Monotonluktan sürekli şikayet eden bizler korkunun bizi konfor olanimizda tutmasina hep göz yumariz. Oysa konfor alanının dışına çıkmadan gelisemeyecegimizi farkedemeyiz.
İçimde büyüttüğüm, beslediğim, yaşadığım hiç bir şey dış hayatla örtüşmüyor. İçimde başka bir iklimde yaşayıp durmanın hüznünü sürekli duyup duracağım.
Ben kimsenin güzel yada çirkin olduğunu düşünmüyorum çünkü güzellik bakilanla değil bakanla alakalı bir olgudur. Kimsenin iyi yada kötü olduğunu da düşünmüyorum çünkü bu da kişinin kişiye davranış tercihleriyle alakalıdır. Her kes biraz kötü ve biraz iyidir.