiz kardeşlerin büyüsüyle başlıyoruz kitaba. Ninelerinin koruması altında yaşamış bu iki kız 18 yaşına geldiğinde ana olaylar başlıyor.
Emilia'nın ikiz kardeşinin başına gelen olaylardan sonra intikam almak istemesiyle konuya tam anlamıyla giriyoruz.
Emilia, kardeşinin intikamını almak için kendisine yardım etmesi için çağırma büyüsüyle bir iblis çağırmayı planlıyor. Cehennemin 7 prensinden biri olan Öfke yardıma gelince olay örgüsü başlıyor.
Öfke.. Kesinlikle aşık olduğum bir karakter oldu. Her şey başka, fantastik kitap karakterleri bambaşka cidden. Onların apayrı bir havası var.
Öfke'nin gerçek adını ilerleyen kitaplarda öğreneceğiz bence.
Almayı düşünüyorsanız 2. kitabıyla birlikte almanızı öneririm. Çünkü yazarın kafamızın içine bıraktığı son aşırı merak uyandırıcı. Şimdiden iyi okumalar.
Yarala`Sar
"Geçerdi, aslında yaşadığımız her şey er ya da geç geçerdi."
Serinin dördüncü kitabı.. Okumayı ne kadar ertelemek istesem de birkaç günde bitirdim ve hâlâ ne yazacağımı bilmiyorum. Sedef ve Alaz'ın hikayesinin sonlanmasını hiç istemiyorum. O yüzden son kitap demek yerine hep dördüncü kitap diyeceğim. Onların hikayesi içimde hiç bitmeyecek çünkü.
Sedef, damgacıyla son karşılaşmasından sonra Alaz'dan da istediği intikamı almıştır. Her şeyin bittiğini ve güneşi göreceğini düşünürken tekrar karanlığa çekilir. Olaylar daha son bulmamıştır çünkü. Geçmiş karanlık bir kabus gibi Sedef'in peşinden gelirken Sedef'in savaşı devam eder.
Alaz'la arasını düzeltmeye çalışırken yaşadıklarından sonra umudunu ve yaşama isteğini kaybeder..
Sonuna değinirsem kesinlikle klasik bir son gibi gelebilir size, bana geldiği gibi. Ama böyle bir sonu hak ediyorlardı. Alaz ve Sedef bu sonu sonuna kadar hak ediyorlardı.
Özel bölümlerin olması ve ilk kitaplarda bahsedilen detayın açığa çıkması beni daha da mutlu etti. Her şeyiyle mükemmel bir sondu.
Karakterlerin hepsini çok özleyeceğim.. Alaz'ı, İshak'ı ve Kuzey'i.. Hakan'ı, Yiğit'i, Sedef'i.. Hepsi kalbimde yer edindi.
Umarım okuduğunuzda sizin de ellerinizden tutarlar.
Alaz,
iyi ki varsın`
Yarala`Sar
"Tutmuyorsa hayat elimden, ben o hayatı peşimden koşturmasını bilirim."
İkinci kitabın sonundan sonra hiç ara vermeyip okuduğum bir kitaptı. Seri sonlarıyla o kadar heyecan yaratıyor ki ara vermeden devam etmek istiyorsunuz.
Bu kitabın konusuna gelirsek Sedef'in 2. kitabın sonundan ne kadar güçlü çıkıp neler yaptığını okuyoruz. Spoiler vermemek için 2. kitabın sonunda ne olduğunu söylemeyeceğim.. Yaptıklarının yanısıra peşinde olduğu damgacının sonunu getirmek için ajan eğitimlerine ağırlık verir. Bir gün tekrardan damgacıyla karşılaşacağını bilirken yaşadıklarının intikamını alacağını hissettirir.
Kitap böyle ilerleyip giderken sonunda damgacıyla karşı karşıya gelir, hem de Alaz yanındayken.
