En Son Yürekler Ölür Canan Tan

Bu kez yazar, aşkın yanı sıra organ nakli konusuna da dokundurmuş kalemini. Yaşamla ölümün kıyasıya savaştığı yol ayrımında ge-çen çarpıcı bir öykü. Yanı başımızda yaşanıyormuşçasına gerçek...
"Sen, gözlerinden ateşler saçarak, zehirli oklarını bana yöneltirken, ben sana âşık oldum Nehir..."
"Sen, tüm şatafatlı tanımlardan sıyrılıp en doğal halinle, yaramazlık yapan çocuklar gibi boynunu bükmüş bağışlanmayı beklerken, ben sana âşık oldum Deniz..." Yüreklere düşen ilk kıvılcımlar... Sonsuza dek süreceğine inanılan aşk, mutluluk... Ve o uğursuz kaza! Kadının belleğinde kalan son sözcükler... "Sıkı tutun Nehir!..

Sinirlenerek kitap okumak başkadır diyerek başlıyorum yorumuma :)

"Ben" egosu ile bol, sözde güçlü, gururlu, karşındakini sevse bile belli etmeyi kendine ar bilen, hep başarılı, Amerika`da mastır yapmış, babalarının biricikleri ( şükür ki bu kitapta baba konusu biraz farklıydı), esas oğlana hiç sebep yokken yüz vermeyen, iğneleyen, kendini kendi aleminde hiç sebep yokken mağdur durumuna düşüren, elimde olsa bir kaşık suda boğacağım Canan Tan kızları.

Bu kitapta da farklı hiçbir dialoga rastlamadım. Nehir`in içine biraz Piraye, çokça Aslı kaçmış gibi. ( Aslı ile Piraye aynı oldukları için çokça da birazcık kalıyor ya hadi neyse) İnsan neden durduk yere bu kadar sinirli olur ki? Habire köpürmeye meyilli, patlamaya hazır bomba. Anlamadığım konu yazar bu kız karakterlerini seçerken ne düşünüyor. Kendini mi tatmin ediyor? Gururlu, özgüvenli olsun, kendini ezdirmesin ama erkekleri hep ezsin. Çok güçlü olsun, kimseyi sevemesin ama onu deliler gibi sevip, tüm sivri dilliğine rağmen içindeki sözde cevheri keşfetsinler. Bir de hepsi yakışıklı, peşinden koşulan erkekler olsun. Yine çenem düşdü..

Kitaba değinirsek;
Bir tek organ nakli kısmına dikkat çekmesi ayrı hava katmış. Bunun dışında diğer kitaplarından farklı olarak, sonu önceden bilinmiş, finali muammada kalmış gibi kapatılmış yazar tarafından. 4 puanı yalnız organ nakline dikkat çekmesi adına veriyorum. Geri kalan kısımları sinir krizleri geçirtti.

Canan Tan severlere şiddetle tavsiye, sevmeyen, benim gibi okurken krize girenlere şiddetle uzak durmaları önerilir.

Kiraz kırmızısı spor araba, kamyonun sol yanına ok misali saplanarak kan kırmızıya dönüşürken,Denizin son sözleri yankılanıyordu kulaklarında. "Sıkı tutun Nehir!... " Organ bağışını akıcı ve güzel bir kalemle ele almış yazar, beğenerek okudum...

Canan Tan'ın kitaplarını neden bilmiyorum, hep genç kız kitapları diye düşünürüm. En azından okuduklarımdan böyle bir izlenim edindim. Bu kitabını Okurken de, Deniz-Nehir aşkı hiç samimi ve sıcak gelmedi. Çok sığ ve kuru buldum. Deniz'in bir kaza sonucu ölümünün ardından konusu ve sirukleyiciliği arttı. Yazarın organ nakline dikkat çekmesi, farkındalık oluşturmak adına güzel olmuş.

Yine bir Canan Tan klasiği.
Anlaşılabilir, basit, sade bir kitaptı.
Kitabı okurken gerçekten de merak ettim acaba başkasına nakledilen kalp gerçekten yine eski sevdiği için atar mı, tekrar ona döner mi? yoksa ...

Acıya alışmak dedikleri bu olsa gerek.
İyi ki böyle.
Düşünüyorum da, ilk gün ki acı aynı gücüyle kalsa, hiç kimse yaşayamazdı herhalde.
O kopkoyu acı, keder, kahroluş, pılını pırtını toplayıp, geldiği çabuklukla çekip gitmiyor aslında.
Olduğu yerde duruyor!
Şekil değiştiriyor yalnızca,daha katlanılır bir çehreyle çıkıyor karşımıza.

Gerçekten çok etkilendiğim bir kitaptı. Okuduktan sonra üstünde çok düşündüm. Bazı dersler almama neden oldu. Canan Tan bu kitabını çok içten, çok duygusal yazmış. Herkese rahatlıkla önere bileceğim bir kitap.

Yazar bize organ bağışının ne kadar önemli olduğunu hatırlatmış üstelik bunu çok naif bir aşk ile süslemiş. Bir organ ve iki aşk.Mutlaka okunması gereken bir kitap.

Bu zamanlarda içten ve ağlatacak kitaplar bulmamız zor.Ama Canan Tan yine yaptı yapacağını ve bize şahane bir kitap yazdı.
Kitap iş hayatında karşılaşan Nehir ve Deniz'in geç çıkılmış balayından dönerken kaza yapmalarıyla başlıyor.Bu kazada Deniz ölüyor.Nehir içinse durum ölmektende beter oluyor.Öncelikle hastanede Deniz'in organlarının bağışlanıp bağışlanmayacağına karar vermesi gerekiyor.Uzun uzun düşündükten sonra bağışlanmasına karar veriyor.Hastaneden çıktıktan sonra ise hamile olduğunu öğreniyor.Çocuğuna ne isim koyacağı ise Deniz ölmeden önce belirliyor.Deniz ve Nehir'in çocuğu DERİN...

Çok duygusal, çok içten, çok hüzünlü aynı zamanda, Canan Tan'ın bana göre birinci en iyi romanıdır. Yazarın En Son Yürekler Ölür romanında kalıbının dışına çıktığını ve kendini aşmış olduğunu fark ettim. Bu değişimde benim için iyi oldu diyebilirim, eminim diğer Canan Tan seven okurlar içinde gayet iyi olmuştur. Bu kitabı kesinlikle okumalısınız, pişman olmayacaksınız.