1944 senesinde Çumra tren istasyonunda iki yoksul, üstü başı yırtık köy çocuğu beklemektedir. Yanlarına bir adam gelir ve çocuklara nereye gittiklerini sorar. On yaşındaki Kemal “Konya’ya! Valiyle görüşmeye!” der.
Adam alaycı bir şekilde güler “Sizi valiyle görüştürmezler be evladım, paranıza yazık, boşa gitmeyin!” diye karşılık verir.
Kemal
Kış ülkesinde geride bırakılmış bir trende yalnız başıma
Elini tutup, dünyanın öbür ucuna gitmek isterdim
Bu kışı geride bırakıp..
Daha ne kadar hasret, kar gibi yağmalı..?
..
Kar taneleri düşüyor
Yavaş, yavaş uzaklaşıyorum yeniden
Seni özledim..
Düşle
Tut ki ülkemin herhangi bir coğrafyasında, bir tren vagonundasın şimdi. Heyecanlısın. Sadece varacağın nokta için değil, o yolculuk sırasında yaşayacakların için de heyecanlısın. Acaba yanma kim oturacak? Nasıl biri? Ondan acaba nasıl bir hikâye dinleyeceksin? Elinde yolculuk için aldığın bir dergi ya da bir kitap var... 📚 Karıştırıyorsun, arada başını kaldırıp pencereden dışarıya bakıyorsun. San sarı başaklann dalgalandığı bir buğday tarlası... Tarlada çalışan insanların siluetlerini görüyorsun uzaktan uzağa. Tut ki karlı dağların önünden geçiyorsun, tabiat bembeyaz. .. Bu muhteşem manzara karşısında dalıp gidiyorsun. Tut ki yağmur yağıyor... Tıpır tıpır vuruyor damlalar vagonun camlanna... Camdaki yağmur damlalannın süzülerek birbirine kavuşmasını izliyorsun büyük bir hayrede...
🚂🚂🚂
Yanına oturan amca sana sene 60’mış da Sarıkamış’a yine böyle trenle gitmiş, o zaman kara trenmiş, bir sevgilisi varmış, ardında bırakmış... Anlatıyor öyle... İlgiyle dinliyorsun, yüzündeki çizgilerde kaybolup gidiyorsun. İçerde sohbet sohbeti açıyor, dışarda dağlar dağlara kavuşuyor, yol bitiyor... Vardın. Yolculuk tamamlandı. Ve sen bu yolculuktan keyif aldın. 😇
🚂🚂🚂
Şimdi aynı trende başka birini düşle. Ne zaman bitecek, ne zaman varacağız diye sürekli saatine bakıyor. Huzursuz. Ne okuduğu kitaba odaklanabiliyor, ne yanındakinden haberdar, ne dışarısıyla işi var... Tek derdi, bir an önce trenden inmek. Onun mutluluğu orada çünkü. Yolun sonunda.
Sor kendine. Senin mutluluğun yolun sonunda mı, yoksa yolculukta mı? Her ikisi birden olamaz mı?🤔
#alıntı
ANADOLU'NUN GÜZEL İNSANLARI
"Tıp fakültesini yeni bitirmiş,
pratisyen hekim olarak ilk görev yaptığım yere,
Konya'ya bağlı bir beldenin sağlık ocağına gitmiştim.
Gençtim, bekardım. Küçük bir beldeydi gittiğim yer.
İlk gece bir eve misafir olmuştum.
Tren istasyonunun hemen yanında bir evdi.
Akşam yemeğinden sonra çaylarımız
Rotam Ankara
Trende kitap okumaya bayılıyorum. Sanki beşikte sallanıyormuşum da, o huzura kitapla eşlik ediyormuşum gibi bir his veriyor. 😊
Depremin ilk gününden beri Malatya'lı hemşerilerim trenle Sivas'a gelmekte. Sivas'ta inen iniyor yola devam eden ediyor. Bizler de ellerimizden geldiği kadar gerek gıda gerek diğer temel ihtiyaçlar olsun trenlere girip dağıtıyoruz. Ve asla din, siyaset, ırk, mezhep ayrımı yapmadan. Ne dağıtanlar olarak ne de depremzedeler olarak.
Ay ışığı pencereden girende,
Senden yana hayâl kurmak ne güzel.
Ya bir otobüste, ya bir trende,
Gurbet ilden sana varmak ne güzel...
sen sana mucizesin çünkü ...
“Oradasın, biliyorum. Bu satırları okuyorsun. Şimdi bu satıra geçtin, kaşların çatıldı. Kafan karıştı. Kimle konuştuğumu, bu satırları kime yazdığımı anlamaya çalışıyorsun. Ben bu satırları sana yazıyorum. Ona, buna, şuna değil. Sana yazıyorum. Dünyanın her neresindesin bilmiyorum, hangi şehrin hangi sokağında okuyorsun bu yazdıklarımı bilmiyorum.
Nasıl Bir Çağdayız! (Önemli Okuyun, Okutun 1K)
Bu akşam İstanbulda iş çıkışı eve gitmek üzere Marmaraya bindim. Yolculuk sırasında orta yaşlı bir adam karşısında şort giyen kadının videosunu çekti ve yakalandı. O şortlu kadının yanındaki erkek arkadaşı o rezil şahsı trende linç edecekti yolcular ve ben araya girdik. Adamı güçlükle de olsa yatıştırdık. Fakat kadının sevgilisi o rezil adama trende yumruk üstüne yumruk attı. Daha sonra, en yakın durakta o rezil şahsı güvenliğe teslim ettik. Bu hadiseyi anlatmamın nedeni, kapalı ya da açık kadınlar fark etmiyor maalesef... Bu rezil şahıslar aramızda kadınlarla aynı havayı soluyorlar. Lütfen çok dikkat edin! Allah hepinizi korusun böylesine rezil insanlardan. Allah kadınlarımızın yardımcısı olsun. Üstadın da dediği gibi,
Bu çağda yaşamaktan etimle, kemiğimle nefret ettim!
Eğer Filistinliler adına üzülüyorsanız ve bir şeyler yapmak istiyorsanız anonim bir Twitter hesabı açıp ordaki tag lere destek olabilirsiniz, burda üzüldüğünüzü söylediğiniz iletilerden daha faydalı olacaktır. (tag leri trende sokmakla baya somut adımlar atıldı yani işe yarayan bir yöntem)