Bu kitapta aşık olduğum bir karakter daha aramıza katıldı. Önceki kitapta zaten vardı ama önemli bir karakter gibi durmuyordu.
İshak Saygın..
Bu kitabın karakterleri bu kadar mükemmel olmak zorunda değil cidden. Konusuyla ve karakterleriyle kesinlikle okunması lazım.
Sonu ise diğer iki kitabı aratmadı. O kadar heyecanlı ve nokta atışı bir yerde bitti ki elinizde 4. kitabı yoksa başlamanızı tavsiye etmem.
Umarım herkesin okuyup seveceği bir seri olur.
"Sanki dünya bizi kurtarmak için hiçbir şey yapmıyormuş gibi hissediyorum."
Uzun zamandır duyup okumaya vakit bulamadığım bir kitaptı ve okuduğumda tek kelimeyle beni mahvetti. Sayfaları çevirirken, "Ben ne okuyorum böyle," diye kendimi sorguladığım çok oldu o yüzden hiç uzatmadan konuya giriş yapıyorum.
Bestegül her zamanki gibi okuluna gitmek için evinden çıkıp metroya biner. Olacaklardan habersiz okula gitmeyi beklerken bir sarsıntı meydana gelir ve yeraltında metroda olan 13 kişiyle mahsur kalır. Önce bu olay pek umursanmaz ama saatler ilerledikçe iş ciddiye biner.
Bestegül'ün şansına metroda kalan 13 kişiyi de az çok tanımasıdır. Hem de biri sevdiği olan Oğuz'dur.
Az yiyecek ve suyla yeraltında bir savaş mücadalesi verirler. Bu sırada sırlar, gerçekler ortaya çıkar. Herkes çıkmayı beklerken hiçbir şey bekledikleri gibi gitmez. Sayıları azalırken tek düşündükleri hayatta kalmaktır.
Sonu.. Sonu içimi yaktı diyebilirim. Sadece neden diyesim var. Buraya kadar gelmişken neden?
Bazen ölümlerin sadece öldürmek için yapıldığını düşünüyorum. Bu son da bana bunu kanıtladı. Daha fazla üzülmeden ve spoiler vermeden bu incelemeyi sonlandırmak istiyorum..
`Şarkı bazıları için bitti.
Ama herkes dans etmeyi bıraktı.`
Ölüler Konuş`ur
"Avazın çıktığı kadar bağırmazsan, zamanla susmaya mahkûm hâle gelirsin."
Yere Yakın Yıldızlara Uzak kitabından sonra okumakla bir hata yaptığımı düşünerekten okumaya başladığım bir kitaptı.. Aşırı akıcı olduğundan birkaç günde bitirdim. Beni sinir eden birkaç nokta vardı, onları da inceleme sonunda söyleyeceğim.
Konusuna gelirsem, Gökçe birçok kişiye göre mükemmel bir hayata sahip başarılı bir kızdır. Bir gün katili bulunamayan bir olaya kurban gider. Katili bulunamadığından dava kapanır, ta ki Gökçe gibi biri daha bileğinde siyah kurdele bağlanmış bir şekilde ölü bulunana kadar..
Bu Gökçe'nin arkadaşlarını harekete geçirir. Katili bulmada yardımcı olmak için olayı araştırmaya karar verirler ve geçmişin kapıları aralanır.
Yıllar süren yalanlar, Gökçe'nin söylemediği gizemler derken katili arayış başlar.
Açıkcası Alper ve Gökçe'nin geçmişteki ilişkisi beni o kadar etkiledi ki Gökçe'nin ölmüş olup da aşklarının yarım kalmasına takılamadım.
Beni sinir eden şey de Gökçe'nin ölüm sebebiydi. Ölüm sebebinin saçmalığı beni delirtirken, katili suçlayamamak durumunda kalıyorum. Suçlayamamın tek sebebi de psikolojinin nasıl o hale geldiğini az da olsa anlayabilmem. Ama ne olursa olsun bu öldürdüğü gerçeğini değiştiremiyor.
