Marcus Aurelius, Kendime Düşünceler, 6.29
"Bedenin pes etmeyi reddettiği sırada ruhun çoktan kendini bırakması bu hayatın en utanç verici anlarından biridir."
Sayfa 396 - Pegasus Yayınları, 1. Baskı, İngilizceden Çeviren: Doğa Alp
“bir keresinde taşın üzerine oturunca kertenkelenin birini ürküttüm; sanırım ayaklarımın arasında haşır huşur çimenlere daldı ve kayboldu. belki de yılandı, emin değilim. ama taşın altına girip kayboluveren bir kertenkele ya da küçük bir yılan olmayı nasıl isterdim: şu uzun boyum, bütün beden ölçülerim, ellerim, hepsi Beni rahatsız etmeye başlıyor; ölçülerim görünmez olmayı müthiş zorlaştırıyor. bazen bir köşeye çekilip yüzüme
bakıyorum: herkesin görebildiği bir yüzüm olduğunu düşünmek nasıl da acı verici. acaba önceleri karanlıktan neden o kadar korkmuşum? oysa ne kadar güzel saklıyor, bütün gereksiz şeyler karanlığın içinde yok olup gidebiliyor. deri değiştiren bütün hayvanlar da içten içe benzer bir utanç, korku ve huzursuzluk duydukları için tek başlarına kalabilecek bir yer arıyor olmalı…”
Sayfa 105Kitabı okudu
"Ah, hiçbir şeyden utanç duymamayı ne kadar istiyorum!"
Sayfa 66 - Yapı Kredi Yayınları
Chambord Kontu (V. Henri) olayını hatırlıyor musunuz? Bu da bir kral, lejitimist [iktidarın meşruluğunu soya dayandıran monarşi taraftarı]... İspanya'da Don Carlos'un yaptığı gibi, o da aynı dönemde Fransa'da iktidar arayışına girmişti. Hatta birbirlerini aynı aileden, aynı kökten sayabilirler, ama ne kadar farklı! Biri inançlarına
Sayfa 296 - 297, 298, 299,300, 301,302,303Yapı Kredi Yayınları
Dostoyevski, Delikanlı'dan
"Kendileri için cesur ve gururlu olurlardı, ama birbirlerine ürkek davranırlardı; her biri diğerlerinin hayatı ve mutluluğu için titrerdi. Hep sevecen davranırlar ve şimdi utanç duydukları davranışlarından utanmazlardı, çocuk gibi birbirlerini okşarlardı. Karşılaştıklarında derin, anlamlı anlamlı bakışırlar, bakışlarında sevgi ve hüzün olurdu..."
Sayfa 304 - Yapı Kredi Yayınları
Her şeyin doğanın, tarihin belirli yasalarına göre meydana geldiği çok açık ve anlaşılırdır. Bilimde ve endüstride bu kadar az üretmemizin nedeni, Rus halkının ne zekâ kıtlığı, ne yetenekten yoksun olması, ne de utanç verici tembelliğidir. Her şey, doğanın ve koşulların halkı nasıl etkilediğine ve öncelikle halkın ne yapması gerektiğine bağlıdır.
Sayfa 321 - Yapı Kredi Yayınları
Bize diyorlar ki halkın arasından etkin, aklı başında biri çıktı mı, mutlaka ya vurguncudur ya düzenbaz. Bir kere, bu doğru değil, ikincisi, kültürlü Ruslar arasında böyle düzenbaz, vurguncu tipler her an boy göstermiyor mu? Hem de daha fazla. Halk değil, onlar kültürleştikleri için bu daha utanç vericidir.
Sayfa 323 - Yapı Kredi Yayınları
Avrupa Slav unsurlara kin besliyor, les esclaves? [Köleler], oysa Almanların o kadar kölesi var ki başkaldırabilirler. Buyurun işte, Hıristiyanlığın, insanlaşmanın, bilimin, ilerlemenin 18. yüzyılı ansızın anlamını yitiriveriyor, zayıf yerine dokunmaya görün, çocuk masalları, o bilinen ahlak dersi devreye giriveriyor. Ama asıl dert, o korkunç, "uygarlığın son sözü" söylemidir, bu söz olduğu gibi söylenmiş ve utanç duyulmamıştır.
Sayfa 429 - 430 Yapı Kredi Yayınları
"Bir çocuğun coşkusunu onu korkutarak bastırmak, ne kadar utanç verici..."
Dünyanın en yavan halkıdır bizimki, bu, utanç verici bir özelliğimizdir.
Sayfa 528 - Yapı Kredi Yayınları
”İnsanlar yani sizler beni dışladınız, küçümseyen bir sessizlikle beni aranızdan kovdunuz. Sizlere olan tutkulu sevgime, davranışlarıma yaşamım boyunca utanç verici bir kınamayla karşılık verdiniz.”
Sayfa 573 - Yapı Kredi Yayınları
utançsa utanç, rezillikse rezillik, düşkünlükse düşkünlük - ne kadar kötü olursa o kadar iyiydi -
Sayfa 585 - Yapı Kredi Yayınları
Gerçekten ölçüsüz bir cehalet gururu başladı. Az gelişmiş, kalın kafalı insanlar bu zavallı özelliklerinden hiç mi hiç utanç duymuyorlar, tersine, öyle duruma geliyorlar ki bu onlara "güç katıyor."
Sayfa 612 - Yapı Kredi Yayınları