İKİNCİ KİTAP, Terzi ile Kamburun Öyküsü:
''Ey ruhum.! Niye saçmalığa dalıyor ve kahroluyorsun.? Kedere, kaygıya değmeyecek şeylerle zihin yorup duruyorsun.? Kenarında oturacağına, kendini ateşe atıyorsun.? Ateşe yaklaşmanın tutuşma tehlikesi getireceğini bilmiyor musun.?''
Sayfa 272Kitabı okudu
... bütün temiz yiğit ruhlara, asi düşüncelere "sebepleri delen bakışlara" ve içinde Allah'ın ruhunun hâlâ nefes aldığı, sıcak ve diri durduğu ve her an tutuşma ümidi olan masum ve genç insanlık fıtratlarına ümidim var.
Ey ruhum! Niye saçmalığa dalıyor ve kahroluyorsun? Kedere kaygıya değmeyecek şeylere zihin yorup duruyorsun! Kenarında oturacağına, kendini ateşe atıyorsun! Ateşe yaklaşmanın tutuşma tehlikesi getireceğini bilmiyor musun?
Sayfa 272Kitabı okudu
Yara izleri iyidir. Öyle değil mi Helmud? Vücut kendisine böyle zırh örer.
Sayfa 31
Stendhal bir gün "Ama benim ruhum alevlenmedi mi aci çeken bir atestir."diye haykirmisti. Bu noktada ona benzeyenler yalniz bu tutusma içinde yaratmaliydi. Haykiris alevin tepesinden dimdik çikar, sözcüklerini yaratir, onlar da kendisini yansitirlar.
Ey ruhum! niye saçmalığa dalıyor ve kahroluyorsun? kedere kaygıya değmeyecek şeylerle zihin yorup duruyorsun! kenarında oturacağına kendini ateşe atıyorsun! ateşe yaklaşmanın tutuşma tehlikesi getireceğini bilmiyor musun?
Sayfa 272 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu