İlk olmak iyi midir bilmiyorum ama bence herkes sevdiğinin sonu olmalı.
Çünkü bazen birinci olmak bir şeyleri kazandığın anlamına gelmez.
Emin ol sonbahar bir daha gelecek ve kaldığın tüm dersleri vermiş olacaksın.
Bütün yarışlarda birinci olmak zorunda değilsin, sayıların ne önemi var ki?
Bazen sonuncu olmak dünyanın en güzel şeyidir.
Filmlerde bile mutlu ilk yazmaz, mutlu son yazar.
Şimdi al eline kalemi kâğıdı ve kendi mutlu sonunu kendin yaz.
Çünkü mutlu son her zaman vardır.
Pınar Kür'ün okuduğum ikinci kitabı ve yarın yarın 'ın devamı diye okumaya başladım. Fakat iki kahramanların isim benzerliği dışında hiç bir bağ yok ve konu bütünlüğü yok.
Polisye desem polisiye değil, macera desem macera değil... biri matematikçi diğeri, diğeri bir edebiyatçı olan çiftin aynı kişi hakkında farklı romanlar yazmasını konu alan eser.
Eserin bir çok yeri mantık dışı ve konu bütünlüğünü bazen yakalayamadım. Belli bir noktadan sonra mantıklı gelmedi. Netice itibarı ile her roman gibi kurgu ama biraz mantıklı olmalı. Kısacası yer yer sürükleyici ve ilgi çekici olsa da benim tarzım değil. Biraz polisiye sevenler okuyabilir.
Ey benim gül demetim, ey bir çile ipeğim!
Seni çok seviyorum, daha çok seveceğim.
Sen benim kuraklıktan solan gönül bahçemde,
Sen benim şu yıldızsız kalan hülya gecemde
Bir sonbahar değilsin, sonuncu bir baharsın;
Ufkumda fecri açan gül kanatlı rüzgarsın.
“Son Aşkıma” (Enis Behiç Koryürek)
Kitap kötü değil kesinlikle ama ben hep yazarın diğer kitaplarıyla, özellikle bir cinayet romanı ile kıyasladım okurken o nedenle de kitap beni çok fazla etkilemedi sanırım. Yazarın kelimeleri kullanışı, kitabın akıcılığı çok güzeldi dediğim gibi bir cinayet romanı kitabı bende çok başka bir yer edindiğinden bu kitap onun gölgesinde kaldı benim gözümde ve açıkçası arka arkaya (ki devam kitabı biliyorum) okuyunca konu tekrar ediliyor, kafa da soru işareti olsa bile yinelenen soru işaretleri bunlar. Yani zaten kitabın sonunda nasıl bir açmaz olacağını bilerek okumak hoş değil. Kitabı öneririm değişik bir okuma süreci ve yazar çok başarılı ama daha güzel olabilirdi.
~
Buraya kendi kendimle baş başa kalmak, salim kafayla bir cinayet tasarlamak ve de... ne yalan söylemeli, kendi kendimden ne kadar hoşnut olduğumu kendi kendime gizlice itiraf etmek gereksinimiyle geldim. Yani, evet, keyif çatmak için bir bakıma...
~
~
"Bir akşam ikinizi birlikte bekleriz," demem gerektiğini düşündüm, ama dilim varmadı, ne yapayım? Mecbur muyum, yani? Ayrıca, eski ilişkimizde ne karısından söz ederdi ne de ev hayatından. Sırf ben de evlendiğim için mi yüz göz olacağız?
~