Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Its Tuğça
Its Tuğça
@tugcasirak
Wattpad: tugcasirak
my.w.tt/CLfokEkOxV
YouTube: It's Tugca
youtube.com/user/tugcasirak
Üniversite
24 Eylül
126 okur puanı
Temmuz 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sayfa sayısı az içi dolu dolu bir kitaptı. Bu tarzda ilk defa okudum ve çok sevdim. Şiirsel anlatımı, dinî unsurların dışarıdan izliyormuş hissiyle konuya dahil edilmesi, uzay - fizik bilgilerinin yormadan harmanlanması... Çok, çok güzeldi! Yazarın bilgisi de okudukça net bir şekilde anlaşılıyordu. Büyük emek olduğu kesin!
Konusundan ufak bahsedecek olursam: Hayat 16 yıllık yaşamını uzak bir gezegende tek başına geçirir. Ona eşlik eden insansı robot Suyla ve çeşitli robotlar vardır tabii ama gezegendeki tek insandır. Rutin hayatına devam ederken bir sabah gezegeni saldırıya uğrar. Hayat'ı öldürmekle görevli olan asker İskender Hayat'ı kara deliğe atmak için alıkoyar ama Hayat atılmadan önce son gücüyle askere gülümser ve bu da askerin fikrini değiştirir. İskender tek atlamayı planladığı kara deliğe Hayat'la birlikte atlar ve Dünya'nın yansımasına düşerler. Buradan sonrasını anlatmayacağım ki alıp okuyun.
Kitabı okurken yer yer filmi olsa ne kadar güzel olurdu diye yer yer de zamanda yolculuk yapmayı çok istediğimden yolculukta karakterlere eşlik etsem ne kadar güzel olurdu diye düşündüm.
Kitabı farklı tat arayan herkese tavsiye ederken devamını merakla beklediğimi söylemek istiyorum. İlk mum tamam geriye kaldı 6 mum!
Uzun süredir namını duyduğum mangaya sonunda başladım. Yer yer midem allak bullak olsa da mangayı baya sevdim. Devamını kesinlikle okuyacağım. Sonrasında da animesine sıra gelecek. Bu arada Kaneki'nin çaresizliğine baya üzüldüm. Onun yerine kendimi koyduğumda bende kesinlikle aynı olurdum. Zor! Mangayı herkese önerir miyim emin olamadım ama baya sürükleyiciydi.
Dikkatimi çeken artık ben de okumalıyım diyerek aldığım, okurken çok eğlendiğim manga. Ben çok sevdim! Konusundan ufak bahsedecek olursam; ayın %70'ini yok ettikten sonra Mart ayında dünyayı da yok etmeyi planlayan Koro Sensei bu süreçte sonun E'si denilen sınıftaki öğrencilere öğretmenlik yapıyor. Öğrenciler bir yandan ders yaparlarken bir yandan da ahtapotumsu, ses hızına sahip hocalarına suikast yapıyorlar. Ya da yapmaya çalışıyorlar... Koro Sensei'nin dünyayla derdi ne henüz bu manga da ortaya çıkmıyor ama ben kendisini çok sevdim! Yüzünün ruh durumuna göre renkten renge girmesi özellikle dalga geçerken ki çizgili rengi çok hoşuma gitti. Böyle bir hocaya sahip olsaydım onu öldürmek için suikast girişimlerinde bulunamazdım kesin. Hocam derdim yapmayın etmeyin! Koro Sensei hem çok eğlenceli hem de öğrencileri olduğu gibi kabul eden, her fırsatta ders veren bir öğretmen ama işte kafayı da dünyayı yok etmeye takmış. Manganın devamında ne olacak çok merak ediyorum kısa sürede edinip okuyacağım. Ha tabii animesi de var ve ona da bir göz attım baya eğlenceli! Size okumanızı önerirken ben şimdi gidip animesini tam anlamıyla izleyeceğim.
Okur Takip Önerileri
Okuduğum en kısa kitap olabilir. Kapağı açmamla bitmesi bir oldu. Ama bu kadar kısa olmasına rağmen ve hatta çocuk kitabı olmasına rağmen bence çok anlamlıydı. Bir köstebek şehrinin yeşillikten uzak hale nasıl dönüştüğünü ve sonrasında o yeşilliğe geri dönmek için anlaşma yapmak zorunda kalmalarını anlatıyor kısaca. Biz gibi. Çizimleri çok çok güzeldi. Bence herkesin kütüphanesinde olması gereken bir kitap.
