Biraz uzun bir yazi ama ozellikle yeni mesun psikolog arkadaslar icin cok faydali bi yazi
çoğumuzun da bildiği üzere nasıl ki vücudumuzun bir savunma mekanizması var ise (bkz: bağışıklık sistemi) ruhumuzun da aynı şekilde bir savunma mekanizması vardır. `psikolojik savunma mekanizması`, kişinin başa çıkmayacağı veya algılayamadığı negatif
Bu kitabi fransizca okudum ve yazarin stiline asik oldum resmen 400 sayfalik bir siir gibi geldi. Ilk bolumu kalbim kirik bir sekilde okudum, babaya cok uzuldum ve sansizligina cok uzuldum. Yannis’in biolojik ailesinin nasil sonlanmasi benim yuregimi parcaladi. Ama Yannis’i affedemedim, sevemedim. Bana omurgasiz biri gibi geldi, yani bir yandan fransizlarla arkadas, resmen ulkesini somurenlerle arkadas, diger yandan da bir cezayirli oldugunu unutmus gibi. Ikilemde kalmasi ve kendine emin olmayisi biraz sinirimi bozdu. Ve tabii ki de ask romani ama ne desem ki, cok sacma buldum. Iyi ki her cumlenin alti cizilecek kadar sembolik ve guzel o yuzden bu kalemle bir ask hikayesinin olmasi lazimdi. Ama iki hafta sonra bu ask hikayesini unuturum ben, keske daha cok ailesinden bahsetseydi, ya da sonunda kararli bir yapiya sahip olsaydi. Sonuna kadar insanlarin onun yerine secim yapmasina ve onun yerine konusmasina cok sinirlendim. Bu yazarin baska kitaplarini da okumam lazim, stiline hayran kaldim.
Günün Geceye BorcuYasmina Khadra · Kırmızı Kedi Yayınevi · 201179 okunma
Sanma ki seni unuturum... Buralarda bir aşk olursa, buralarda bir ışık olursa... Buralarda bir güneş doğarsa, ilk çağıracağım sensin... Unutmam seni...
Birinci Ağıt
Kim duyar, ses etsem, beni melekler katından? Onlardan biri beni ansızın bassa bile bağrına, yiterim onun daha güçlü varlığında ben. Güzellik güç dayandığımız Ürkü'nün başlangıcından özge nedir ki; ona bizim böylesine tapınmamız, sessizce hor görüp bizi yok etmediğinden. Her melek ürkünçtür. Kendimi tutar bu yüzden, yutkunurum.
beklentimi karşılamadı açıkcası. okuyan bir çok kişi çok beğendiğini söylemişti ancak ben daha farklı şeyler bekledim galiba. öncelikle lisede geçen kısım tamamen güzeldi yalan söylemeyeyim. Lennon ve Phoenix'in dünyası kendilerine özgü bir şekilde aktarılmıştı duygular da öyle. ergenlerdi çünkü. Lennon'ın Phoenix için yaptığı her şey