272 syf.
10/10 puan verdi
THERESE RAQUIN
.
Offff, offfff, offfffff. Offf ki offf.
Hiç bitsin istemezken, hemen de bitirmek istediğiniz bir kitap oldu mu sizin? Eğer olmadıysa ya da yeniden öyle bir kitap okumak istiyorsanız muhakkak bu kitabı okuyun. Tadını, bıraktığı içsel hisleri, düşünceleri, yerini ne zaman başka bir kitaba bırakacağını bilmediğim bir kitap okudum. Muhteşemdi, tek kelime ile muhteşem.
.
Yazarın hayranı olarak bir kez daha, yeniden hayran oldum.
.
İçine şehveti, aşkı gömen genç bir kadın olan Therese'nin, bu duyguları canlandıracak olan Laurent ile karşılaşması sonucunda, kitabin pasif ve insanı çileden çıkaran karakteri Camille'nin başına gelenler ile ilerliyor kitap. Camille'nin başına gelenlerden sonra Therese ve Laurent'in aşk gibi görünen ama aslında aşk olmayan duygularının, nefsani duygularla bürünen hırslarının etrafında dolanarak, kendini nötürleyip, negatifliğe, derin bir çöküşe, hakedilen sona doğru gidişini okuyacaksınız. Bu hakedilen sonun, kitabın tutucu karakteri olan ama sonradan en amansız, en masum karakterine dönüşen Bayan Raquin'in ayaklarının ucuna düşüşüne sevineceksiniz.
.
Kitap yazıldığı dönemde bana göre, anlamsız tepkiler almış.Hatta kitapta, önsöz olarak 2. basım da açıklama yapmış yazar. Okurken yazar adına üzüldüm. Sonsözü de muhakkak okuyun. Hersey oturuyor yerine sonsöz de.
.
Bu kitabı 
Yeşim Uzundal da gördükten sonra okuma kararı almıştım. İyi ki görmüşüm, iyi ki okumuşum. Kendisine teşekkür ederim..
.
Ben çok ama çok sevdim. Unutamayacağım. Sizde okuyup, sevin ve unutmayın.
.
Suç işlemeyi bizzat şeytanın kendisinden öğrenmiş pislikler var..
Yer yer spoiler içerebilir.
Therese raquin ilk çıktığında ahlaksız bir roman olma gerekçesiyle suçlanmış bazı çevrelerce ayıplanmış. Sonraları bir çok kez tiyatro sahnesinde oynanmış bir roman. Bazı romanlar okurken keyifli bir okuma sunmaz ve sizi rahatsız eder ya öyle gerçek ve öyle rahatsız edici duygular yaşatan bir roman. Fakat bu iki aşık(!) insanın akıbeti o kadar çok merak uyandırıcı ki elimden bırakamadım olanca rahatsız edici duyguya rağmen. Tavsiye ederim çokça.
Natüralist bir yazar olan Zola'nın bu kitabında gerçekçi bir şekilde yazılmış trajik bir aile dramı görüyoruz. Hikayenin geçtiği ortam bile o kadar gerçek ve o kadar iç bunaltici ki hayalinizde sürekli karanlık , nemli bir ortam canlanıyor. Hatta o rutubetin kokusu okurken burnunuza gelip sizi rahatsız ediyor.
Yazar doğa üstü öğeler kullanmadan korku unsurunu okuyucuya sunmuş . Camille'nin hayaleti maddece orada değil ancak iki aşığın(!) zihninde gayet görülebilir, dokunulabilir bir şekilde beliriyor. Laurent'in yara izi sanki Camille'nin evi.
Zola diğer bir natüralist olan Flaubert kadar uzun uzun betimlemeler kullanmamış ve kitap Madame bovarye nazaran daha kolay bir okuma imkanı sunuyor bu açıdan. Ve yine iki romanın ana kadın karakterlerinin (Therese ve Madam Bovary) birbirlerini andırdıklarını görüyoruz gerek bazı iç sıkıntıları gerek arzuları ve gerekse sonları açısından.
Ve Didem Madak dizeleri ile bitiriyorum incelememi.
"Neden her aşk
Bir kadının cenazesini kaldırır mutlaka..."
Therese Raquin
