Günler geçtikçe annemin yüzünü unutacağımdan korkmaya başladım. Gözlerim ona odaklanamıyordu ve annemin yüzü gittikçe daha belirsiz bir hal aldı. Yaklaştığımda annem yüzünü hafifçe çeviriyor, benden saklıyordu. Çünkü yaşarken ona gerçekten bakmamıştım, yüzünü sonsuza kadar hatırlamak ister gibi bakmamıştım, nefes almak için çırpınırken elini tutmamıştım ve onu sevmem gerektiği gibi sevmemiştim.