"Düşünmenin önüne geçebilsem, hiç de fena olmayacak. Düşünceler her şeyden daha tatsız. uzanıp dururlar, bitmez tükenmezler ve insanın ağzında acayip bir tat bırakırlar. … Gövde, bir kere yaşamaya başlayınca, bu işe kendi kendine devam edip gider. Ama düşünce öyle değil. Düşünceyi ben sürdürür, ben geliştiririm. Varoluşmaktayım. Varoluşmakta olduğumu düşünüyorum. Şu varoluşma duygusu ne kıvıl kıvıl bir şey!"
İrkilerek ayağa fırlıyorum... Düşünmenin önüne geçebilsem, hiç de fena olmayacak... Düşünceler her şeyden daha tatsız... Yaşayan etten bile tatsız... Uzanıp dururlar, bitmez tükenmezler ve insanın ağzında acayip bir tat bırakırlar... Sonra, düşüncelerin içinde kelimeler var; tamamlanmamış kelimeler, eksik kalmış cümleler... Durmadan geri gelirler... _Bitirmem gere...Varolu...Ölüm...Bay de Rollebon öldü... Değilim...Varolu..._ Böyle sürüp gidiyor, bitmek bilmiyor bir türlü... Bu hepsinden kötü, çünkü kendimi bu işe katışmış ve sorumlu buluyorum. Sözgelimi şu çeşit acılı geviş getirmeye benzeyen varoluşmaktayım yok mu, işte onu sürdüren benim... Evet ben... Gövde, bir kere yaşamaya başlayınca, bu işe kendi kendine devam edip gider... Ama düşünce öyle değil... Düşünceyi ben sürdürür, ben geliştiririm... Varoluşmaktayım... Varoluşmakta olduğumu düşünüyorum... Şu varoluşma duygusu ne kıvıl kıvıl bir şey!!! Onu ben sürdürüyorum yavaşça... Düşünmemi durdurabilseydim...Çabalıyorum buna, başarıyorum... Kafamın içi dumanla doluyor gibi ama işte yeniden başladı... _Duman...düşünmemek...Düşünmemek istemiyorum... Düşünmek istemediğimi düşünüyorum... Düşünmek istemediğimi düşünmemem gerek..._
Bitmek bilmeyecek mi bu!!!
Gövde, bir kere yaşamaya başlayınca, bu işe kendi kendine devam edip gider. Ama düşünce öyle değil. Düşünceyi ben sürdürür, ben geliştiririm. Varoluşmaktayım. Varoluşmakta olduğumu düşünüyorum. Şu varoluşma duygusu ne kıvıl kıvıl bir şey! Onu ben sürdürüyorum yavaşça. Düşünmemi durdurabilseydim... Çabalıyorum buna, başarıyorum.
Sayfa 151
Gövde, bir kere yaşamaya başlayınca, bu işe kendi kendine devam edip gider. Ama düşünce öyle değil. Düşünceyi ben sürdürür, ben geliştiririm. Varoluşmaktayım. Varoluşmakta olduğumu düşünüyorum. Şu varoluşma duygusu ne kıvıl kıvıl bir şey! Onu ben sürdürüyorum yavaşça. Düşünmemi durdurabilseydim... Çabalıyorum buna, başarıyorum. Kafamın içi dumanla doluyor gibi... ama işte yeniden başladı. “Duman... düşünmemek... Düşünmemek istemiyorum. Düşünmek istemediğimi düşünüyorum. Düşünmek istemediğimi düşünmemem gerek.” Bitmek bilmeyecek mi bu?
Sayfa 151Kitabı okudu
"Düşüncem,'Ben'den Başka Bir Şey Değil!"
Düşünmemin önüne geçebilsem,hiç de fena olmayacak.Düşünceler her şeyden daha tatsız.
Yaşayan etten bile tatsız.
Uzanıp dururlar,tükenmezler ve insanın ağzında acayip bir tat bırakırlar.
Sonra, düşüncelerin içinde sözcükler var; tamamlanmamış sözcükler,eksik kalmış cümleler...durmadan geri gelirler.
Gövde,bir kere yaşamaya başlayınca,bu işe kendi kendine devam edip gider.
Ama düşünce öyle değil.
Düşünceyi ben sürdürür,ben geliştiririm. Varoluşmaktayım.
Varoluşmakta olduğumu
düşünüyorum,
Şu varoluşma duygusu ne kıvıl kıvıl bir
şey!
Onu,ben sürdürüyorum,yavaşça! Düşünmemi durdurabilseydim...
Çabalıyorum buna,başarıyorum.
Kafamın içi dumanla doluyor gibi...
Ama işte yeniden başladı.
"Duman...Düşünmemek...Düşünmek" istemiyorum.
Düşünmek istemediğimi düşünüyorum. Düşünmek istemediğimi düşünmemem gerek!
Bitmek bilmeyecek mi bu?
Düşüncem,Ben'den başka bir şey değil.
Bu yüzden duramıyorum.
Düşündüğüm ile varoluşmaktayım...
Oysa düşünmekten alıkoyamıyorum kendimi.Şu anda bile korkunç bir şey!..
Can Yayınları
"Şu Varoluşma Duygusu Ne Kıvıl Kıvıl Bir Şey!"
"Varoluşmaktaysam,
Bu Varoluşmaktan Ürküntü Duymamdan Ötürüdür!"
Özlediğim hiçlikten kendimi çekip alan benim.
Nefret ya da varoluşmak tiksintisi kendimi varoluşturma,varoluşun içine oturtma biçimlerinden başka şey değil.