'Gökçe öldü.
Alper de Gökçe'yle birlikte öldü.
Gökçe nefes almayı bıraktı,
Alper zaten nefes almıyordu.'
"Bana baktığında ne kadar acı çektiğimi göremeyen birinin hayatımda yeri olmamalı."
Adını çok duyduğum ve okumayı hep ertelediğim bir kitaptı. Okumaya başladığımda ertelememin bir hata olduğunu fark ettim ve burdan okumayı düşünüp okumayanlara sesleniyorum. Ertelenmeyi hak etmeyecek bir kitap. Oflaz ertelenmeyi hal etmiyormuş.
Işıl hayatındaki gerçeklerden kaçmaya çalışırken kendini anonim olarak dertlerini anlatabileceği bir uygulamayı yüklerken bulur. Kullanıcı adının dikkatini çektiği birine mesaj atar ve hikayesi başlar. Önce Oflaz'la tanışır, sonra doğru sandığı yalan dünyasıyla.
İhanetler ve sahte arkadaşlıklarla kaplanmış dünyası arasında boğulan Işıl'ın ellerinden tutan Oflaz kendisine bir söz verir. Işıl'ı bu yalan dünyadan kurtaracaktır. Ve bunun adımlarını atmaya başlar.
Kitap bana göre aşırı gerekesiz heyecan barındırıyordu. Oflaz hakkında hep bilinmeyen bir gerçek vardı ve çok merak ettiğimi söylemek istiyorum. Zaten eleştirdiğim nokta burası değil. Eleştirdiğim yer, her bölümün sonunda sanki diğer sayfada gerçeği öğrenecekmişiz gibi davranılmasıydı.
Ama gerçeği öğrendiğimde bütün yaşanılanlar o kadar anlamlı geldi ki gözüme beklediğime değdiğini hissettim.
Geç olmadan okumanızı öneriyorum o yüzden.
hm hm.
"Einstein der ki, önyargıları parçalamak atomu parçalamaktan daha zordur."
Bu haftaya kadar kitabın adını bile duymamış olan ben arkadaşımın önerisiyle okuduğum kitabı incelemeye geldim. Umarım dikkatinizi çekerim ve sizi bu güzel dünyayı okumaya dair ilk adımınızı attırırım. Aşırı soft ve naifti ki sayfalar ellerimin arasından kayıp gitti, yüzümde hep bir gülümsemeyle okudum. Kitabın yarısı mektuplaşmalardan oluştuğu için incelemeyi bende bir mektup şeklinde yazmak istedim.
Sevgili Limon Çiçeği,
Bahsettiğiniz kadar kaba bir insan olmadığım için popüler gençlik romanlarından birine şans vermeye karar verdim. Kitabın konusu o kadar hoşuma gitti ki, mektubumun yarısını bu konuya adayacağım, umarım okurken sıkılmazsınız.
Ecrin ve Cemil Meriç'in karşılaşmalarıyla başlıyor kitap. Adları size de tanıdık geliyor değil mi? Çalıştığı kitapevinin karşısında bulunan sahaf'ın sahibinin kitaplarla olan yorumunu gören Ecrin ile başlıyor hikaye. Adamla aynı fikirde olmadığından bir mektupla bunu açıklamak istiyor. Adamın kendine kaba gelen tavırlarıyla yüzleşiyor, ki hiç kaba davranmadığımı belirtmek isterim.
Bu mektuplaşma işi devam ediyor ve ilerledikçe iki insanın da duyguları değişiyor. Önyargılar kırılıyor, söylenmeyen sözler söyleniyor.
Konusunu beğenmiş olacağınızı umaraktan mektubun yanında kitabın bir nüshasını gönderiyorum. Mektuplaşmadan doğan bir hikayenin sizi gülümseteceğinden eminim.
Saygılarla ve sevgilerle,
Cemil Meriç Kozan.
