Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
166 syf.
·
Puan vermedi
20. yüzyılın önemli psikiyatrlarından olan Viktor E. Frankl kitabı 1945 yılında sadece 9 gün içerisinde yazmış.Günümüzde 30’un üzerinde dile çevrilerek yayınlanan psikolojik, trajik ve düşünsel bir kitap .Yazar ilk etapta kitabı isimsiz olarak basmaya karar verse de sonradan bu fikrinden vazgeçmiştir.
Kitap 2 bölümden oluşmakta. Birinci bölümde
İncelemeye başlamadan önce şunu belirtmek istiyorum. Kitabı okuyup bitirdiğimde bir şeyler eksik kaldığını hissettim. Daha sonra kitabın filmini izledim ve her şey yerli yerine oturdu. Kitapta eksik olan yerleri film, filmdeki eksik yerleri kitap tamamlamış. Yani birbirlerinin mütemmim cüzü olmuşlar. O yüzden kitabı okuyanlara filmi de izlemelerini tavsiye ediyorum. İzlemek isteyenler için linkini bırakıyorum. jetfilmizle.vip/cizgili-pijamal...
Kitap Hitler döneminde Polonyalılara yapılan zulmü anlatıyor. Aynı zamanda Polonyalı bir çocuk ile Alman bir çocuğun arkadaşlığını..
Alman çocuk Bruno'nun gözünden anlatılan hikaye, çocuk aklıyla sorgulanıp, irdeleniyor. Okuyanları/izleyenleri derinden üzecek bir finalle noktalanıyor.
Savaş bir oyun değildir ve çocuklar ölmesin, şeker yiyebilsinler!
Bu kitabın yazılma süresi 2,5 günmüş. Oysa okuduktan sonra hayatınızda bıraktığı etki çok derin.
3 milyon yahudinin öldürüldüğü Auschwitzdesiniz. Tellerin bir tarafında esir yahudi bir çocuk (Schmuel) Diğer tarafında nazi askerinin oğlu (Bruno). Aralarında yetişkinlerin çıkardığı kirli bir savaş, teller olsa da bir çocuğun kalbi o telleri göremeyecek kadar temiz. Arkadaş olmalarına engel hiçbir şey yok. Tellere rağmen kurulan bir arkadaşlık. Tellerin arkasına geçmek için gereken tek şey çizgili bir pijama...
İki çocuk. Biri yahudi olarak dünyaya geldi. Diğeri Alman. Savaşa rağmen kurulan bir arkadaşlık. Ve iki çocuk el ele öldüler. Biri yahudiydi. Diğeri Alman. İkisini de öldüren şey savaştı.
Çocuk kitabı kategorisinde bir kitap ama nazi almanyasının korkunçluğunu ve zulümlerini içermesinden dolayı çocuklar için uygun değil.
(Biraz ince bulduğumuz, adından ya da kahramanlarından çocuk kitabı olabileceğini düşündüğümüz her kitabı çocuk kitabı kategorisine koymaktan vazgeçmemiz gerekiyor ve mutlaka içeriği hakkında araştırma yapmalıyız.)
Ayrıca filmini de izlemenizi tavsiye ederim.
(The Boy in the Striped Pyjamas)
Bu mövzuda "Life is beautiful", "The boy in striped pyjamas" və bunlar kimi bir neçə filmə baxmışdım. Lakin filmlər kitablar qədər təsirli olmur və vaxt azlığına görə hər şeyi tam əks etdirmir. Əsərdə diqqətimi əsas çəkən şeylərdən biri kitabların qadağan olunması idi. Bir cəmiyyəti kitabsız heç cür təsəvvür etmək mümkün deyil.