Düşünceler,büyük bir başdönmesi gibi
ardımda doğuyorlar,başımın arkasında doğduklarını duyuyorum...
Karşı durmazsam,önüme geçiyorlar,gözlerimin arasına. geliyorlar.
Çoğu kere karşı koyamıyorum,düşünce büyüyor, büyüyor ve birden, sınırsızlaşarak, tepeden
tırnağa dolduruyor beni,varoluşumu yeniliyor!
Can Yayınları
Düşünceyi ben sürdürür, ben geliştiririm. Varoluşmaktayım. Varoluşmakta olduğumu düşünüyorum. Şu varoluşma duygusu ne kıvıl kıvıl bir şey!
Sayfa 151 - canKitabı okudu
Gövde, bir kere yaşamaya başlayınca, bu işe kendi kendine devam edip gider. Ama düşünce öyle değil. Düşünceyi ben sürdürür, ben geliştiririm. Varoluşmaktayım. Varoluşmakta olduğumu düşünüyorum. Şu varoluşma duygusu ne kıvıl kıvıl bir şey! Onu ben sürdürüyorum yavaşça. Düşünmemi durdurabilseydim...
Sayfa 151Kitabı okudu
Düşünmenin önüne geçebilsem, hiç de fena olmayacak. Düşünceler her şeyden daha tatsız. Yaşayan etten bile tatsız. Uzanıp dururlar, bitmez tükenmezler ve insanın ağzında acayip bir tat bırakırlar. Sonra, düşüncelerin içinde kelimeler var; tamamlanmamış kelimeler, eksik kalmış cümleler... Durmadan geri gelirler...
Gövde, bir kere yaşamaya başlayınca, bu işe kendi kendine devam edip gider... Ama düşünce öyle değil... Düşünceyi ben sürdürür, ben geliştiririm... Varoluşmaktayım. Varoluşmakta olduğumu düşünüyorum. Şu varoluşma duygusu ne kıvıl kıvıl bir şey! Onu ben sürdürüyorum yavaşça. Düşünmemi durdurabilseydim... Çabalıyorum buna, başarıyorum... Kafamın içi dumanla doluyor gibi ama işte yeniden başladı... "Duman... düşünmemek... Düşünmemek istemiyorum. Düşünmek istemediğimi düşünüyorum. Düşünmek istemediğimi düşünmemem gerek."
Bitmek bilmeyecek mi bu?
Sayfa 151 - Can YayınlarıKitabı okudu
Varoluşmaktayım. Varoluşmakta olduğumu düşünüyorum. Şu varoluşma duygusu ne kıvıl kıvıl bir şey! Onu ben sürdürüyorum yavaşça. Düşünmemi durdurabilseydim... Çabalıyorum buna, başarıyorum. Kafamın içi dumanla doluyor gibi... ama işte yeniden başladı. "Duman...düşünmemek... Düşünmemek istemiyorum. Düşünmek istemediğimi düşünüyorum. Düşünmek istemediğimi düşünmemem gerek." Bitmek bilmeyecek mi bu?
Sayfa 151Kitabı okudu
Gövde, bir kere yaşamaya başlayınca, bu işe kendi kendine devam edip gider. Ama düşünce öyle değil. Düşünceyi ben sürdürür, ben geliştiririm. Varoluşmaktayım. Varoluşmakta olduğumu düşünüyorum. Şu varoluşma duygusu ne kıvıl kıvıl bir şey! Onu ben sürdürüyorum yavaşca. Düşünmemi durdurabilseydim... Çabalıyorum buna, başarıyorum. Kafamın içi dumanla doluyor gibi... ama işte yeniden başladı. “Duman... düşünmemek... Düşünmemek istemiyorum. Düşünmek istemediğimi düşünüyorum. Düşünmek istemediğimi düşünmemem gerek.”
Sayfa 151 - Can YayınlarıKitabı okudu
Şu bir çeşit acılı geviş getirmeye benzeyen varoluşmaktayım yok mu, işte onu sürdüren benim. Evet ben. Gövde, bir kere yaşamaya başlayınca, bu işe kendi kendine devam edip gider. Ama düşünce öyle değil. Düşünceyi ben sürdürür, ben geliştiririm. Varoluşmaktayım. Varoluşmakta olduğumu düşünüyorum, Şu varoluşma duygusu ne kıvıl kıvıl bir
şey! Onu, ben sürdürüyorum, yavaşça. Düşünmemi
durdurabilseydim ... Çabalıyorum buna, başarıyorum. Kafamın içi dumanla doluyor gibi... ama işte yeniden başladı. '"Duman... düşünmemek. . . Düşünmek istemiyorum. Düşünmek istemediğimi düşünüyorum. Düşünmek istemediğimi düşünmemem gerek." Bitmek bilmeyecek mi bu?
Gövde, bir kere yaşamaya başlayınca, bu işe kendi kendine devam edip gider. Ama düşünce öyle değil. Düşünceyi ben sürdürür, ben geliştiririm. Varoluşmaktayım. Varoluşmakta olduğumu düşünüyorum, Şu varoluşma duygusu ne kıvıl kıvıl bir
şey! Onu, ben sürdürüyorum, yavaşça. Düşünmemi durdurabilseydim... Çabalıyorum buna, başarıyorum. Kafamın içi dumanla doluyor gibi... ama işte yeniden başladı. '"Duman... düşünmemek...Düşünmek istemiyorum. Düşünmek istemediğimi düşünüyorum. Düşünmek istemediğimi düşünmemem gerek." Bitmek bilmeyecek mi bu?