HELEBÇE
em bi hevre mirin mirovno!
pênc hezar însan
ne şînahiya esmanan
ne xweşikbûna kûlîlkan
herikîna çem û robaran
û ne jî berbangên awaz çivîk xema me ne êdî.
stranên me yên evînî rawestiyan
lê negerin
Û Evdal digot,
Gulê, tu were, em herin mala me ye,
Ji te re daynim balgih-doşegê çi dare ye,
Her kî xelkê got, "îkrama Gulê ji te re çi ye?"
Ez ê bêjim, "îkrama Gulê ji serê heft bavê min zêde ye."
Gulê li bin gotin u gisên Evdal nedima û hema lê vedigerand,
Evdal çavê min reş e, bela ne,
Min rojê heft caran bi kilê sibhanê kil dane,
Lê heft dengbejê mina te, ji bo min jinên xwe berdane.
Evdal, dîsan, davête serê,
Gulê, mehrûmê, hatime Xamûrê, defê nav dawetê,
Gula Xamûrê xemilî bû, ketibû ser govendê,
Dilê min Evdalê Xwedê çiqas ketê.
Bêyî ku Gulê bisekine û li gotinên Evdal guhdarî bike, wê hema gotina xwe digot,
Evdal, mehrûmo, ji erdê mîrê te Tahar Xanê heta vira,
Xwîna sor neqitî ser keviran,
De tu were ji min re bêje "xwişkê",
Ez bêjim, "lo, bira..."
Sayfa 33
Û Evdal digot,
Gulê, tu were, em herin mala me ye,
Ji te re daynim balgih-doşegê çi dare ye,
Her kî xelkê got, "îkrama Gulê ji te re çi ye?"
Ez ê bêjim, "îkrama Gulê ji serê heft bavê min zêde ye."
Gulê li bin gotin u gisên Evdal nedima û hema lê vedigerand,
Evdal çavê min reş e, bela ne,
Min rojê heft caran bi kilê sibhanê kil dane,
Lê heft dengbejê mina te, ji bo min jinên xwe berdane.
Evdal, dîsan, davête serê,
Gulê, mehrûmê, hatime Xamûrê, defê nav dawetê,
Gula Xamûrê xemilî bû, ketibû ser govendê,
Dilê min Evdalê Xwedê çiqas ketê.
Bêyî ku Gulê bisekine û li gotinên Evdal guhdarî bike, wê hema gotina xwe digot,
Evdal, mehrûmo, ji erdê mîrê te Tahar Xanê heta vira,
Xwîna sor neqitî ser keviran,
De tu were ji min re bêje "xwişkê",
Ez bêjim, "lo, bira..."
Sayfa 33Kitabı okudu
Şirnex
Birîneke kevnar e Şirnex; xwîn jê diçe,
Gul vedike tam li nîveka vê çîroka nûjen,
Rûdinişt li hewşê, li hember Cudî
Kilam digot û birînên xwe dikewand
Diya min, bavê min,
Stêrka qurix bû li lûtkeyên mêrxasiyê
Hêrsa xwe li titûne werdikir
Kovaniya xwe dişûşt li ser kilamê min
Li vî bajarê bextreş û bejnçiya
Destê xwe dirêjî kaniyên heyatê
Tê bîra te?!
Te digot porê xwe dirêj meke!
Lê min porê xwe li ser çûyîna te kur dikir. Dayika min a sedsalî hawar dikir:
- Erê por kurê! Xwelî serê! Çi bûye ji te?
Ew şeva bihuri te digot qey xewnek ji xewnê şevan bû..
Hêvî; dema yekê digot "bi xatirê te"
ji nû ve dest pê dikir.
Jineka Qehreman: Besra Xanim
Ka werin ez ji we re qala jineka Kurd bikim. Sal 1930. Serhildana Agiriyê ber bi dawiyê diçe. Piştî têkçûyîna Serhildana Agiriyê; Ferzende Beg, Asya Xanim(Dayîka Ferzende), Besra Xanim(Jina Ferzende), Elfesya(Lawê Ferzende) û çend kesên din ji Bazîdê derbasî Îranê dibin. Di rê da hember leşkerên Îranê şer dikin û Ferzende Beg bi 2 gulan birîndar
Cejna Zimanê me pîroz be
Tê bîra min gava min hîn dest pê dibistanê nekirî bû ez bi zimanê kî din diaxivîm bi malbat û hevalên xwe ra. Jêr digotin zimanê zikmakî yanê zimanê dayikê. Gava min dest pê dibistanê kir min zimane kî biyanî nas kir min jêr digot zimanê Mamoste.ija min zimanê mamoste nizanî bû gava min li dibistanê bi hevalên xwe û mamostê xwe ra bi zimanê
Mişextî
Ez xezal , Xezala porxelek . Ez talebe me hîn lê ezê îsal bikevim ezmûna zankoyê , bo wî jî bi şev û roj dixebitim . Bo bibim bijîşk û ji gelê xwe ra xizmetê bikim tek armanc û daxwaza min eve .
Ka ez ji wera qala gund û gelê xwe yê delal bikim : gundê me nava du heb çîyayên bêhempa da ye devdora gund bi darên fisdeqa hatîye xemilandin, çem û
Min digot qêy bi hatina bavê min wê êşa min here,
'te dî carna mirov bê hemdî xwe dide benda baranê, xwe dide benda sersalê, xwe dide benda berfê, yan jî zayîna pezekî... lê her kû çû birîna min sar bu û êşa min bu ji malê..𓃵🦚