Çizgili Pijamalı Çocuk, oldukça kanlı ve vahşet dolu 2. Dünya Savaşı'ndaki Yahudi katliamı, bir çocuk gözünden aktarılıyor. Eserde çocukların dünyasının ne kadar masum olduğunu, savaştan, ortamdan ne kadar uzak olduklarını görebiliyoruz. Öteki yandan ise savaşın korkunç yüzünü görüyoruz. Eserde özellikle Auschwitz toplama kampı üzerinde duruluyor. Eserde bu yer için Out-With, Hitler için Fury ifadeleri kullanılıyor. Eser çocuk kitabı kategorisine girmesine rağmen Nazi işkencelerinin çocuklar tarafından okunmaması gerektiğini düşünmüyorum. Savaş ve vahşeti kavrayamasalar da dostluğu, paylaşmayı kavrayabilirler. Bir solukta okudum kitabı. Dili akıcı ve yalın. Bitirdiğimdeyse gözyaşlarımı tutamadım. Eserin kahramanı Bruno'nun macerasını okumanızı şiddetle tavsiye ederim. :)
*Eser, The Boy in the Striped Pyjamas ismiyle 2008 yılında sinemaya uyarlanmıştır.
Uzun süredir okuduğum en güzel romanlardan biriydi. Küçük bir çocuğun gözünden anlatılan olaylarla masumiyetine ve temiz kalbine şahit olmak güzel bir deneyim. Orijinal dilinde okumanın akıcılık açısından daha zevkli olduğunu düşünüyorum. Karakterlerin tepkileri daha netti. Kitabı birkaç ayda anca okudum sanıyorum, bunun altta yatan sebebi uzun bir süredir okuma alışkanlığımı oturtamamış olmam olabilir. Ama asıl sebebi okurken arada bir nefes almam gerekmesiydi. Okurken çok bunaldığım ve neler olabileceğine katlanamadığım anlar oldu. Birkaç gün ara verip okumaya devam ettim böyle zamanlarda. Sonu oldukça şok ediciydi, hâlâ neden böyle bir sonu olduğunu anlamış değilim... Ama orijinal yada çeviri farketmeksizin herkesin okuması gereken bir başyapıt olduğunu düşünüyorum.
Acının içerisinden çetin sekilde geçen bir insan acıyı nasıl böylesine duygusuzca aktarabilir? Evet kitabin en temel özeti bu. Duygudan yoksun ve kendini yineleyen cümleler.
Anlatımdaki duygu yoksulluğu yinelenen cümleler ile verilmek istense de mantık dışı fikirler buna yeterli gelmemiş.
İnsan olmak için acı çekmek gerekir minvalinde duygu yüklemesi yapma çalışması gerçeklikten bir haber değilde nedir? Acıları yarıştırmak mide bulandırıcı degil de nedir? Empoze etmeye çalıştığı fikirler konunun kendisinden uzak kalmış.
Sen acı çekerek olgunlaştın diye ben neden acı çekmeliyim? Belki seni kendine getiren acı beni tüketecek bunu kim bilebilir? Allah "dağına göre kar verir" iken bu dayatma nedir?
Müslüman! Müslümanlar! Gaz odası reva görülüp, aşagılanan ama en yüksek tiraj sebebi olan Müslümanlar.
"‘Müslüman’ tabiriyle neyi söz konusu ettiğimizi biliyor musunuz? Perişan, kendini bırakmış, hasta, bir deri bir kemik görünen ve fiziksel olarak daha fazla çalışamayan... işte böyle birisine ‘Müslüman’ deriz. Er ya da geç, genellikle kısa bir süre içinde, her ‘Müslüman’ gaz odasını boylar. "
İlla çekilen acıları görmek istiyorsak "The Boy In The Striped Pyjamas" okunsun, izlensin. Yetmedi mi savasin acilarin gölgesinde kalan insanlar göz önüne getirilsin.
Acıyı görmeye daha çok katkı sağlar.
