sonsuzlukseyyahi
@sonsuzlukseyyahi
Azap var mı âlemde fikir çilesine eş?
136 okur puanı
Haziran 2021 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Güzel iken iş bu insan, güzel idi her zaman;
Şimdi insan fitne oldu, neylesin ahir zaman?
Zamanı değil kendini irdeleyenler, her şeye rağmen çalışıp çabalayanlar "İlkler' gibi fazilet yarışını sürdürmüş olmaktadırlar.
sonsuzlukseyyahi yorumladı.
Her şey bir mucize, sen bakmayı bilirsen.
Sayfa 13 - Kapı YayınlarıKitabı okudu
Evvelâ her şey mucize... Her şey Allah'ın mucizesi... Yekûn halinde varlık ve tek tek her şey mucize... Göz mucize, kulak mucize, akıl mucize, ruh mucize... İki parmak ucu arasında bir çiçeğin ipek nescini lif lif tadan duygu nedir? Ne sayalım! İnsanın içine ve dışına doğru her şey mucize... Hacim mucize, şekil mucize, renk mucize...
Sonradan bütün bunlar basit ve tabiî sayılıp da meccani bedahat hissi içine girildi mi, artık bunlardan ötesinde olmaz sanılan şeyler ayrıca mucize... İnsan ne aptaldır! Mucize içindeyken mucize bekler.
Necip Fazıl Kısakürek
sonsuzlukseyyahi yorumladı.
Bir yol buldum öteye geçerek gözlerinden
İşte yeni bir dünya peygamber sözlerinden
Ölüm bize ne uzak bize ne yakın ölüm
Ölümsüzlüğü tattık bize ne yapsın ölüm
Erdem Bayazıt
Bu şiire her rastladığımda aklıma şehidimiz Abdullah Taha Koç gelir.
Ruhu şad olsun 🇹🇷
youtu.be/tl67QRbHqww?si=...
Okur Takip Önerileri
sonsuzlukseyyahi yorumladı.
Sizi anlatan en sevdiğiniz kitap alıntısı nedir? 📚
Biliyor musun?
İnsan gün batımını çok seviyor, içi üzgünken.. 🖤🤍
Antoine de Saint-Exupéry 
Küçük Prens
Kıyıya vuran gemilerden niçin jilet yapılır? Çünkü her şeyini kaybeden ve ümidini yitiren keskinleşir. Duruşu, bakışı, sözleri ve kendisi eskisi gibi değildir; tahmin edilemez, keser, incitir. Tuhaf bir donukluk çöker, hissizlik. Gidilecek bir yer, varılacak bir liman kalmamıştır artık ve geçmiş güzel günleri düşleyerek sonuna razı gelir o gemi. 
Yaşanmayacak Kadar Güzel
sonsuzlukseyyahi yorumladı.
Sevgili Okur,
Ruh halini bir kitap alıntısı ile anlat❗️
Bunları belki kendim de müphem surette hissetmiştim. Fakat kim bilir nasıl bir ihtiyaçla daima tevil yollarına sapmış açık düşünmekten ve hüküm vermekten çekinmiştim. İstinat noktaları yavaş yavaş aşınan, sonra günün birinde en ehemmiyetsiz bir sarsıntı ile birdenbire çöken binalara benzedim...