Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.31
112 syf.
10/10 puan verdi
Hani bazı insanlar vardır. Varlıkları ile bulundukları ortama renk katar. Yokluklarında da eksikliklerini hissetmeyiz de, bazen var olsalar da olur, var olmasalar da olur dediklerimiz vardır ya, işte Rameau'da o insanlardan biridir.
Eserde, Denis Diderot bu tip insanlardan hoşlanmadığına atıfta bulunsa da, yaşamın olağan seyrine renk kattıkları
Metafor yapayım derken üzerinde durulan konuların suyunu çıkarmış olmasına rağmen, etkilenmemek elde değil. Bir çok insanın günlük hayatta yaşadığı fakat çoğu zaman kendisinin bile farkına varmadığı ruhsal tahriplerin, insan beyninde nasıl tezahür edebileceğinin kanıtı sunar gibi yazılmış.
Epey zaman geçti bu kitabı okumamın üzerinden. Ama vaktiyle beni çok etkilediğini söylemem gerek. Mustafa Kutlu yaşadığı zamandan şikayetçi bir adamdır. Ama onun şikayeti hiçbir zaman bir isyan şeklinde tezahür etmez. Dervişçe bir sitemdir onunki. Kaybolup giden bir şeylerin ardından hissedilen hüzün vardır onun hikâyelerinde...
Ishiguro'nun Günden Kalanlar'dan sonra okuduğum romanının çatısı çocukken ebeveynini kaybetmiş bir dedektifin üç paralel hikayesi üzerine kurulu. Dedektif Christopher Banks'in evlatlığı olan Jennifer'la hikayesi, sevdiği kadın olan Sarah'la hikayesi ve anne babasıyla hikayesi. Ama merkezde anne ve babasıyla hikayesi var. Çocukken kaybettiği anne ve babasını arayışı Christopher'ın bir bir baba ve sevgili olarak yapması gerekenlerin önüne set çeker. Öyle ki Sarah'la yaptıkları kaçma planı anne ve babasını bulma ihtimali tezahür edince kaybolur. Aslında onun yaptığı bir tercihten çok kaderin omuzlarına yüklediği görevdir. Hayatını yaşamak yerine kaybettiği ebeveynini bulmak onun için bir varoluş meselesidir öyle ya onlar kaybolduktan sonra dedektif olmuştur. Dolayısıyla bu arayışın sevgilisinin ve evlatlığının önüne geçmesi gayet doğaldır. Romanın sonunda annesini Hong Kong'da bir bakımevinde bulur ama artık çok geçtir. Annesi hiçbir şey hatırlamaya ak kadar hasta ve ölüme yakındır, sevgilisi Sarah yıllar önce başkasıyla evlenmiş ve ölmüştür, evlatlığı Jennifer ise ilk gençliğini geride bırakmış, bir kırıklığının yarasını taşıyan bir kadındır.
Öksüzlüğümüz gönüllü olarak değil zorunlu olarak yaşanan bir hayatın romanıdır.
Sefiller
Adalet her şeyi yerli yerine koymaktır, Adaletsizlik bir şeyi yerine koymamaktır. Mevlana’nın Adalet hakkındaki bu evrensel görüşü, Sefiller romanının baş karakteri Jean Valjean’ın hayatında ve onun etrafında tezahür ediyor adeta.
Mutlak iyinin ve mutlak kötünün, kısaca insan düşüncesindeki bu derinliklerin sonunun olmadığını, yazar
168 syf.
9/10 puan verdi
Etkileyici...
Beyaz Gemi; Aytmatov'un efsanelerle bezediği, insanoğlunun doğayla olan vicdan muhasebesini anlattığı bir eser. Mümin dede ve torununun iç burkan hikayesini konu alıyor. Doğayı tasviri her zamanki gibi olağanüstü güzellikte... Kitabı okurken San-taş Vadisini, okulu, çayı, Isık Gölü, ormanları, evi, avluyu canlandırdım hayalimde... Kafamda boşluk oluşmadı hiç, her şey yerli yerinde. Kitapla ilgili beni yoran tek nokta, bir konudan bahsederken, muhakkak geçmişle ilgili bir olayı hatırlatması. Bazen geçmiş anılar öylesine uzun açıklanmış ki, neyi anlattığını hatırlamakta zorluk çektim. Kitap sonu itibariyle çoğu okurunu şaşırttığı için Aytmatov açıklama ihtiyacı duymuş ve arka kısma ilgili açıklama metni eklenmiş. Romanın sonuyla ilgili çok fazla detay vermek istemiyorum. Ancak bende bıraktığı etki bakımından şunu belirtmeliyim ki; Aytmatov'un açıklamasını yeterli buluyorum. Çünkü bendeki iyilik anlayışı da bir nev'i bu şekilde tezahür oluyor. Hayatta her zaman iyiliğe karşı salt iyiliğin yansıtılması gerektiğine inanmıyorum. Bazen kötülüğün de gösterilerek seçimin okuyucuya bırakılmasından yanayım. İyilik her daim, Mümin dedede olduğu gibi pasif bir iyilik anlayışı değil de, bir kabul etmezlik, başkaldırı şeklinde de olabilir. Klasik anlayışımızın dışında bir sonla bittiği için derin bir üzüntü duydum kitap bitince. Ancak burada belirtmek istenen mesaj; bazen 'can pahasına bile olsa' kişiliğin korunmasıdır.
İsveç ile Rusya egemenliğinde git-gellerden sonra, bağımsızlığını kazanmış bir imkansızlıklar ülkesi olan Finlandiya'nın gelişim hikayesi ve hatta efsanesini anlatan bir kitap.
Bağımsızlığını kazandıktan sonra ekonomik yoksunluklar, olumsuz iklim şartları ve cehaletin pençesindeki ülkeleri için, bir gelişim-medeniyet savaşına girişen bir avuç aydın ve fedakar insan. Dalga dalga yayılan bir uygarlık mücadelesi, tüm dünyada örnek alınacak biçimde tezahür ediyor. Bugün için bile hala "durum tesbiti yapmış" diye cümleler kurmanızı sağlayan örnekleri sergiliyor ve şaşırtıcı bir biçimde kapılıp okuyorsunuz.
Kitap ile değinilmeden geçilmeyecek bir özel durum da,Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk zamanında Türkçeye çevrilmiş olması ve askeri okullar müfredatına dahil edilmesidir.
Döneminde, Kuran-ı Kerim 'den sonra en çok okunmuş kitap olması da bir diğer önemli husus.
