Kitaplarında sanatsal bir nahiflik ve dinginlik hissettiğim, okumaktan oldukça zevk aldığım bir yazar Kazuo Ishiguro. Klara ve Güneş duygusal anlamda beni etkileyen bir romandı.
-spoiler-
Kitap bize, çocuklara arkadaşlık eden, insansı duygulara sahip bir yapay zekâ robotun ağzından sesleniyor. Hayatın bize getirdiği keşmekeş içinde, unuttuğumuz çok özel insansı duyguları bir robotta görmek, ona imrenmek, bu duruma çokça üzülmek hissettiklerim arasında. Yazar bu yolla, insanlar olarak karşılıklı ilişkilerde artık kullanmadığımız anlamlı duyguları ve düşüncelerimizi ne kadar özlediğimizi çarpıcı bir şekilde yüzümüze vuruyor. Hatta kitabın sonunda insanın acımazsız yüzüyle karşı karşıya kalıyoruz. Kitap, belki de gelecekte karşılaşacağımız, birçok kavramı ve olguyu içerisinde barındırırken, Ishiguro özellikle yine “umut” u ön plana çıkartarak bize hissettiriyor.
