Sofiler
Ben, kesin olarak şunu öğrendim, tarikat veya tasavvuf erbabı hal ehlidirler, kal (laf) ehli değiller. Onlar bizzat olayı yaşayanlar olup, işin gevezeliğinde olanlar değillerdir. Kaldı ki ben, bu konuya dair ilim yoluyla öğreneceklerimi öğrendim. Geride kalan bir şey var. O da duymakla ve öğrenmekle kazanılamayacak, öğrenilemeyecek, ancak yaşamak ve o yola girmekle öğrenilebilecek bir çare vardır.
Ravza Yayınları / EpubKitabı okudu
Tasavvuf, bütün kötü ahlaktan çıkıp, iyi ve âli ahlaka girmektir
Sorunun kaynağı, herhangi bir tarikata bağlılık değil tarikat bağımlılığıdır. (Taassup)
Malasef benzer durumlar tarikat ve cemaatlerde görülüyor
Yeri gelmişken bu bap da üstad Muhakemat isimli eserinde "Kur'an'ın hikmet dolu üslûbuna yemin ederim ki" der ve devam eder: "Hıristiyanları benzerleriyle havalandırarak dalâlet derelerine atan, yalnız aklı azl, delili tard ve ruhbanı taklit etmeleridir"
Demek ki Hıristiyanların tarihi üç kusuru nedeniyle bu noktaya gelinmiş: Aklı azletmeleri, delilleri atmaları ve ruhbanı kayıtsız ve şartsız taklit etmeleri.
Allah'tan doğruluk istediğinde sana dünya ve ahiretin bütün güzelliklerini görmeni sağlayacak bir ayna verir.
Evvelâ iman, sonra şeriat, sonra tarikat, peşinden hakikat ve mârifet yolu... Tek kelimesiyle tasavvuf yolu...
Sayfa 260Kitabı yarım bıraktı
Şeriat Allah celle celâluhûnun dosdoğru yoludur. Hatta tarikat ve hakikat şeriatın zâhiri üzerine kurulduğu için şeriatın temeli olmuşlardır. Şayet maksat şeriatı yaşamak olmasaydı, Peygamber Efendimiz sallallahu aleyhi vesellem, “Hûd sûresi beni ihtiyarlattı” (Tirmizî, Tefsîr, 56) demezdi. Allah Teâlâ da, “Muhakkak ki sen sırat-ı müstakîm üzeresin” (Yâsîn 4) diye Resûlü’nü övmezdi. Yine Peygamberimiz sallallahu aleyhi vesellem âhirete intikalinden önce muhacir ve ensara, “Tebliğ ettim mi?” (Buhârî, Hac, 132) diye sormazdı.