"Yüzümüzde asılıp kalacak gotik bir gülümseme..."
Tim Burton...
O kadar çok seviyorum ki!
Çizimlerine, filmlerine, hikayelerine bayılıyorum. Hatta Tim Burton çizimiyle özel bir dövmem olsunda çok istiyorum. O kadar güzel, o kadar kendine özgü ki! Ne kadar sevdiğimi anlamışsınızdır zaten.
Bu kısa cümlelerden oluşan şiirsel kitap hemen bitti. Kargodan çıkardım, içine bir göz atayım dedim ve bitti. Okuması 10 dakika ama etkisi uzun süren bir kitaptı. Çocuk kitabı olarak geçmesine rağmen bence çocuklara değil yetişkinlere hitap ediyordu. Çocuklar için fazla üzücü ve uçuk bana göre. Ben çoğu hikayesine çok üzüldüm mesela. Özellikle kitaba ismini veren İstiridye Çocuk'a baya baya üzüldüm. Sonraki hikayeleri okurken kalbim kırık hissettim...
Tim Burton'ın tarzına aşina olmayanlar kitabı sever mi bilmiyorum ama benim en favori kitaplarımdan biri oldu. Değişik tarz kitap okumak isteyen herkese tavsiye ederim.
İstiridye Çocuğun Hüzünlü Ölümü ve Diğer HikayelerTim Burton · Altıkırkbeş Yayınları · 2018672 okunma
Bu mangayla ilgili görüşler ikiye ayrılmış. Ya çok sevmişler ya da hiç sevmemişler. Ben hangi taraftayım emin olamadım. Sevdim diyemem sevmedim de diyemem. Sebastian beyi sevdim ama ondan eminim. Çok yakışıklı çizmişler yahu. Mangaya devam edip etmeyeceğime animesini izleyip öyle karar vereceğim. Merak ettim ama illa alıp devamını okumalıyım diyecek kadar çok değil.
Bitti efsane. Üstüne ne yazılır, nasıl yorumlanır bilmiyorum. Gerçekten çok güzeldi. Eski çizimler olduğu için görüntüleri anlamakta yer yer zorluk çeksem de çok severek okudum. O kadar çok alıntı yaptım ki neredeyse bütün hikayeyi yazacaktım, sonlara doğru daha fazla alıntılamamak için tuttum kendimi. Çoğu hikaye tanıdıktı bana, sanırım eskiden filmini ya da dizisini (hatırlamıyorum) izlemiştim. Okurken eski bir dostla karşılaşmış gibi hissettim bu yüzden. Bu arada 1. cilt olarak gözüken çizgi roman 8 fasikülden oluşuyor. Bir okumada 8 birbirleriyle bağlantılı hikaye okuyorsunuz yani. Her hikayeyi severek okusam da son iki hikaye kesinlikle favorim oldu. Konunun giderek karanlıklaşması, iblisin şiirsel konuşmaları falan kalbimi çaldı. 2. cildi merakla bekliyorum umarım hemen çıkar. Hatta bu cilttekinden önce yazılan yani Alan Moore'un el atmadan önceki Swamp Thing fasikülleri de cilt olur umarım. Çünkü okumaya başlarken bir anda hikayenin ortasına düşmüş gibi hissettiriyor, öncesini arıyorsunuz. Devam ettikçe kafada net oturuyor tabii ama ben önceki hikayeleri de çok merak ediyorum. Bu arada gözüme takılan iki şeyi de eklemek istiyorum: İlki fiyatlar. Eskiden 75c'te satılıyormuş fasiküller bu biraz kalbimi kırdı. Kendi paramıza bakarak 75 kuruşa fasikül alamayacak olmamız çok üzücü... İkincisi ise Maymun Kral ile Pennywise'ın sonunun birbirine çok benzemesi. Acaba hangi yazar diğerinden ilham aldı... Uzun lafın kısası çizgi roman seviyorsanız Swamp Thing'e kütüphanenizde yer açın ve Alec Holland ya da Swamp Thing her neyse onun üzücü ve karanlık hikayesi, arkadaşları veya düşmanları ile tanışın.
