EKİM AYI KİTAP ÇEKİLİŞİMİZ
YİNE BİRBİRİNDEN GÜZEL KİTAPLARLA BULUŞTURDUK BİRBİRİMİZİ.
KATILAN-KİTAP GÖNDEREN HERKESE ŞİMDİDEN ÇOK TEŞEKKÜRLER. KAZANAN ARKADAŞLARI TEBRİK EDERİM.
BÖYLE GÜZELLİKLERİN ÇOĞALMASI İÇİN ELİMİZDEN GELENİ YAPMALIYIZ HEP BİRLİKTE.
''DAHA FAZLA KİTAP-DAHA ÇOK MUTLULUK DEMEKTİR..''
Öncelikle bu çekilişe bağışladığı kitaplarla, emekleriyle,
Tısbağa Sofiya
Anamın tısbağalardan zəhləsi gedərdi. Xoşuna gəlməyən qonşuları, arası olmayan tanışları, atamın sırtılmış qohumlarını tısbağaya oxşadardı. Səbəbini soruşmamışdım bu nifrətin. Qorxurdum, elə səbəb gətirər, mənim də zəhləm gedər.
Diribaş dostlarım deyirdi ki, tısbağanı öldürməyin bir dənə yolu var. G*tünə çubuq soxursan, başını çanağından çıxardır.
“Aslında anladım, insan hiç tükenmiyor. Bu dünyadan geçip gitse de mutlaka bir ses ya da iz kalıyor."
Sayfa 132
Aslında anladım, insan hiç tükenmiyor. Bu dünyadan geçip gitse de mutlaka bir ses ya da iz kalıyor.
Sayfa 132
Kaç kez, onunla birlikte şu pencereden dağı ve gün batımını seyrettik... Bir koku, bir renk neler çağrıştırıyor.
Sayfa 130
“Gelip geçiveren, ayırt edilememiş, tadına doyulamamış çocukluklarımız.”
“Ama artık ben yoruldum.”