Burası Bir Kar Küresi`
"Bu doğan güneş var ya, Eylül.. İşte o bizim için doğmuyor."
İkinci kitabının çıkmasına az kalmışken okumaya karar verdiğim bir kitap oldu benim için, Kar Küresi. Başta konuya adapte olamasam da ilerledikçe bu durum değişti. İkinci kitapta kurgunun ve Beyza'nın kaleminin daha güçlü olacağını umut ediyorum. Çünkü ilerledikçe kitap sarsa da kurgunun iyi aktarılmadığını düşünüyorum. Yoksa kitabın konusu cidden güzel.
Kitabın konusuna gelirsem Eylül; sosyal anksiyete ve depresyon gibi hastalıklarla uğraşan bir kızdır. Hastalığı bir konserde bayılmasına yol açacak kadar ilerlerken doktorunun önerdiği bir tesiste bulur kendini. Kar Küresi adında kendi gibi insanların toplanıp iyişleştirilmeye çalışıldığı bir psikolojik merkezde. Orada ilk başta Merih ile tanışır sonraysa gizlenmiş gerçeklerle.
Gittiği yerin sırlarını keşfederken arkadaşlarıyla birlikte içinde bulundukları kar küresinin camlarını kırmaya çalışır. Akıl hastaları ve bilinmeyen hastalıkların arasında sıkışmış olan Eylül aşkla da tanışır.
Genel olarak beğenip beğenmemek arasında kaldığım bir kitap oldu. Merak ediyorsanız okuyabilirsiniz demekle yetineceğim o yüzden.
Yarala`Sar
"Bizler unutulduk. Herkes tarafından unutulduk. Bazen Tanrı tarafından bile unutulduğumuzu düşünüyorum."
Okur okumaz beni kendine çeken ve kurgusuyla kendine aşık eden serinin 2. kitabının incelemesiyle geldim. İçimde buruk bir sevinç var. Yarın serinin son kitabı ön siparişe açılıyor ve onlara veda etmeyi asla istemiyorum. Ama bir yandan da serinin tüm kitapları tamamlanmışken okumaya başladığım için mutluyum.
İlk kitabın incelemesinde konudan bahsetmiştim. O yüzden burada konuya değinmeyeceğim. Bu kitapta Sedef av olmakla beraber avcı da oluyor. Oturup ölümü beklemektense kalkıp damgacıyı bulmak için çaba harcıyor.
Ajan olmakla uğraşmasının yanısıra annesinin ve babasının de ortaya çıkmasıyla kendini yoğun bir temponun içinde bulur. Ayrıca Yarasalar'a verilmiş bir görev yüzünden okula da gitmektedir.
Her şey yolunda giderken, damgacının ortaya çıkmasıyla dengeler altüst olur. Sedef şimdi kendini ve arkadaşlarını korumak zorundadır.
Beni sonuyla aşırı delirten bir kitap olmasıyla birlikte Alaz'a ve hareketlerine düştüğüm bir kitap oldu. Alaz Altuğ Sipahi cidden en sevdiğim kitap karakteri oldu.
Kitabın akıcılığı ve sürükleyiciliği hiçbir şey kaybetmemişti bu da beni mutlu eden başka bir detay.
Serinin 4. ve son kitabı da yarın ön siparişe açılırken seriyi almak için daha uygun bir zaman var mı bilmiyorum.. kitaplığınız da kesinlikle olması gereken bir kitap.
Yarala`Sar
"Ben kendi içimde çok iyi biriyim azizim; tek sıkıntı, kendi içimde olmam."
Yaralasar serisi uzun zamandır okumak istediğim bir seriydi. Çıktığı zaman okumamaktan da pişman değilim çünkü diğer kitapların çıkmasını bekleyemezdim sanırım. Şimdi bile 4. kitabın ne zaman çıkacağı hakkında endişeleniyorum.
Konusuna gelirsek Sedef,
