Çocuk tacizleri... Organ kaçakçılığı... Başkomser Nevzat... Aslında bu üç başlık bile kitabın ne denli kıymetli olduğunu kanıtlar bence. Ahmet Ümit yine araştırmış, olayları tüm çıplaklığıyla gözümüzün önüne sermiş. Kitabı bitirince insan vicdanıyla başbaşa kalıyor, insanların neden ve nasıl bu kadar kötü olabileceğini, aslında elimizden geleni yapsak belki de düzelebileceklerini düşündürüyor. Bir yandan onları anlıyor, bir yandan anlamak / kabullenmek istemiyorsunuz. Umarım bu sorunlara değinen kitapların sayısı artar, hasbelkader yüreği kötü olanların da eline geçer, okurlar, düşünürler ve yürekleri iyileşir çocuklarımızdan ellerini çekerler. Ellerine ve yüreğine sağlık Ahmet Ümit!
