Biz aynı acının içinden geçiyoruz. Aynı şiddetle kötürümüz. Kötülüğün o büyük evinde yaşıyoruz. Aynı rüyanın içindeyiz. Hepimizin alnında, avuçlarında ekmek ve aşk yazıyor. Hepimiz inandığımız değerlerle yaralıyız. Birisi geliyor ve yıldızları kalbimize tutuyor. Biz o yıldızların arkasındaki kalple birden ışıyıveriyoruz.
Şu uzun ayrılığa bir özür, bir sitem... kırk cümle kuruyorsun, ağzını açmadan vazgeçiyorsun. İncinme değil bu, insana olan inancını yitirme! Yaranı evde bırakıp çıkıyorsun sokağa.
Saygısız ses, kibirli gövde, tüküren gözler... kalabalık, tanrısından büyük! İskele- tine kadar çekiliyorsun. Birisine bir söz söyleyeceksin; sessizlik boğucu; şu uzun ayrılığa bir özür, bir sitem...
Sevmek o kadar kolay ki , o kadar geniş zamanlı bir duygu ki ...insanın kalbi bir mucize .Görmek gerek ." Dil söyler kulak duyar, Kalp söyler kâinat duyar.