Toprağın mis gibi koktuğu yağmurlu bu güne şiirle günaydın diyelim o halde. Şiirler bana hep örgüleri çağrıştırır, ilmek ilmek dokunmuş gibidirler, satırlar yün bir dokumanın teninize dokunuşu gibi, bazen can yakarak, bazen ısıtarak sarar sarmalar sizi. Sokağın Zulası'nı da benzer duygularla okudum. Farklı duygu geçişleri ve yoğunluklariyla beni mutlu eden bir okuma oldu.
Biliyorum bir süre sonra bir iki dizeden başka bir iz bırakmayacak zihnimde, belki de bu şiirin yazarına nankörlüğüdür diye düşünebiliriz ama ben tam tersi olduğunu düşünüyorum, bu sayede iyi şiirlerle dolu kitapları yıllar içerisinde tekrar tekrar hiç okumamış gibi yeniden okuyabilir ve yeni anlamlar yukleyebiliriz. Roman ve hikayelerde ise bunu gerekmedikçe yapmayız çünkü sonları, olayları sıklıkla zihnimize kazınmış olur. Velhasılkelam şiirleri sevmek için nedenimiz çok.
Sağlıklı, keyifli, kitaplı ve bol okumalı günleriniz olsun.
