sonsuza dek sönmeyecek bir güneşsin sen Sezen!
youtu.be/OImjSU6gnLY
Ama fazla da üzülme, hayat bitiyor birgün
Ayrılıktan kaçılmıyor
Hem çok zor, hem de çok kısa bir macera ömür
Ömür imtihanla geçiyor
Ben bu yüzden hiç kimseden gidemem, gitmem
Unutamam acı tatlı ne varsa hazinemdir
Acının insana kattığı değeri bilirim, küsemem
Acıdan geçmeyen şarkılar biraz eksiktir
Ben bu yüzden hiç kimseden gidemem, gitmem
Unutamam acı tatlı ne varsa hazinemdir
Acının insana kattığı değeri bilirim, küsemem
Acıdan geçmeyen şarkılar biraz eksiktir...
Sevginin kaynağının kim olduğunu bil. Hayatından çekip gidenler için üzülme. Belki de Allah seni korumak için gitmelerine izin vermiştir. Bunu bilemezsin. Merak etme, karşına doğru zamanda, doğru yerde, doğru insanlar çıkacaktır. Sana acı vereni tutmayı bırak. Acının geldiği yöne bakma. Acıyı tuttuğun sürece, doğru ve hayırlı olanı göremeyeceksin.
En güzelinin değil, en hayırlısının olması dileğiyle...
Sayfa 242Kitabı okudu
(…)
insan en çok ve en çok kendi kaybettiğini
aradığım ne varsa buldum dönüp geriye
kabuğuna çekilen yorgun ağaçlar gibi
ben de gitsem diyorum gücenmeden kimseye
dünyalık heveslerin yarım kalsın üzülme.
(Hasan Nalçacı, Şiar Dergisi, 25. Sayı)
Sen duyupta üzülme diye şakamı altı PATLARI dayayıp tetiğe basmamam sen üzülme diye kendimi kandırıyorum belki de sen üzülme diye çeksem tetiği patlasa beynim Haberin bile olmayacak belki ya da yazık olmuş diyip anlık bir Üzüntü duyup unutacaksın ben genede yaşayacağım seni anlık bile üzmemek için
Sevgiliye şu şiiri okuma günleri gelmiş de geçiyor; 🤍✨️
Desem ki vakitlerden bir nisan akşamıdır,
Rüzgarların en ferahlatıcısı senden esiyor,
Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini.
Ormanların en kuytusunu sende gezmekteyim,
Senden kopardım çiçeklerin en solmazını.
Toprakların en bereketlisini sende sürdüm,
Sende tattım yemişlerin
Neyzen, Hayyam, Şair Eşref, Gürpınar
_Ben sana bok demem. Boklar duyar ar eder. Bir zerren düşse boka, onu da mundar eder. Tanrı senin hamurunu, necasetle yoğurmuş. Anan seni sıçar iken, yanlışlıkla doğurmuş.
_Rakı, şarap içiyorsam sana ne? Yoksa sana bir zararım içerim. İkimiz de gelsek kıldan köprüye. Ben dürüstsem sarhoşken de geçerim
_Göbekler perçin olmuş, hava geçmez aradan.
Konya bir çelişkiler şehridir gerçekten ama ben bunu kötü niyetle söylemiyorum. Güzellikle çirkinliğin, barışlarla savaşların, sevgilerle ihanetlerin, zevklerle zevksizliklerin böylesine iç içe yaşadığı, bu kadar keskin çizgilerle yaşadığı bir başka âlem görmek zor aslı. Belki de onun için, bir gün Tabakhanenin kirli sularına bakan Mevlânâ şöyle diyor bir şiirinde: "Kim bilir, bu niteliğine ne kadar üzülüyorsun ey garip su. Ama üzülme. Ve şükret. Şükret ki Konya'nın gönlünden akmıyorsun". Böyle bir şey işte!
Sayfa 165 - Dünya Aktüel YayınlarıKitabı okudu
Babam gülümsemeye çalışırken birden durdu, yine ağlamaya başladı. Elimi omzuna attım,azgın dalgaların kayalıklara attığı iki sandaldık o anda, "Üzülme baba, alt tarafı bir ev, alt tarafı beton parçası ya. Çalışır ederiz, yine alırız. Bende çalışırım bundan sonra,söz alırız bir ev daha."
"Ona üzülmüyorum ki ben, her ay evin taksitini ödedik de ne oldu. Bak, uçup gitti elimizden balon gibi. Keşke seni ağlatmasaydıkda çocukken. Keşke sana o akülü arabayı alsaydık. "
Sayfa 60Kitabı okudu
Celladına aşık olmuşsa bir millet
İster ezan, ister çan dinlet
İtiraz etmiyorsa sürü gibi illet
Müstehaktır ona her türlü zillet.
Dünya üç beş bilgisizin elinde
Sanırlar ki tüm ilim kendilerinde
Üzülme, eşeği eşek beğenir
Bir hayır var sana bana kötü demelerinde.
Felek ne cömerttir aşağılık insanlara
Han, hamam, dolap, değirmen hep onlara
Kendini satmayan adama ekmek yok
Sen gel de yuh çekme böylesi dünyaya.
Her gün biri çıkar, başlar ben, ben demeye
Altınlarıyla gümüşleriyle övünmeye
Tam işleri dilediği düzene sokar
Ecel çıkıverir pusudan: Benim, ben diye.
Ö.Hayyam
GECE YARISI YOLCULARI | 17
GÖKHAN VE CEREN
Çok kaybı vardı Gökhanın. Duygunun yüzüne vurduklarını unutamazdı. Bir değil, bin günah işlemişti ve binlerce kez özür dilese de, bu sefer gerçekten kaybetmişti. Utanıyordu ve içindeki yaz, kışa dönüyordu. İlk defa böyle üşüyordu ve kat kat giyinse de hiçbir şey değişmeyecekti. Bu sefer harbiden kaybetmişti. Sadece Duygu değil,