"Utanma ve suçluluk duygusu: Utanç kişinin kendi kendine utanmasıdır. Suçluluk duygusunun temelinde başkası vardır, kişinin kendisinin dışında. Başkasına rezil olma. Suçluluk hissetse de utanç hissetmeyenler var. Onlar başkalarının vereceği cezadan korkuyorlar. Ben utanıyorum ama suçluluk hissetmiyorum. Başkasının ne diyeceğinden ya da beni suçlu bulmasından hiçbir zaman çekinmedim."
Utanma, suçluluk duygusu ve erteleme ilişkisi
Kişiler iyi anne-baba olmama kaygısı taşımasalardı “yeterince iyi anne-baba” olabileceklerdi, ama bireysel ve sosyal kaygılarını aşamadıkları için, yani utanç ve suçluluk nedeniyle çocuklarını eğitmeye, bir diğer deyişle topluma uygun hale getirmeye, zihinlerindeki suni kalıplara sokmaya çalıştılar.
Sayfa 43 - Eksik parça yayınlarıKitabı okuyor
daha sonra hikayemi daha az karmaşık görünmesi için süslediğimi ve olmayan ayrıntılar uydurduğumu bıçak gibi saplanan hafif bir utanma duygusu ile fark ettim. bu utanç birkaç dakikalığına yoğun olsa da kısa sürede geçti ve yalanlarıma alışmaya başladım, beni mutlu ediyordu bu yalanlar.
Sayfa 48Kitabı okuyor
Ağlamaktan utanma! Gülmekten utanmadığın gibi ağlamaktan da utanmayacaksın. İnsana özgü duyguların dışavurumudur ikisi de. Bir başka deyişle, insanı insan yapan duygu yansımalarıdır. Hayatı doya doya yaşamak istiyorsan, yeri geldiğinde katılarak gülecek, yeri geldiğinde hıçkırarak ağlayacaksın. Ve bu yaptıklarından asla utanç duymayacaksın.
Utanç ve suçluluk gibi hisler, doğuştan gelmezler. Bir buçuk yaşına kadar hiçbir çocuk, utanma ve suçluluk hissetmez. Çocukların istismar edilmediği ailelerde ve toplumlarda, çocuk bir buçuk yaşından sonra da utanç ve suçluluk duymaz. Eğer utanıyor ya da suçluluk duyuyorsam, bu hissimin benden değil, uğradığım istismardan kaynaklandığını bilmeliyim. Utanç ve suçluluk çok kez, anne-babaların farkında olmadan çocuklarına yerleştirdiği duygulardır.
Utanç ve suçluluk gibi hisler, doğuştan gelmezler. Bir buçuk yaşına kadar hiçbir çocuk, utanma ve suçluluk hissetmez. Çocukların istismar edilmediği ailelerde ve toplumlarda, çocuk bir buçuk yaşından sonra da utanç ve suçluluk duymaz. Eğer utanıyor ya da suçluluk duyuyorsam, bu hissimin benden değil, uğradığım istismardan kaynaklandığını bilmeliyim. Utanç ve suçluluk çok kez, anne-babaların farkında olmadan çocuklarına yerleştirdiği duygulardır.
Mutluluk, huzur gibi olumlu hislerimin kaynağı, kendimim. Korku, utanma, suçluluk, endişe, öfke gibi olumsuz hislerim ise, birilerinin bana yanlış davrandığını gösteriyor. Bu nedenle, korku, utanç, öfke, endişe, suçluluk gibi şeyler hissediyorsam eğer, bana kimlerin hangi davranışlarından ötürü böyle hissettiğimi bulmam önemli. Hiç korkmadan, bana bu duyguları yerleştirenlerin kimler olduğunu sorabilmeliyim kendime. Utanç ve suçluluk gibi olumsuz hislerimin kaynağını bulduğumda, bu hisleri değiştirebilirim.
Freud'a göre utanç, olmaması halinde cinselliğin daha serbestçe ve böylelikle daha düzen bozucu şekilde akmasına neden olacak olan temel "güçlerden" biridir, bunun sonucunda da bireyi ve kültürünü tehlikeye sokacaktır. Bazı insanların bakış açısına göre cinsellik, tıpkı suyun baraja ihtiyaç duyduğu gibi utanca ihtiyaç duyar. Utanma duygusunun kazanılamaması halinde, bedenlerimizi, dolayısıyla cinsel bölgelerimizi teşhir etmeye devam edeceğimiz ve başkalarınınkini de (veya başkalarını da diyebiliriz) tüm kalbimizle merak edeceğimiz ima edilmiş olur. Veya en azından bunları kesinlikle cezbedici buluyor olacaktık.
Sayfa 70Kitabı okudu
...utanç tam anlamıyla muhafazakârdır; mahremiyetimizi muhafaza etmek, bizi görülmek istediğimiz halimizle muhafaza etmek için vardır; kendimizi saklayabildiğimiz inancını muhafaza etmek için vardır. Çünkü utanç, yeterince iyi performans gösteremediğimizde hissettiğimiz şeydir (stand-up komedyenin küçük düşme ihtimalini düşünün). Eğer utanç her zaman ihtimal dahilindeyse, performans her şeydir. Utanma kapasitemiz, olmayı istediğimiz kişiye dair korkunç bir hatırlatıcıdır ve öyle birinin var olduğunu bize hatırlatır- bu performansı sürdürmek ne kadar büyük bir gerginlik olsa da buna devam ederiz.
Sayfa 52Kitabı okudu
Özsaygının yaralanması utanmamıza neden olur. Utanma, bu alandaki en baskın duygudur. Eğer kusurluluk ve başarısızlık şemanız varsa o zaman hayatınızı kim olduğunuzla ilgili utanç duyarak geçirirsiniz.
Sayfa 52Kitabı yarım bıraktı
