Keşke defolup gitselerdi de müslümanların başına bela olmasalardı
Esed ailesinin soy ismi, 1927'ye kadar "El-Vahş" yani "Vahşi" imiş. Cüretkârlığı ve gözüpekliğiyle meşhur dede Süleyman Efendi'nin aldığı bu unvan, daha sonra baba Ali Efendi (1875-1963) tarafından "Esed"le değiştirilip "Aslan" olmuş. Ailenin daha üst kuşakları hakkında bir bilgi bulunmuyor. Ali Esed, 1936'da Lazkiye bölgesi Nusayrilerinin Fransızlara yazdığı, "Suriye'yi terk edip bizi Müslümanlara bırakmayın. Bizim inancımız ve geleneklerimiz, Müslümanlarınkinden tamamen ayrı. Müslüman çoğunlukla birlikte yaşamak istemiyoruz" konulu ünlü mektuba imza atan isimlerden biri.
Sayfa 150 - dipnot
"Sizi seviyorum. Hepinizi seviyorum. Böyle davranmayın. Siz. kadınlar. Bırakın bunu. Sizi sevdiğimi görmüyor musunuz? Sizin için ölürüm, öldürürüm. Size seviyorum diyorum. Tanrım, acı biraz. Ne yapacağım? Bu allahın cezası dünyada ne yapacağım ben?..''
Gözyaşları sel gibi yanaklarına akıyordu tüfeğinin namlusunu. yaşamı boyunca arzuladığı, kadınmış gibi kucaklamıştı. "Tanrım bana nefret ver," diye inledi. "Nefrete razıyım. Ama bana sevgi verme. Sevgiye dayanamıyorum, Tanrım. Taşıyamıyorum onu. Tıpkı Bay Smith gibi. O da taşıyamamıştı. Çok ağır. İsa Efendi, bunu sen bilirsin. Hepsini bilirsin. Sevgi ağır değil mi? Görmüyor musun, Tanrım? Kendi oğlun dahi taşıyamadı onu. Eğer onu öldürdüyse, beni ne yapacağını bir düşünsene? Hı? Hı?" Yine öfkeleniyordu.
Sayfa 43 - Sel Yayıncılık
Abdülmecid'in Tophane'den Dolmabahçe'ye giderken
arabada uyuya kaldığı, arabası harem-i hümayun kapısına vardığı halde uyanmadığı için etba ve bendeganının onu beklemeğe mecbur oldukları çok vaki olmuştur.
*
Adile Sultanın da hizmetinde bulunmuş olan saray Baltacılanndan Esat Efendi, sarayda gördüğü hadiseleri teferruatile nakletmekten hoşlanırdı. Esat Efendi, Abdülmecid'in şuursuz ve sarhoş olarak Tophane köşkünden Dolmabahçe sarayına sevkolunduğuna çok defa şahit olduğunu, padişahı bizzat
da böyle çarşaf ile taşıdığını anlatırdı.
Sayfa 40 - Temel YayınlarıKitabı okudu
Hiçbir şeyden çekmedi dünyada
Nasırdan çektiği kadar;
Hattâ çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allahın adını,
Günahkâr da sayılmazdı.
Yazık oldu Süleyman Efendi'ye
Sayfa 46Kitabı okudu
En sevdiğim şiiri: Kitabe-i Seng-i Mezar
I
Hiçbir şeyden çekmedi dünyada
Nasırdan çektiği kadar;
Hattâ çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allahın adını,
Günahkâr da sayılmazdı.
Sayfa 24 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Genç bir öğrenci bir gece yarısı, mum işığı altında ders çalış maktaydı. İlmi araştırmalara daldığı bir sırada kapisi çalındı. O vakitte birinin gelmesinin meydana getirdiği hayret ve gelen mi safirin kimliği hakkındaki merakla kapıyı açtı. Karşısında genç ve güzel bir kızcağız durmaktaydı. Karşısındaki misafir, yolunu kaybettiğini ve etrafta
Sayfa 244 - hayat yayın grubuKitabı okudu
