Geceler sessiz,
Geceler susukun.
Yıldızlar dertli,
Ay bir başka yanar.
Aşıklar buluşur
Gece'nin koynunda,
Dertleriyle, dert yanar
Yıldızlar'ın altında.
Beni bana bıraksalar,
Kuş olup kanatlanırım.
Beni bana bıraksalar,
Uçurumlardan atlarım.
Bir bıraksalar beni,
Ormanlarda kayb olurum.
Beni, beni, bana bıraksalar,
Liman olurum denizlere.
Beni bana bıraksalar,
Yağmur olurum sağnak sağnak,
Yağarım en ummansız sahralara.
Beni... O çılgın beni, kimsenin bilmediyi,
Çocuk ruhlu, deli dolu, susukun beni,
Bir bana bırakmadılar ki....
Kitabsever
Sesini duyunca,
Ötüşmeye başlar,
Göğüs kafesimdeki,
O susukun kuşlar.
Susukun sanıyorlar beni, değilim; anlaşılmadığım ve anlamadığım bir dünyada kelimelere küsüm sadece.
Yalnız sanıyorlar beni, değilim; kimsenin kalabalığı olmadım ve kimseyi de kalabalık edemem bundan sonra dünyamda, bu da benim tercihim.
Güvensiz sanıyorlar beni, değilim; sadece kendi içimde kendime göre bir dengem var ve bir daha kırılırsam toparlanamama endişesi taşıyor yüreğim.
Bu yüzden, şimdilik sadece kendime güveniyorum. Anlmakta zorlandığım bir dünyada, anlaşılmayı zaten beklemiyorum. Ben böyle iyiyim.
Can garip, can susukun
Can paramparça...
Can garip , can susukun ,
Can paramparça...
Sayfa 13Kitabı okudu
artık suskun herşey
Bir çiğ tanesiydi düşlerim,
Işıltılı ve titrek...
Ama papatya yaprağının beyazında,
Kardelen kadar güçlü bu yürek ama kırdılar dalımda herşeye küskün herşeye susukun
Sayfa 355 - benKitabı okudu
Terketmedi sevdan beni,
Aç kaldım, susuz kaldım,
Hayın, karanlıktı gece,
Can garip, can susukun,
Can paramparça...
Ve ellerim kelepçede,
Tütünsüz, uykusuz kaldım,
Terketmedi sevdan beni...
Sayfa 13Kitabı okudu
