Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.27
Gökçen 1 / Unutulan Çiçekler
Her şeyi bir kenara bırakıp ilk öncelikle şunu söylemek istiyorum. Bu nasıl bir kapak tasarımıdır Allah aşkına ya? Hiç kimse mi çıkıp “Bu ne?” demiyor bu kapak tasarlanırken? Kapakta Kurşun Asker, Asker Künyesi ve Unutmabeni çiçekleri olmasaydı kitapla hiçbir alakası olmayan bir kapak tasarımı olurdu. Ayrıca ben
Bu kitapta @salcoulthard bize her çiçeğin tarihçesini ve bize neler anlattığını sade bir dille çok güzel anlatmış.
Çuhaçiçeğinin ilkbaharın ilk çiçeklerinden biri olduğunu o yüzden yeni başlangıçlarla, yeni bir aşkla ilişkilendirilirmiş.
Papatyalar, edebiyatta ve folklorda çoğunlukla çocukluğun ve yeniden doğumun sembolüymüş.
Karahindiba çiçeğinin çocukların yataklarını ıslatmalarına neden olacağı için onları toplamalarına ve dokunmalarına izin verilmemesi.
Yüzyıllar aşıklar sözcükler olmadan konuşmuşlar. Ve bunlarda da çiçekleri kullanmışlar. Seni seviyorum diyen çiçekler ;Hercaimenekşe, Unutmabeni, Gül, Hanımeli, Yasemin
#Alıntı
Bu zarif gülü, daha az sarmış olsaydım. Sahibiyle biraz daha açabilirdi, Ve hafifçe niyaz ederek dökülen gözyaşının ardından belki de bir tebessüm gelebilirdi.
Küçük mavi bir bulut ortaya çıktı
Ve çimenliğin üzerine yerleşti Biri bağırdı;"Ah, Unutmabeni!" Diğeri başını eğdi ve "Tanrı" diye mırıldandı.
Sizde çiçekleri seviyor ve onların size neler anlatmak istediğini merak ediyorsanız mutlaka bu kitabı okuyun.
Çiçeklerin Dili
Çiçeklerin dünyasına davet ediyorum bugün sizi.
Çiçeklerin bize söylediklerini dinlemek ister misiniz?
Çiçeklerin dilini bilmeyi, onları dinlemeyi, anlamayı çok isterdim her zaman.
Her gördüğümde dokunup sevdiğim, kokladığım o şahaneliklerin kulağıma her daim bir şeyler fısıldadığını hissederdim, kitabı okuduktan sonra ise bambaşka dilleri olduğunu, her birinin ne kadar özel olduğunu görmüş oldum.
Ruhumu dinlendiren bir kitaptı #çiçeklerindili
Onların dünyasına girmek paha biçilemezdi.
Birbirimize hediye olarak aldığımız her çiçeğin bir anlamı var ve biz onların dili ile sevdiklerimize bir şeyler anlattıyoruz.
Onlar, çiçekler, bizim yerimize sevdiklerimize iletiyor isteklerimizi, arzularımızı, hislerimizi..
Elli farklı çiçek var kitapta.
Çizimleri ile rengârenk sayfalar karşılıyor bizi.
Dört ayrı bölümde, dört ayrı mesaj veren çiçekleri gruplar hâlinde veriyor yazar.
"Seni seviyorum" diyen çiçekler
"İyi şanslar" diyen çiçekler
"Üzgünüm" diyen çiçekler
"Geçmiş olsun" diyen çiçekler
Orkideden leylaklara, adaçayından unutmabeni çiçeklerine, zambaktan nilüferlere..
Birbirinden farklı anlamları olan elli çiçek hakkında bir sürü bilgi mevcut kitapta.
Tarihçesi, anlamları ve kökenleri ile birlikte her çiçeğin isminin altında yer alan edebiyatçıların sözleri, şiirleri, alıntıları en sevdiğim ayrıntıydı kitaptaki.