Bir Agatha Christie romanının daha sonuna geldim. Kitap biter bitmez yorumunu giriyorum, bu ilk kez oluyor. Favori Agatha kitabım diyemem ama ben çoğu kişinin aksine severek okudum. Durağan havası olduğu için okuyanlar sıkılmışlar genelde. Ben de yer yer daha hareketli olsa diye bekledim ama yine de okuması keyifliydi. Başmüfettiş Davy favorim oldu. Olaylara yaklaşımı ve çaktırmadan kurnazlığı hoşuma gitti. Ayrıca bayan Marple'ın gözlem yeteneğini çok seviyorum. Bu kitapta asıl hikayeden çok kitabın sonundaki kısa hikayede ne kadar iyi bir gözlemci olduğu daha net belli oluyor gerçi. Ve en önemlisi Agatha'nın her zaman ters köşe yapmasına bayılıyorum! Dedektif olabilir misiniz kısmına geldiğimde şüphelerim olsa da katili buldum sandım mesela. Olaya bakış olarak çok yaklaşmıştım ama sayfayı çevirince daha ilk cümleden katilin başkası olduğunu anladım. Açıklama kısmına gelmeden bildim gerçi buldum sayılabilir sanki. Dedektif olabilirim sanırım, ha?
Manga okumayı, anime izlemeyi çok severim. Bu yüzden hazır pandemi varken daha fazla manga okumaya karar verdim. Uzun süre kitap okumak için savaştığım için Naruto'yu okuyayım en iyisi diyerek kitabı elime aldım ve bir okumada bitirdim.
Naruto kahraman olması gerekirken herkes tarafından dışlanan bir çocuk. Ninja akademisinde ve hatta hayatta kendini kanıtlamaya çalışıyor ve genelde bunu yaramazlığa sığınarak yapıyor. Ama aslında Naruto'dan uzun süredir saklanan önemli bir sır var ve bir kişi hariç diğer kişiler tarafından sevilmemesinin en önemli sebebi bu sır. Sırrını spoiler olmasın diye söylemeyeceğim tabiki. Hatta devamından da çok bahsetmeyeyim ki okumak isterseniz çok bilgi vermiş olmayayım.
Animesini eskiden izledim mi hatırlamıyorum ama ben bu tarz hikayeleri sevdiğim için okuması oldukça keyifliydi. İzlemesi de öyle olur sanıyorum, bu yüzden animesine de kısa sürede başlayacağım.
Manga okumak, özellikle de uzun seriden oluşan mangaları okumak gözünüzü korkutuyorsa eğer Naruto'nun animesini izlemelisiniz bence, konusu kendine baya çekiyor çünkü.
Ha bu arada söylemeden geçemeyeceğim; Uzumaki Naruto, Uçiha Sasuke ve Haruno Sakura... Beni hayal kırıklığına uğrattınız çocuklar!
Büyük Korsan Çağı başlıyor. Şeytanın meyvesini yemiş olan Luffy San Korsanlar Kralı olmak için One Piece'e doğru yola çıkıyor!
Uzun soluklu serüvenin ilk mangasını az önce bitirdim. Başta sevip sevmeme konusunda emin olamasam da okudukça baya baya sevdim, çok eğlenceliydi. Çizimleri hemen her manga gibi renkli değil ama o kadar güzel ki! Özellikle karakterlerin dehşete düşmüş ya da kızmış hallerinin çizimleri harika! Her karakteri bir ayrı sevsem de Coby ve Albida Sama'yı okurken çok eğlendim. Favori karakterlerim olabilirler! Gözünüz korkmazsa eğer kesinlikle başlayın.
Bu kitabın çocuklar için kısaltılmış hâlini, filmini kısacası her yapımını çok seviyorum. İlk olarak çocukken okumuş ve aşık olmuştum kitaba. Sanırım 18 sene önce falandı. Zaman ne hızlı geçiyor... Neyse, sonrasında yine çocuk yaşlarda filmini izlemiş ve tekrar aşık olmuştum. Karantinanın yoğun yaşandığı zamanlar kitaplığıma bakarken çocukken okuduğum kitaba denk gelince tekrar okumak istemiştim. Bir çırpıda bitmişti ve neden aşık olduğumu tekrar anlamıştım. Dantes'e yapılan haksızlığa her zaman üzülmüşümdür ama o haksızlık sayesinde Faria gibi muhteşem bir insanla tanışmış olması; şansızlığın yanındaki en büyük şansıydı. Keşke Faria gibi bilgili, elinden her iş gelen bir tanıdığım olsaydı. Filmde karakterleri çok güzel yansıttıklarını hatırlıyorum. Zaman aşımına uğradığına göre tekrar izleyebilirim. Bu arada tam metnini de alıp - tam metin sanarak aldığım kitabı başkasına verince yok olmuştu... Artık asıl tam metin zamanı! - özledikten sonra onu da okuyacağım. Sonra bir daha ve bir daha...
Tembellik ve çalışkanlık, iyi niyet ve kötü niyet arasındaki farkı gösteren çok tatlı masaldı. Tam çocuklara göre. Tabii ben de çok severek okudum. Çocuklara ve çocuk masallarını seven herkese tavsiye ederim.
Kitabı okumaya başlamadan önce sıkılacağımı sanmıştım ama tam tersi oldu. Başlarda çok eğlendim. Ortalara doğru sıkıldım. En sonuncu hikayeyi okurken de içime işlediğini gördüm. Kitap 4 hikayeden oluşuyor. Ben en çok ilk ve son hikayeyi sevdim. İlkini okurken baya eğlendim ama sadece adama hastanede kötü davranmalarına üzüldüm. Son hikayedeyse baya baya üzüldüm. Akakiy Akakiyeviç'in başına gelenler ve insanların ona davranış şekilleri beni çok üzdü. Bu hikayenin sonda olması, kitabı bitirdiğimde bende yarattığı etki sebebiyle kitabı daha etkili kılmış oldu. Kısaca ara ara sıkılsam da bu kitap sevdiklerimin arasına girdi.
Marvel evreninde geçen bütün süper kahramanlar bebek! Ve hemde hepsi bu çizgi romanın içinde var. Hikaye Cyclops'un Kaptan Amerika'nın Bucky ayısını çalmasıyla başlıyor. Kaptan Amerika ayısını Cyclops'un elinde görünce Avengers ekibini topluyor ve savaş başlıyor. Okurken aşırı eğlendim. Çizimler, konuşmalar o kadar tatlıydı ki. Mesela Cyclops kendi ekibini dondurma arabası sesini duyuyorum galiba diyerek topluyor. Ve bana çocukluğumu hatırlattı. Eminim bende oyuncak ayımı başka bir çocukta görseydim böyle bir savaş başlatırdım. Ayrıca çizimlere bayıldığımı söylemiş miydim? Çizimleri inceleye inceleye okudum. Hepsinin bebekliği çok tatlı olmuştu ama Hulk'ın ve Thor'un bebekliklerine çok güldüm. Çok tatlıydılar. Bir de Iron Man çocukken bile aynı!
"Sana, beni asla tanımamış olan sana."
En etkilendiğim Zweig kitabı Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu'ydu. Bu kitap Zweig'dan okuduğum 2. kitaptı (uyandığımda şöyle bir göz atayım diyip hiç ara veremeden bitirmiştim.) ama keşke sonuncu olsaydı. Çünkü bu kitaptan sonra diğer kitapları beni bunun kadar etkileyemedi. Yine de Zweig en sevdiğim yazarlardan biri.
Kitapla ilgili daha fazla ne söylesem bilemedim... Hem çok üzücü hem de dehşet verici bir kitaptı bence. Bir kadının tanımadığı ve onu asla hatırlamayan bir adama bu denli aşık olması, çocuğuna olan sevgisini bile aşık olduğu adama bağlaması bence dehşet vericiydi.
Kitabı okurken acaba yazar böyle bir şeyi gerçekten yaşadı mı diye düşünmüştüm. Sanki bu mektuplar ona gerçekten gelmiş o da kitap haline getirmiş hissi uyandırmıştı bana. Böyle bir açıklama yok tabii.