Çocukların 80 Darbesine Bakışı
Life Is Beautiful(Hayat Güzeldir) ve The Boy in the Striped Pyjamas(Çizgili Pijamalı Çocuk) bu filmler hepimizin bildiği sinema ve edebiyatta da sıkça işlenen Yahudi katliamının anlatıldığı, işlendiği filmler idi. Peki bunların Devir ile ne alakası var diyeceksiniz? Konu olarak herhangi bir ilişkisi yok zaten insanların öldürmesi ve ölmesi dışında. Bu filmlerle giriş yapmamın sebebi ikisinde de katliamın çocukların gözünden yani onların üslubu ile anlatılması. Tıpkı hepimizin daha önce defalarca okuduğu, izlediği 80 darbesi gibi.
Kitabımızın konusu aslında herkesçe bilinen bir hikâye. Fakat Ece Hanım herkesin bildiği bu konuyu anlatış tarzı ile diğerlerinden ayırıyor. Adeta darbeyi hepinizin zaten biliyorsunuz bir de ona, çocukların gözlerinden onların hayal dünyalarından bakalım diye bize farklı yeni bir pencere açıyor ve bunu da çok başarılı bir şekilde yapıyor. Hani Birand belgesellerinde karşımıza çıkan olaylar ve bu olaylarda görüntülere yansıyan çocuklar vardır. İşte bu kitap ile birlikte o çocukların neler hissettiğini neler düşündüğünü size de hissettirecek yazar.
Ali ve Ayşe farklı semtlerde farklı sınıfa mensup çocuk kahramanlarımız. Romanın da başkahramanları. Çoğumuzun bildiği bu karanlık devri bir de onların masum dünyalarından dinleyeceğiz. Daha söylenecek çok şey var fakat henüz okumayanlar için içerik hakkında bilgi vermekten çekiniyorum.
İlk incelememi de böyle bir eser ile yapmak beni çok mutlu etti.
Çizgili Pijamalı Çocuk || John Boyne
(The Boy In The Striped Pyjamas)
Belki bir çoğunuz filmini izlemişsinizdir. Ben filmi izlemek yerine kitabını okumayı tercih ettim. Uzun bir aradan sonra iyi geldi açıkçası.
#kitapyorumu #okudumbitti #neokudum #okudumokuyun
Çocuk kitabı gibi göründüğüne bakmayın. Çocuk kitabı değil. Ben asla bir çocuğa bu Nazi vahşetinin okutulmasını tavsiye etmiyorum. Evet dili akıcı ve yalın, toplama kampında yapılan işkenceler açıkça anlatılmıyor. Ama kitabın konusu, verdiği mesaj bir çocuğun anlayacağı anlasa da kaldırabileceği türden değil. Bırakın çocuğu bizler bile kaldıramıyoruz ki... #kitaphakkında
Kitapta duygular o kadar gerçekçi anlatılmış ki insan ister istemez ani duygu geçişlerine kapılmış halde buluyor kendini.
Kitap 9 yaşındaki bir çocuğun masumiyetiyle Nazilerin korkunçluğunu, acımasızlığını özet şeklinde bize anlatıyor.
Neden hep çizgili pijama giyiyorlar? Neden tel örgülerin ardındalar? Neden tel örgü var?
Daha fazla yazarsam, gözyaşımlarıma hakim olamayacağım sanırım.
Bu yüzden okuyun derim. İnsanlığın tarihteki çirkinliklerini unutmayalım. Zaten unutmadık öyle değil mi? Ben kitabı sevdim ve bir gün gibi kısa bir sürede bitirdim. Tavsiye ederim.
Son olarak Malcolm X’e atfedilen bir önerme ile sözlerimi bitirmek istiyorum.:
"Irkçılık ideolojik bir düşünce değil, aksine psikolojik bir hastalıktır." ...
Keyifli, içinizi ısıtacak, yüzünüzü güldürecek, doğa ile iç içe olduğunuz, verimli geçirebileceğiniz bir pazar günü diliyorum
Sevgiyle kalın