Nergis çiçeklerinin saygıyı ve kibarlığı, şakayık çiçeğinin güzelliği, dirençli olmayı temsil ettiğini biliyor muydunuz?
Vallahi ben bilmiyordum
Bunun gibi bir sürü şey öğrendim çiçekler hakkında.
Size de tavsiye ederim bu güzel kitabı
Her ne kadar yazarın değindiği konular ve kitabın genel kasvetli havası hoşuma gitse de, çoğu öykü benim için tatmin edici değildi. Bazı öyküleri biraz fazla zorlama buldum. En sevdiklerim Unutmabeni Çiçekleri, Apollon, Kıpırtılı Bir Yorgan ve Kereviz oldu.
Yalçın Tosun, günümüz hikayecilerinden takdire şayan işler yapan bir isim. Burda da elinden geleni ardına koymamış. Çarpıcı, etkileyici, üzücü, yaralayıcı hikayeler sunmuş bizlere. Adı da öyle güzel özetliyor ki hepsini. Ben en çok ilk hikaye Aterina ve son hikaye Unutmabeni Çiçekleri hikayelerini sevdim. Ah bir de Kıpırtılı Bir Yorgan hikayesini elbette... Hikaye okumayı sevenler için, iyi bir durak.
"Ve yeniden inanıyorum ki,bazen hiçbir şey güzel geçmiş bir çocukluk kadar acı vermiyor." diyor Yalçın Tosun, Anne, Baba ve Diğer Ölümcül Şeyler adlı öykü kitabının en son öyküsü olan Unutmabeni Çiçekleri öyküsünde.Ve gönlüme taht kuruyor.İşte bu dedim, benim ve kardeşlerimin yaşadığı...
Onlarla paylaştım sabahın erken saatlerinde.Bir off çektiler benim gibi...
Elbette doğru bir okuma modeli değil bu, okuduğunda kendini ifade eden bir şeyler aramak, bulmaya çalışmak.Çok sık yaptığım bir şey değil ama bazen cümlelerin verdiği duygular yakalıyor ve bırakmıyor.
Anne, Baba ve Diğer Ölümcül Şeyler kitabı ile Yalçın Tosun öykü kitaplarının hepsini okumuş oldum.2011 Notre Dame de Sion Edebiyat Ödülü'nü kazanmış olan Anne, Baba ve Diğer Ölümcül Şeyler kitabı Yalçın Tosun'un ilk yayımlanan kitabı.Tersten karmaşık bir okuma oldu benim için.
Yargım değişmedi, Yalçın Tosun kadar, büyümeyi, büyümenin verdiği travmaları dert edinen bir yazara rastlamadım.Tüm kitaplarında farklı cinsel eğilimlere sahip karakterler ön planda.Yalçın Tosun asla abartmadan, vıcık vıcık duygusallık yaratmadan yaşanan kırılma anlarını büyük bir duyarlılıkla ortaya koyuyor.Tüm kitapları sanki bir bütünün parçası.Tarzını bulmuş, başarılı bir şekilde devam ediyor.Sevdiğim öykücülerden biri ancak beni şaşırtmıyor.
Yazarin ilk kitabiymis.Ödüllü yine.Peruk Gibi Hüzünlü kitabi kadar olmasa da sevdim hikayeleri.Bir ara bir kac hikaye hep ayni tarzda gitti,can sıktı ama olsun.Tacizler,ölümler,aile ici istismarlar var hikayelerde.Karamsar konular.Bazen insani rahatsiz eder gibi olsa da etkiliyor.Alti cizilecek guzel cumleleri var yine Yalcin Tosunun.Bu yazari seviyorum ya.Bana dokunuyo yazdiklari.Çok hisli geliyor.Hikaye guzel canlaniyor gozde,merak ettiriyor,sıkmıyor.Dislanmis hayatlari hatirlatiyor,farkli hikayesi olan hayatlarin ayni duygularda kesisebildigini,hayatin buyuk oranda cocukken cizildigini."Her Şey Tarih Oluyor","Unutmabeni Çiçekleri","Kereviz" en sevdiklerim.