Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
George Orwell'in okuduğum ilk kitabı ve Orwell'i bu kadar geç keşfettiğim için üzüldüm açıkcası.
Spoiler içerebilir
Mutlak sosyalizm olmayacağı o kadar sade bir dille ve masalsı şekilde anlatılmış ki özellikle bu yönünü takdir ettim kitabın. Kapitalist köleci bir yaklaşımla yönetilen çiftlikteki hayvanlar bir gün bu duruma son verirler ve çiftliğin yönetimini devrim yaparak ele alırlar. Bunu yapmalarındaki temel amaç yönetilmek istememeleridir. Mutlak eşitlik olacağına inanılıp yapılan bu devrim domuzların yönetimi hafiften ele almaya başlamaları ile baştaki kapitalist düzenden çok daha kötü bir hal alır. Ancak hayvanlar domuzlar tarafından öyle ustaca manipüle edilirler ki bunları kendi çıkarları için ve özgür bir biçimde yaptıklarını düşünürler. Belli bir noktadan sonra ise tamamen sorgusuz itaat etmeye başlarlar. Kitap eşitlik sözü verenlerin aslında eşitlik istemediğini, rütbesi yükseldikçe kişinin doyumsuzlaşmasını ve ayrıcalık ister hale gelmesini çok net gözler önüne seriyor.
96 syf.
8/10 puan verdi
**********SPOİLER İÇEREBİLİR.***********
Martı Jonathon Livingston bir başarı timsali olarak karşımıza çıkar. Sıradanlığa karşı çıkan, farklılığı dile getiren, damgaların içinden sıyrılan bir metafordur martı.
Etkili bir kişisel gelişim kitabı sayılabileceğini düşünüyorum. Livingston, varsa içimizdeki farkındalığı ortaya çıkarabilecek bir karakter.
Geleneksel yapıya karşı çıkan, martı topluluğunun kurallarını istese bile uygulama kısmına geçemeyen bu karakter hedeflerine ulaşmayı başarabilmiştir. Hatta hedeflerine ulaşmasını sağlayan hatta ve hatta bir hedef koymasına olanak veren yine geleneksel yapılı martı topluluğu olmuştur. Hal böyle iken bizim martı yalnızlaşıyor tabi. Zannımca yalnızlık çok iyidir ki Jonathon Livingston da yalnızlığının içinde kendini bulup parlayan, ışıldayan martıları ortaya çıkarmıştır.
Kitabı okurken beni en çok düşündüren şey: ''Elalem ne der?(!)'' düşüncesinin davranışa bürünmesiyle insanların kendilerini kısıtlamaya başlamasıdır. Damgalanmaktan korkan bireyler haline gelerek çoğu zaman kendi özümüzün nerede olduğunu unutuyoruz. Değerlendirmemi Goffman'ın bu konuyu en iyi özetler halde olan şu cümleleri ile bitirmek istiyorum:
''Bir bireyin varsayılan kimliği ile fiili kimliği arasında bir uyuşmazlık varsayılır. Bu uyuşmazlığın farkına varıldığında veya bu uyuşmazlık aşikarsa söz konusu bireyin toplumsal kimliği örselenir; söz konusu uyuşmazlık, onu hem toplumdan hem de kendisinden koparma yönünde bir etkide bulunur ve böylece itibarsızlaştırılmış bir kişi olarak, kabul görmediği bir dünyaya göğüs germek durumunda kalır.''
318 syf.
·
Puan vermedi
Yaşar Kemal'e bu kitabıyla başlamış bulunuyorum. Niye bu kadar geç başladım gercekten bilmiyorum. Okurken bir kaç sefer elimde olmayan sebeplerle kitabı bırakmam gerekse de asla kitaptan kopmadım. İnsanın içini ısıtan tasvirler, burnunda buram buram deniz kokusu, gözünde yemyeşil ada görüntüsü bırakan bir anlatım gerçekten hayret verici. Uzun betimlemelerle aram iyi değilken Yaşar Kemal'in betimlemelerine hayran kaldığımı söyleyebilirim.
BURADAN İTİBAREN SPOİLER İÇEREBİLİR!!
Bunun dışında Poyraz Musa'nın, Vasili'nin savaşta yaşadıkları, çektikleri, ikisinin de sığınacak bir dost arayışları, adayı bırakmak istememeleri,"Haydi artık bulun birbirinizi" derken kitabın 250. sayfaya doğru akması, ve de geri kalan sayfaların zaten akıp gitmesi, Lena ananın evlatları için adaya kaçıp gelmesi, onların dönmeyeceğini bilse de Poyraz Musa ile Vasiliye analık etmesi, adayı kimsesizlikten kurtarıp dostlukla doldurmaya çalışmaları beni çok çok etkiledi.
Son olarak böylesi kaleme sahip, böyle güzel yazabilen yazara daha erken başlamak isterdim mekanı cennet olsun büyük ustanın.
10/10 puan verdi
Ön elemelere kaldığımız yerden devam. Spoiler içerebilir o yüzden okurken dikkatli olun. :)
Sona doğru iki maç kalmıştı, onda da Hinata-Neji, Lee-Gaara Dosu-Chouji eşleşti. Gaara - Dosu olsaydı çok daha yüksek tempolu bir maç izleyebilirdik, lakin önceki ciltte bakarken Lee-Gaara eşleşmesi olacağı birazcık belli edilmişti. Neyse, sıradan gidelim.
Kralların Çarpışması Kısım-1, neticeye varamadan sona erdiğinden ve kitaplar kendi dilinde aslında tek cilt olarak basıldığından beraber yorumlamaya karar verdim. Taht Oyunları'nı okumayanlar için spoiler içerebilir, uyarmadı demeyin.
George R. R. Martin ilk kitaptaki epik fantastikliğin burada dibine vurmuş. Savaş sahneleri ilk kitaba göre çok daha fazla ve fantastik öğeler de öyle. Taht Oyunları'nın sonunda Daenerys Targaryen yani namıdiğer khaalesi ejderhaları diriltmişti bilindiği üzere. Bu kitapta (kitaplarda) Daenerys Targaryen'in bölümleri ejderhalar üzerine kurulmuş. Büyüyen ejderhalar, ejderhaları görmek isteyen insanlar, ejderhalara sahip olmak isteyen insanlar gibi... Favori bölümlerim ise Arya Stark ve Tyrion Lannister'in bölümleriydi. İple çektim Arya'nın maceraperestliğinin veya Tyrion'un hazır cevaplılığının olduğu bölümleri. Henüz ikinci kitapta olmama rağmen serinin sonu için hipotez dahi belirledim. Bakalım ilerleyen kitaplarda hipotezimi destekleyecek tezler mi çıkacak ortaya yoksa çürütecek antitezler mi göreceğiz.
Bir Stephen King efsanesi!
Amerika'da bir biyolojik silah üretimi tesisinde gerçekleşen küçük bir kaza ve güvenlik zaafiyeti sebebiyle %99 bulaşıcı ve % 99 da öldürücü bir grip mikrobu tesisden yayılır. Kısa bir sürede tüm Amerika'yı etkisine alarak toplu bir ölüm gerçekleşir. Hİkaye buraya kadar çok klişe aslında... Ama bu kitap tam da bu
