"Benim sahibim felan yok, ben hür bir kuşum."
Boşuna dememişler: ‘Senden bir hatıra bana bu şarkı’
“Bazı şarkılar notalardan değil, hatıralardan yapılmalıdır. Bu şarkıları dinlerken mazi ile kucaklaşmayı göze almak gerekir çünkü…”
Sayfa 20Kitabı okudu
Hayatımız roman, yazarı da biziz
“Sırt çantamdan bir kitap çıkardım. Elimdeki kitabı sımsıkı tutuyor, içindeki karakterleri yere dökmekten korkuyordum. Lakin içlerinden biri kitabın ipine tutunarak aşağı indi. Benimle gelmek istemediğine hükmedip, gitmesine izin verdim.
Yüzümde fazla roman okuyanlara özgü bir kırışıklık vardı. Okuduğum kitaplardaki karakterlerin ifadeleriydi bunlar. O karakterlerden yardım istesem de yanıt alamıyordum.
Okuduğum her kitapta kendimi aradım. İyi bir kitap okumak, hayat kurtarabilir. Dağılan bir hayatı yeniden kurmak için kitaplarda çok parça var. Hayatı romanlara göre yaşamak insanı epey yoruyor. Keşke oturup sabahtan akşama kadar roman kahramanlarının arkalarından konuşacak kadar dertsiz olsaydık…”
Sayfa 25Kitabı okudu
"Okuduğum her kitapta kendimi aradım. İyi bir kitap okumak, hayat kurtarabilir."
Sayfa 25 - Ketebe YayınlarıKitabı okudu
Yaşıyor muyuz, yoksa sadece Var mı Oluyoruz?
“Yaşamak ile Var Olmak, aynı şeyler değildir. Aralarında sonsuz bir boşluk var ve hepimiz o boşluğun içerisinde debeleniyoruz. Aynı çerçevenin içinde sırtımızdaki türlü yüklerle omuzumuza mühürlenmiş, ucu kim bilir kimin elinde olan iplere bağlı olarak, bıkmadan usanmadan aynı oyunları oynamaya devam ediyoruz. Sahnede bizi eğlendirene ‘bakın bu benim,’ diyerek yaralarımıza gülüyoruz. Oysa bizi sahneye çıkarıp iplerimizi ileri geri oynatmak istediklerinde dişlerimizle koparmalıydık o ipleri. Dişimiz kırılırdı en fazla kolumuz bacağımız. Neticede kukla değil miyiz, ne fark ederdi ki bizim için. Ama yapamadık işte. Çünkü biz insanız, zayıfız, riyakarız, korkarız, alçağız…”
Sayfa 150Kitabı okudu
Yıldızlara baktı.
Gökteki yıldız sayısı kadar kader olduğunu ve yüz binlerce insanın yazgısını omuzlayan bu küçücük dünyayı nasıl olur da yörüngesinden çıkarmadığını düşündü.
Sayfa 102 - Everest Yayınları - 1.Baskı
Kendimi dinlerken yoruluyordum.insan en çok kendisini dinlerken yorulur.
Sayfa 386 - Everest Yayınları - 1.Baskı
Yaşamak ile var olmak aynı şeyler değil .Aralarında sonsuz bir boşluk var ve hepimiz o boşluğun içerisinde debeleniyoruz.
Sayfa 150 - Everest Yayınları - 1.Baskı
Esasen unutmakta zorlandığı şey bir insanın veya herhangi bir anı değil;geride kalan hayatının içindeki mutlu kısımlardı.
Sayfa 161 - Everest Yayınları - 1.Baskı
Aşk böyle bir şey,insanı sekiz pencereli hapishanede sonsuza kadar bekletebilir.
Sayfa 366 - Everest Yayınları - 1.Baskı
"İçimdeki ölüyü diriltmek için aşık oldum; ölü birken iki oldu."
Ruh dediğin iğne deliğinden geçecek kadar ince, dünyanın tüm güzelliklerini içine alacak kadar geniş olmalıdır.
Sayfa 104Kitabı okudu
Hem her yerde ,hem hiçbir yerde;mutluluk ile mutsuzluk arasındaki o ıssız vadide hissetti kendisini.
Sayfa 96 - Everest Yayınları - 1.Baskı