Çamurdan geçilmeyen bir gecekondu sokağının burnu sümüklü çocuğuydum. İşte böyle yağmurlarla yunup da geldim sana, ömrümün ortasında seni buldum.
Hırslar da boşuna/Paralar da kavgalar da boşuna (Necatigil)
Ölümlü oluşumuzu, geçip gidiciliğimizi anımsatıyordu şu ev, şu hasta, şu insanlar. Bütün hırslar ölümü unutuşun ürünü olmalı.
Bildiniz mi bu duyguyu?
Nereden gelip nereye gitmekte olduğumu bilmiyorum. Bütün yönler aynı, ne yana koşsam yorgunum, nerede dursam yabancı.
gazzeye selam ile
Taksi sürücüsü Sovyet ciplerinden, zırhlı araçlarından oluşan bir başka, uzun konvoya yol vermek üzere, arabasını kenara çekti. Tarık ön koltuğa, şoförün camına doğru eğildi, haykırdı: “Pajalusta! Pajalusta!”
Bir cip korna çaldı, Tarık ıslıkla karşılık verdi; gülüyor, neşeyle el sallıyordu. “Harika silahlar!” diye bağırdı. “Harika cipler! Mükemmel bir ordu! Sapan atan bir avuç köylüye yenilmeniz ne kötü!”
KORSAN TEBLİĞ
... ülkemiz için gerekli olduğuna inandığım bazı öncelikleri kısaca sıralayacağım.
İlk problem düzen. Diyelim ki Fransa'dan otomobille çıktık yola; Almanya, Avusturya, Macaristan, Bulgaristan filan üzerinden Türkiye'ye geliyoruz. Yol boyunca Türk TIRları görüyoruz; hiç 70 km'den fazla hız yapan yok. Kapıkule'yi geçiyoruz,
Sayfa 107Kitabı okudu
Al Yazmalım Selvi Boylum
Kocaman odada, yayları gevşemiş birkaç boş yatak vardı. Köşede çok sarhoş iki şoför aralarında bir şeyler mırıldanıyordu. Yatağım hemen onlarınkilerin yanındaydı ve bu yüzden ister istemez konuşmalarına kulak misafiri olmak zorunda kaldım. Bu arada içlerinden birinin römorklu bir arabanın sürücüsü olduğu ortaya çıktı.
"Sevdiğim bu boğazın en tepesinde yaşıyor. Ama benden tarafa bile bakmıyor, onu çok kırdım,” diye dert yandı römorklu kamyonun şoförü yol üstü otelindeki komşusuna.
Sarhoş şoförün, bu kaybedilmiş aşk hakkında istemeden kulak misafiri olduğum üzücü, bir o kadar da ibretlik itirafını dinlerken uzun süre uyuyamadım....
Sıklıkla böyle olur işte: Yoldaki tesadüfi bir karşılaşma, istemeden de olsa bir alın yazısını öğrenmemi sağladı ve o hikâye Selvi Boylum Al Yazmalım isimli esere dönüştü...
Sayfa 144 - Ketebe Yayınevi
“Ama artık ben yoruldum.”
“Nasıl bir toplum olup çıktık böyle? Hırsızlar, arsızlar, yüzsüzler, utanmazlar, arlanmazlar el üstünde…”