“ 'Sübhanallah' dedi. Bu Allah’ın mutlak yüceliğini ifade eden bir terimdi ve şimdi olduğu gibi aşılması gereken bir sınırla karşılaşıldığında söylenirdi. “
Sayfa 338Kitabı okudu
"Kim geceleyin uyanarak; Lâ ilâhe illallahu vahdehû lâ şerîke leh. Lehül-mülkü ve lehü'l-hamdü ve hüve alâ külli şey'in kadir. Elhamdu lillah ve sübhanallah ve lâ ilahe illallah vallahu ekber ve lâ havle velâ kuvvete illâ billah Yani "Allah'tan başka ilah yoktur, o tektir, ortağı yoktur. Mülk ve hamd ona aittir. O'nun gücü her şeye ye- ter. Hamd Allah'a aittir. O'nu tenzih ederim. Allah'tan başka ilah yoktur, Allah en büyüktür. Allah'ın güç ve kudretinden başka güç ve kudret yoktur" der ve daha sonra da: Allah'ım beni bağışla der, yahut başka bir dua ederse duası kabul edilir. Abdest alarak namaz kılarsa namazı kabul edilir.
SUBHANALLAH! Allah 'ın bize ihsan ettiği ve bizim kesinlikle ihtiyacımız olan, onlarsız yaşayamayacağımız o kadar çok şey var ki. Ve Allah hiç durmadan veriyor, veriyor, veriyor.
Sayfa 22 - Timaş Yayınları, 14.Basım,TÜRKİYEKitabı okudu
Tarhana çorbası içer gibi içimize çekelim, gökyüzünde yaratılıp yeryüzüne indirilen bu şehrin sokaklarını. Kudüs'ün bulutlarından tespih yapıp "subhanallah" çekelim.
Tekbir, aynı zamanda bir zikirdir. Hem de Hz. Peygamber'in haber verdiğine göre, Allah Teala'nın en çok sevdiği şu dört zikirden birisidir: "subhânallah, el-hamdu lillâh, lâ ilâhe illallah, Allahu ekber." (Dihlevi, Huccetullah, II, 224)
Nitekim Kur'an-ı Kerim'de Allah Teala, kullarından kendisini tekbir getirerek ululamalarını istemektedir:
"Ve şöyle de: Hamd o Allah'a ki, hiçbir çocuk edinmedi, mülkte ortağı yoktur, aciz olmayıp bir yardımcıya da ihtiyacı yoktur. Tekbir getirerek O'nu noksanlıklardan yücelt de yücelt.” (İsra, 17/111)
"Size yolunu gösterdiğinden dolayı, Allah'ı tekbir ile yüceltesiniz." (Hac, 22/37)
Sayfa 45Kitabı okudu
Sa’d bin Ebî Vakkas radıyallahu anh anlatıyor: Bir gün Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem’in huzurunda bulunuyorduk. Bize “Sizden biriniz her gün bin iyilik kazanmaktan aciz midir?” dedi. Yanında oturanlardan biri “Ey Allah’ın Rasulu! Bir kişi her gün bin sevabı nasıl kazanabilir ki?” diye sordu. Peygamberimiz “Yüz defa SubhânAllah der, böylece ona bin iyilik yazılır veya onun bin günahı bağışlanır.” buyurdu.
Muslim, zikr 37.
Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor: Mekke’den Medine’ye hicret eden Muslumanların fakir olanları, Peygamber aleyhisselam’a gelerek “Zengin Muslumanlar, (Allah’ın vaad ettiği) en yüksek dereceleri ve (ahiretteki) sonsuz nimetleri alıp götürdüler.” dediler. Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem “Bu da ne demek?” diye sorunca fakir Muslumanlar “Onlar da bizim gibi namaz kılıyor, oruç tutuyorlar. Fazla malları olduğu için, ayrıca hac ve umre yapıyorlar, cihd ediyorlar ve sadaka veriyorlar. Oysa biz bunları yapamıyoruz.” dediler. Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem onlara “(Fazilet konusunda) sizi geçenlere yetişmenizi, sizden sonra gelenleri de geçmenizi sağlayacak ve sizin yaptığınızı yapmadığı sürece, hiç kimsenin sizden daha üstün olamayacağı bir ibadeti size öğreteyim mi? buyurdu. Onlar da “Evet, öğret ey Allah’ın Rasulu!” dediker. Bunun üzerine Peygamber aleyhisselam “Her namazın ardından, otuz üçer defa Allah’ı tesbih edin, O’na hamd edin ve tekbir getirin.” buyurdu.
Hadisi Ebu Hureyre’den rivayet eden Ebu Salih diyor ki: Oradakiler, bu zikirleri nasıl okuyacaklarını Ebu Hureyre’ye sordular. O da “Her birinden otuz üçer defa olmak üzere, SubhânAllah, Elhamdulillah ve Allahu Ekber” diye cevap verdi.
Buhari, ezân 155, daavât 18; Muslim, mesâcid 142.
Muslim’in bir rivayetinde şu ziyade vardır: Fakir muhacirler tekrar Peygamber’e gelerek “Zengin kardeşlerimiz de bizim okuduğumuz bu zikirleri duyup aynısını okumaya başlamışlar” dediler. Bunun üzerine Peygamber aleyhisselam “Artık bu Allah’ın bir lütfudur, Allah lütfunu dilediğine verir.” buyurdu.
Muslim, mesâcid 142.