Ortadoğu'nun kutsal metinlerini okuduğumuzda, oradaki bütün halkların, Mezopotamya'dan başlayıp Hititlerden geçerek Mısır'a kadar ülkeler vaat eden ilâhlarından benzeri toprak vaatleri aldıklarını görüyoruz. Eğer İbraniler böylesi bir vaat almamış olsalardı, o zaman onlar gerçekten de bir istisna oluştururlardı! Oysa istisnaî olan, üç bin sene sonra bu vaadin kullanılmaya kalkışılmasıdır.