Nasıl bir kitap yazmışsın Leıgh Bardugo! İnanılmaz bir kitaptı. Serinin en sevdiğim kitabı oldu. Karakterlerin birbiriyle uyumu, birbirlerine güvenmeleri çok hoştu. Malyen.. Nikolai.. Alina.. Karanlıklar Efendisi.. Zoya... Genya.. David.. hepsiyle ayrı bir bağ kurdum. Kitaptaki hayal dünyasından asla çıkmak istemiyordum.
Tüm sorunların nasıl çözüldüğü, Karanlıklar Efendisini nasıl yendiklerini anlatan bir kitaptı. Çok fazla ters köşe vardı sonunu ne tahmin ederseniz edin düşündüğünüz şey çıkmayacağına eminim.
Kitap bittiğinde ağlayarak devam kitabının olup olmadığına baktım. Devam kitabı olmasa da yazarın diğer kitaplarını alıp mutlaka okumak istiyorum.
SPOILER İÇERİYOR
Kitabı okumayalar bu kısmı okumasın lütfen.
Apparat’ın elinden kurtuldukları zaman bir oh çektim. Bu kız ne zaman ayaklanıp bir şey yapmaya başlayacak diye merak ediyordum çünkü. Malyen ile Alina’nın tekrardan birlikte olmasına çok mutlu oldum.
Kitabı okuyanların en büyük şok olacakları kısım kesinlikle üçüncü büyütecin Malyen çıkması. Çok büyük bir şok yaşadım o kısımda. Kitabı çekici yapan kısımlardan biriydi.
Ne kadar kötü karakter olsa da Karanlıklar Efendisi’nin ölmesine çok üzüldüm ve o noktada ağlamaya başladım. Ah Karanlıklar Efendisi benim, üzümlü kekim.
Alina’nın özelliklerinin gitmesi bir tık beni de üzdü ama Malyen ile her şeyden uzağa gitmeleri ve aşklarını doya doya yaşamaları sayesinde görmezden gelebildim o kısmı.
Kitaptan bir alıntı;
“Aleksander” diye fısıldadım. Bir çocuğun adıydı bu. Artık kullanılmayan. Neredeyse unutulmuş.
