2024 OKUMA HEDEFİ
1/25 kitap - %4 tamamlandı
1 kitap okudu
25 kitap
609 sayfa
0 inceleme
0 alıntı
10 günde 1 kitap okumalı.
yaşamak denilen şey çok tuhaf, diye düşünür gülmesi biterken. bazı olaylar geçtikten sonra bile, insan yiyor, içiyor, tuvalet ihtiyacını görüyor, yıkanıyor ve yaşamaya devam ediyor. hatta kimi zaman kahkalarla gülüyor.
Sayfa 144
Okur Takip Önerileri
herkesten sakladığı ruhunu ihtimal ki bu deftere dökmüştü ve şimdi onunla beraber gitmek istiyordu. insanlara kendinden bir şey bırakmak istemeyen ve yalnızlığını, ölüme giderken bile beraber alan bu adama karşı içimde nihayetsiz bir merhamet ve onun mukadderatına karşı nihayetsiz bir alaka uyandı.
Sayfa 45
dünyanın en basit, en zavallı, hatta en ahmak adamı bile, insanı hayretten hayrete düşürecek ne müthiş ve karışık bir ruha maliktir! niçin bunu anlamaktan bu kadar kaçıyor ve insan dedikleri mahluku anlaşılması ve hakkında hüküm verilmesi en kolay şeylerden biri zannediyoruz?
Sayfa 38
“kafalarımızın içindeki o inatçı küçük ses bize neden bu kadar eziyet ediyor?” dedi masanın etrafına göz gezdirerek. “bize hayatta olduğumuzu, ölümlülüğümüzü, ruhlarımızı hatırlattığı için olabilir mi acaba çünkü bunlara teslim olmaktan ölesiye korkarız ama yine de kendimizi hiç olmadık ölçüde sefil hissetmekten kurtulamayız. fakat yine de bizi benliğimizin farkına en çok vardıran da yine acı değil midir? çocukken tüm dünyadan ayrı bir birey olduğunu anlamak, dilini yaktığında, dizini yardığında senden başka hiç kimsenin ve hiçbir şeyin canının yanmayacağını, her bireyin sızısının ve acısının tamamen kendisine ait olduğunu öğrenmek korkunç bir şeydir. büyüdükçe ne kadar yakınımız olursa olsun hiç kimsenin bizi gerçek anlamda anlayamayacağını öğrenmekse daha da korkunçtur. bizi en mutsuz eden bizzat kendi benliklerimizdir ve işte tam da bu yüzden benliklerimizi yitirmek için yanıp tutuşuruz,”
Sayfa 50
me tekrar paylaştı.
o çirkin canavarlar, dış görünüşümün yakışıksız olduğunu söyler, benden haz etmezlerdi, gitgide ben de kendimden haz etmemeye başladım. bana "aptalsın" diyorlardı ben de aptal olduğumu düşünüyordum
Sayfa 140Kitabı okudu
isa’nın yüzü mermer gibi oldu. mezarlık mermeri gibi. damarlarıysa derisine yeşil yeşil yapışıp kaldı. bu hayatta kimseye hiçbir şeyi tam olarak anlatamayacağını anlamıştı. biri için ölüm kalım meselesi olan, diğerinin gözünde toz kadardı. isa çevresindeki mezarlara baktı ve iyi ki ölüyorlar, dedi içinden. insanoğlunun hak ettiği için öldüğüne o gün inandı.
Sayfa 203
