Sabitlenmiş gönderi
Parmak uçlarında yürü hatıralar uyanmasın.
Geleceği gördüğümüz yerde bizim, her şeyi görür
ve herşeyde kendisini, bundan böyle iyileşmiş.
Okur Takip Önerileri
Evet, sensiz olmuyordu baharlar. Kimi yıldız
beklemişti senden, onu fark edesin.
Bir dalga yükselmişti geçmişte sana doğru;
ya da açık pencereden bir keman sesiydi
kendini sunmuş. Ödevdi hepsi.”
kimden bize hayır var?
Ne melekten, ne insandan,
ne de bilmiş hayvanların gözünden kaçıyor
bizim pek güvenilir olmadığımız
imlenen dünyada.
Yaşamak oldum olasıya böyle zor
özgür olmadı mı insan yaşamıyor.
Gözlerin gözlerime değince felaketim olurdu ağlardım.
İnsanoğlu her şeye alışabilen bir yapıya sahiptir; önce mutluluğa, sonra acıya, en sonunda yalnızlığa alışıyor..
“Bütün camlarım kırılmış, yorgunum.”
Ayrılık da sevdaya dahil,
Çünkü ayrılanlar hala sevgili
Hangi kapıyı çalsa kimi zaman
Arkasında yalnızlığın hınzır uğultusu
Sevmek kimi zaman rezilce korkudur
İnsan bir akşam üstü ansızın yorulur